61.Bölüm

1.7K 118 74
                                    

Oy ve yorumlarınızı o kadar özledim o kadar ihtiyacım var ki❤️❤️❤️

"Nesli sakin ol bee" dedim gülerek. Bir o tarafa bir bu tarafa gidip duruyordu. Heyecanında doruklarındaydı artık bu.

"Bu akşam geliyorlar cansu şuan tir tir titriyorum ya şu ellere bak bir" deyip titreyen parmaklarını gösterdi.

"Evet ya birde seninki nin annesi galiba sana biraz sıkıntı çıkarıyormuş. Sakın o kadına papuç bırakma haa" dedi ezgi. Nesli onuda kız isteme törenine çağırmıştı. Zaten ben hastanedeyken, hastaneden çıktıktan sonra sık sık beni ziyarete geliyordu.

Nesli yüzünü buruşturup kafa salladı

"Evet alphanın annesinin hayalinde ki gelin ben değilim maalesef" dedi

"Ayy haspam. Senin gibi fıstık kız bulmuşta oğluna, hala laf mı ediyor." dedi ezgi çingenelik yaparak.

"Sen ferhat abiyle ne yaptın bakalım" diyerek konuyu ona çevirdim. Nesli zaten stres yapıyordu birde şimdi kızın yanında böyle konuşursak iyice giderdi artık.

"Sanırım bende yakın bir zamanda gidiciyim. Ferhat evlenelim diyor ben biraz geri çekiyordum kendimi ama baktım benim böyle yapmam onun kalbini kırıyor, eee bende seviyorum zaten neden adamı uğraştırayım dedim ve kabul ettim"

Nesli aynanın karşısında makyajını yapmaya başlarken ezgiye de soru soruyordu.

"İsteme ne zaman bakalım" ezginin hafiften yüzü düşse de sonradan hemen kendini toparladı.

"Aslında ben isteme işine pek sıcak bakmıyorum malum bende ki anneyi biliyorsunuz ama ferhatın ailesi sorun çıkarabilir birde bende ferhatın içinde birşey kalmasın istiyorum. O yüzden annemle bir konuşup bir kaç saatliğine bana katlanmalarını rica edicem artık"dudaklarımı birbirine bastırıp omzunu sıvazladım bana buruk bir şekilde gülümseyip önüne döndü.

"Aman kuzum üzülme bunca sene annelik yapmamış bari bu vazifesini yerine getirsin. Sen sadece kendini mutlu etmeye bak." onu onaylamak amacıyla hızlıca başımı salladım

"Evet bırak o düşünsün"

"Bende öyle yaptım zaten boşver kafasındayım"

İnsanda  dert bitmiyor ki maalesef. Herkesin kendince bir sıkıntısı var.

"Neyse kızlar bende odama geçiyorum hazırlanmaya" deyip ayaklandım. Bir iki saate gelmiş olurlardı. Odama girip giyinmek için kıyafetlerime bakarken kenarında duran zıbına gözüm kaydı. Bir kaç adım geriye gidip gözlerimi pür dikkat zıbına sabitledim. Ben hastanedeyken Efekan hiçbir bebek kıyafetini evde bırakmamıştı herşeyi kaldırmıştı şimdi birden bunu görünce. Titreyen parmaklarımla zıbını tutup burnuma götürdüm.

Şuan aldığım koku bebeğimin kendi kokusu olabilirdi ama izin vermemişlerdi. Odanın kapısı açılınca sıçrayarak döndüm.  Efekan dalgın bir şekilde içeriye girince beni gördü. Bir bana bir elimde ki zıbına baktı. Birkaç saniye öyle kalsada yutkunarak  yanıma geldi.Titreyen parmakları önce elime dokundu sonra elimdeki zıbını yavaşça çekti. Dolabın üstüne bırakarak hiçbir şey demeden beni kollarrının arasına aldı.

"Yapma birtanem,lütfen"dedi sesinde ki acı çeker tonla

"Elim de değil" sesim kısık çıkıyordu. Derin nefes almasıyla göğsü inip kalktı.Göğsünde ki başımda onunla beraber  inip kalkmıştı.

"Hadi hazırlan akşama misafirler var ben sana diyeyim büyük eğlence var" dedi tebessüm ederek daha çok etmeye çalışarak

"Evet hazırlansam iyi  olucak"  dedim geri  çekilerek.İçeri girip hemen akşam için uygun parçalar alıp banyoya geçtim. Duşumu kısa tutup hızla üzerimi giyindim. Zaten odur budur makyajıdır derken zaman çabuk geçmişti.

Okuldaki KOCAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin