Varya deli bir bölüm geldi. Şimdiden oy ve yorum yağmuruna tutun beni bebeklerim çünkü bölümü okurken çıldırcaksınız.
Sofrada kahvaltı ederken adeta bir gerilim filmi içerisindeymişiz gibi hissettim ve bu gerilim sadece benden kaynaklanıyor du. Hala o çocuk meselesine takılmıştım, sanki düşünce yetimi o zaman kaybetmiştim cidden ona adını bile sormamıştım, zaten ben onu gördükten sonra aramızda çok konuşma geçmemişti kimse kimseyle pek muhattap olmadan kalkıp gitmişlerdi.
"Bugün ayla hanımla buluşucakmısın" diye sordu nesli. Onlarla bu konu yüzünden küs kalmak istemiyordum açıkcası sorun benim sorunumdu kimseyi suçlamaya hakkım yoktu. Kimseye neden benim dertlerimin peşinden koşmadınız diye tavır yapıcakda değildim hele ki başlarında bu kadar dert varken ama bunların içinde tabi ki Efekan yoktu o benim kocamdı ve benim iyi anımda da kötü anımda da yanımda olmak zorundaydı tabi benimde ona aynı şekilde davranmam gerekiyordu.
Birde şu ayla hanımla buluşmam vardı aslında bir yandan da gitmeyi çok istiyordum yüzüne karşı içimde yıllarca biriktirdiğim kendimle bile yüzleşemediğim konuları suratına söylemeyi istiyordum. O yüzden bu teklifi çok uğraştırmadan kabul etmiştim.
"Cansu" dedi nesli tekrar. İrkilerek ona dönüp bir kaç saniye boş boş baktım. Sorduğu soruyu algılayınca başımı olumlu anlamında salladım.
"Gidicem konuşup halledicem artık daha fazla rahatsızlık vermesin bize" dedim. Sakin ses tonumu duyunca onlarda yavaşça rahatlamışlardı.
"Bizde gelelim yanında olalım sen konuşurken rahatsız etmeyiz uzaktan seni izleriz" dedi özgür. Tabağımdan başımı kaldırıp özgüre gülümsedim
"Hayır özgür böyle birşey istemiyorum ben tek gidicem"
"Cansu en azından ben seninle geleyim" dedi Efekan. Başımı olumsuz anlamında salladım
"Hayır Efekan lütfen ben tek gitmek istiyorum." Bir kaç saniye daha ısrarla gözlerime baktı ama en sonunda oda pes edip tamam anlamında kafasını salladı.
" Tamam ama gideceğin yerin adresini bize söyle ayrıca telefonunda açık olsun"dedi yine Efekan. Gözlerimi devirip onayladım,sanki kavgaya gidiyordum ya konuşup gelicem alt tarafı.
Kahvaltıdan sonra biraz daha oyalanıp giyinmek için odaya çıktım. İnce siyah bir badi giyip üstüne pileli kısa bir etek giymiştim ufak bir el çantasıda alıp aynadan kendimi inceledim. Arkamdaki kapının açılmasıyla aynadan gelene baktım. Efekan hiç terddeüt etmeden bir kaç adımda yanımda bitip beni kendine döndürdü
"Cansu hadi güzelim izin ver bende senin yanında olayım" ellerinide yanaklarımı koymuş beklenti dolu gözlerle bana bakıyordu. Ellerimi ellerinin üzerine koyup sıktım
"Efekan sen zaten hep benim yanımdasın bırakda bu sefer bir korkak gibi davranmayayım" dedim üzgün gözlerle
"Ama banada kırgınsın şimdi birde bu-"
"Kırgın değilim sana, kızgında değilim başta kızdım tamam ama sonradan sizin neden söylemediğinizi anlayabiliyorum"
"Annenin haberini alınca çok kötü oldun devamını getiremedim işte" dedi oda yorgun gözlerle. Çok fazla yoruyordum onu
"Biliyorum birtanem... Efekan onun adı ne ben sormadım o an şokun etkisiyle" dedim içime kaçan bir ses tonuyla. Efekan gülümseyerek bana bakıp ellerini belime sararak kendine çekti
"Onu sevdin değil mi" dedi gülüp. Gözlerimi ondan kaçırıp etrafa çevirdim
"Bu olanlar onun suçu değil ona tabiki de kötü davranazdım" dedim omuz silkerek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okuldaki KOCAM
Teen Fiction(kapak fotosundaki kişileri karakter olarak hayal etmeyiniz. O sadece bir kapak fotosu) Çok güzel bir okul Gençliğimin baharı Ama ben şuan yanımdaki serseriyle evliyim *** "Düğün için herşey hazır sen sadece giyeceğin gelinliği seç onuda yarın halle...
