Arkham'daki soğuk hücremde, gardianın sesiyle uyandım ve gardianla konuşmaya çalıştım. Her zaman buradakilerle iyi geçinmek isterdim, çünkü burada hayatta kalmanın yada buradan çıkabilmenin tek yolu buydu.
-"hey dostum sanada günaydın"
Hücrenin kapısındaki minicik boşluğundan gardiana seslendim. Beni umursamadı ve yok saydı. Kendi kendime göz devirdim.
Anlaşılan yemek saatiydi.
5 kişi beni tutarak yemekhaneye götürdüler. 5. Kişi olmalarının sebebini biliyordum çünkü gerçekten büyük bir katliam yapmıştım ve sadece 2 kişi olsalardı onları hemen indirirdim.
Yemekhaneye geldiğimizde her kafadan ayrı ses çıkıyordu. Bir süredir burda olduğum için onlarla iyi anlaşıyordum.
Birileri şarkı söylüyor, birileri hayali arkadaşlarıyla konuşuyor ve bazılarıda kavga ediyordu.
Rick, simon ve alice şarkı söylüyorlardı. Onların yanından geçerken müziğe ayak uydurdum ve dans ettim. Buradaki çoğu kişi beni severdi zaten. Benim dans ettiğimi görünce daha da neşelenip hareketli söylemeye başladılar.
-"Gerçekten harika çalıyorsunuz ama gitsem iyi olucak aç kalmak istemem değil mi?" Dedikten sonra samimiyce gülümsedim, onlarda bana gülümsediklerinde gözlerindeki mutluluğu görmek pekte zor olmadı.
Onların yanından ayrılırken diğerlerine selam vermeyi unutmuyordum. Kendi kendine konuşan Richard'ın yanına gittim
-"merhaba majesteleri" Önce boşluğun önünde hafiften eğilerek selam verdim ve sonra da Richard'a döndüm
-"merhaba Richard, majesteleri bugün iyiler mi?"
Richard: -"oldukça iyiler matmazel, ve sizin onunla konuşmanızı seviyorlar"
Bende içten gülümsedim -"bende onlarla konuşmayı seviyorum efendim" diyip boşluğa baktım. Yine selam vererek oradan uzaklaştım.
Soluma döndüm ve bir öpücük attım. Sol tarafta oturan Tom bana aşık olmuş bende onu üzmemek için arda öpücük falan atardım.
Yemek sırasına girdim ve iğrenç lapadan tabağıma doldurdum. Aşçı kadına da selam verdim ve oturucak yer aramaya başladım. O da ne!! Mercimeğimin yanındaki kız da kim?
Jerome kısa bir süre önce gelmişti ve biz iyi anlaşıyorduk. Sevgili değildik ama arada flörtleşiyorduk. Gidip onların masasına oturdum.
-"hey mercimeğim bu kız kim? Tanışmak isterim" sahte bir gülümseme takındım. Jerome:
-"bizde tam tanışıyorduk, adı galiba..." adını unutmuştu bu oldukça iyiydi çok samimi olmamışlardı. Kız:
-"Barbara seni şapşal" adı Barbara'ydı sarı saçları vardı aslında oldukça güzeldi de. Benim koyu saçlarım çenemin altına geliyordu, diğer kızlar gibi 90 60 90 bir vücudum yoktu. Genelde diğer kızlara göre iri ve birazda kiloluydum. Bu yönümü seviyordum çünkü güçsüz ve aciz gözükmüyordum ve değildim de. İri ve şişman olsamda bu kötü gözükmüyordu aslında oldukça uygun ve hoş gözüküyordu.
Barbara ve Jerome konuşurken ben yemeğimi karıştırıyordum. Aslında onları dinlemiyordum, duyuyordum ama dinlemediğim için anlamıyordum.
Bir anda Barbara kalktı ve ilerdeki masaya oturdu. Jerome onları izliyordu. Sonra bana döndü. Jerome:
-"ne güzel bir çift oldular ama" oldukça tatlı gülümsüyordu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bende ona gülümsedim. Sonra bir nefes verdi, konuyu değiştirmek istediği belliydi. Kulağıma yaklaştı ve oldukça sakin bir şekilde fısıldadı.
-"artık buradan çıkmanın zamanı geldi" kaçmaktan bahsettiğini anlamıştım ve aynı sakinlikle başımla onayladım
Evet biraz kısa oldu ama ilk bölüm için ideal gibi bence ilerleyen zamanlarda da güzel olucak keyifli okumalar ^_^
