Lan Ben Ana karakter oldum! (TONY STARK) (Beklemede)

Bir Gün Çenem Yüzünden Öleceğim! - 2

Sizleri seviyorum kuzucuklarım benim!

Nasılsınız?

İyisinizdir umarım.

Yorum yapmayı ve vote atamayı unutmayın!

İyi Okumalar

Çin Malı MARVEL Sunar!

*      *       *

28. Dünya Malı Ödülü bu sene de aynı kişiye gidiyordu. O ödül kime mi gidiyordu? Bana. Şaşırmamak lazım, ben bu çeneyle çok yaşamıştım. Şimdi düşününce İlk okul yıllarında ispitçinin tekiydim, orta okulda ergenliğe yavaşça girdiğim için bazı kızlara sözel olarak laf atmış sonra da ağabeyleri tarafından çok temiz bir şekilde dövülmüştüm. Lise hayatım tamamıyla bir eziklikti. Öyle televizyonlarda göreceğiniz bir durum değildi bu bildiğiniz tam bir eziktim. Dengesiz ve yersiz bir çenem vardı. Beynim düşünmeden önce çenem hareket ediyordu. Hayata resmen şans eseri gelmiş bir insandım.

Şimdi ise, kafamda duran susturucunun o soğuk hissiyatı beni fazlasıyla geriyordu. Önceki hayatımda ya da filmin içine girmeden gerçek dünyada. Lan hangi dünya gerçek? Bu dünya mı, yoksa o dünya mı? Neyse, konumuz şu an bunu düşünmeye uygun değil. Ne diyordum. Önceki hayatımda askerliğimi yapmış biriydim korkak bir insanım bir karıncadan bile korkan bir insanım. Ama askerliği param olmadığı için her Türk evladının vatan görevi olarak yapmıştım. Hala hatırlıyorum, o çuval çuval patatesleri. Ağlamak istiyorum. Lan ben askerliğimde bile mutfaktaydım, elime silahın 's' geçmedi. Nasıl korkmazdım. Altıma edecektim az kaldı.

Artık yüzüm nasıl bir haldeyse adam silahı anlıma daha çok bastırmıştı.

"Kimsin sen?" diye öfkeyle sorduğunda.

Hala gözümde duran güneş gözlüklerini yavaşça çıkardım. Karşımdaki potansiyel katilim yüzümü görünce şokla gözlerini aralamıştı.

"Evet, ben Tony Stark'ım." Diyerek güldüğümde ise adam bana garip bir bakış atıyordu.

"Siktir!" diyen adamla kaşlarımı çattım.

"Arık şu silahı indirsen mi? Ortamı fazla geriyor da."

Adam silahı yeni hatırlamış gibi hemen elini indirmişti. Anlımdaki o garip soğuk hissiyat geçince rahatlamıştım neredeyse. Ama karşımdaki adam bir paralı askerdi kesinlikle silahlardan başak şeylerle adam öldürmeyi biliyordu. Cengiz rahatlamanın sırası değil oğlum.

"Sen cidden Tony Stark'sın." Dediğinde gözlerimi devirmiştim.

"Tabi ki de oyum, yoksa başka böyle bir mükemmellik mi var dünya da?"

Frank bana garip bakışlar atıyordu. Kapıyı diğer eliyle tam açıp yana kaydı.

"İçeri geç!"

"Pekâlâ."

İçeriye geçtiğimde odanın küf ve sigara kokusu beni karşılamıştı. Önceki Tony belki bu kokulara alıştı ama ben bu kokulardan hazzetmezdim. Frank kapıyı kapatıp elindeki silahı beline yerleştirdi.

"Stark'ı buraya getiren nedir?"

Soru mükemmeldi açıkçası. Cidden ben ne için buraya gelmiştim. Ah, tabi ya korkudan her şeyi unuttum. Ama o kadar mühim bir konu değildi neticesinde. Kesinlikle o piç yaşlı Afganistan'a gitmeseydi ben gitmek zorunda kalacaktım. Sonrası göğsümün tam ortasında jeneratörlü bir mıknatıs taktıracak, daha sonra o lanet yerden kaçmak için bir demir zırhı yapacaktım. Sonra oradan kaçarken orada tek tanışacağım ve dostum olan bilim adamını kaybedecektim. Neden çünkü; ailesine kavuşmak istiyordu ve ailesi ölüydü. Onun üzüntüsünü yaşayamadan kaçmak zorunda olacak daha sonra Amerika'ya geri gelecek şirketin bir daha silah üretmeyeceğini söyleyecektim. Ha unutmadan bir de o lanet yerde yaptığım demir zırhını burada mükemmelleştirip demir adam olacaktım. Sonun da o yaşlı piçle kavga edecektim. Cidden bunlar mühim konular değildi.