នៅពេលដែលថេយ៉ុងរៀងស្ងប់អារម្មណ៍បន្តិចហើយជុងហ្គុកក៏សម្រេចចិត្តជូនគេទៅញុំាអាហារនៅហាងខាងក្រៅព្រោះអាហារដែលកុម្មង់មុននេះត្រជាក់អស់ហើយ។ ស្របពេលកំពុងអោបស្មាប្រពន្ធវ័យក្មេងដើរចេញទៅគេក៏ត្រូវជ្រួញចិញ្ចើមមើលសភាពអ៊ូអរបែបរញ៉េរញ៉ៃនៅមុខក្រុមហ៊ុន មានមនុស្សប្រមូលផ្តុំគ្នាចោមរោមមើលអីក៏មិនដឹងថែមទាំងលឺសម្លេងថតឆ្វេចឆ្វាច់ទៀតផង។
"មានរឿងអី?"ថេយ៉ុងងាកទៅសួរជុងហ្គុក។
"មិនដឹងទេបើបងនៅជាមួយអូនតែរហូត"
"ជាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍មិនខានទៅមើលទេ?"
"មើលធ្វើអីទម្រាំតែញុំាបាយមិនចូលទេ"ជុងហ្គុករៀបនិងដឹកដៃថេយ៉ុងដើរចេញទៅហើយតែក្រុមមនុស្សក៏ចាប់រំសាយព្រោះប៉ូលិសមកដល់ហើយ ថេយ៉ុងដែលមានទឹកមុខធម្មតាប្រែជាបើកភ្នែកធំៗឈប់គាំងទ្រឹងមើលសាកសពនៅកណ្តាលផ្លូវដែលត្រូវឡានកិនឡើងខ្ទេចផ្នែកក្បាលធ្លាយខួរចេញ មានឯកសារធ្លាក់រាយបាយទៀតផង នេះជាខេហ្វាលេខាស្រីដែលជុងហ្គុកបណ្តេញចេញមុននេះ។
"តៃកុងឡានរត់គេចហើយ"
"ពុទ្ធោអើយមិនគួរសោះ"
"មិនដឹងជាសាច់ញាតិនៅឯណាទេព្រះអើយ កូនគេកូនខ្ញុំ"សម្លេងជជែកគ្នាលឺលាន់ឡើងហឹងត្រចៀកចំណែកថេយ៉ុងគេព្រលែងដៃជុងហ្គុកយឺតៗ ងើយមើលមុខមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ហាក់កំពុងសួរថាជាបងមែនទេ? នេះជាស្នាដៃបងមែនទេ?
"ជុង..."ថេយ៉ុងនិយាយទាំងញ័របបូរមាត់ រាងកាយប្រែជាទន់ដូចទានត្រូវពន្លឺថ្ងៃ វាភ្លាមៗស្រស់ៗពេកហើយ។
"ម៉េចក៏អូនគិតថាជាបងទាំងដែលបងនៅជាមួយអូនជាប់រហូត? ម៉េចក៏អូនមិនមើលបងក្នុងផ្លូវល្អខ្លះ? ចំពោះស្រីម្នាក់នេះបើបងចង់សម្លាប់មិនមែនអោយដាច់ខ្យល់ស្រួលយ៉ាងនេះទេ"ជុងហ្គុកយកដៃចាប់អង្រួនស្មាថេយ៉ុងសួររកហេតុផលកាលដែលថេយ៉ុងតែងតែមើលមកគេជាមនុស្សអាក្រក់។
"បងពិតជាមិនបានធ្វើមែនហ្អេស៎? នាងគ្រោះថ្នាក់ស្លាប់ដោយខ្លួនឯងពិតឬ? មុននេះបងនិយាយថាបងនឹងចាត់ការនាង"ជុងហ្គុកបានតែយកដៃញីសក់ខ្លួនឯងដកដង្ហើមធំមិនឈប់។
YOU ARE READING
អ្នកប្រុសរោគចិត្ត
Actionនៅសុខៗក៏បាក់ចិត្តស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់ដែលរោគចិត្តជាទីបំផុត...
