Koltuğa oturup dizi izlemiştik. Sarılarak uyumuşuz.
Uyandığımda Jerome hala uyuyordu. Ona baktım. Belki dakikalarca, belki de saatlerce. Yüzündeki yaralar nerdeyse tamamen iyileşmişti. Dudağının etrafında ufak bir gülücük vardı sadece. Ben onu izlerken bir anda gözlerini açtı. Bir an göz göze geldik. Bana bakıp gülmeye başladı. Jerome:
-"yakışıklı ve karizmatik olduğumu biliyorum" gülmeye devam ediyordu. Bense ona 😑 böyle bakıyordum. (Emoji gözükmeyenler için -_- şu bakış)
Kalkmaya çalıştım ama zaten sarılır vaziyette olduğum için ve Jerome gıcık olduğu için kalkamamıştım. (Bulmuş Jerome'yi birde laf söylüyor ya) Jerome:
-"kalkma"
-"ama hayatım kahvaltı?" Jerome:
-"dışarda yaparız kahvaltıyı. Şimdi kalkma ama"
-"Jerome lütfen izin verde hazırlanayım" hala sımsıkı sarılıyordu. Jerome:
-"sarılmamı istemiyorsun yani? Tamam anladım. Beni artık sevmiyorsun" bir anda bırakmıştı. Bu sözün üstüne bırakıp gidemezdim. Bu sefer de ben sarıldım. Kafam göğusündeyken konuştum.
-"seviyorum. Hemde hayal edemeyeceğin kadar çok" tebessüm ettiğini hissediyordum. Doğruldu. Ben hala sarılıyordum. Beni yine kucaklamıştı. Beni odaya bıraktı kendisi ise mutfağa gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunları giydim ve mutfağa gitti. Normalde pek elbise giymezdim. Jerome elbise severdi ve bende evli bir kadın olarak eşimin zevklerine ayak uydurmalıydım. Mutfağa gittiğimde Jerome dünden kalan şeyleri topluyordu. Beni fark etmemişti. Koşarak gidip yanağına bir öpücük kondurdum. Sonra aynı şekilde geri çekilerek kendi etrafımda döndüm. Bana baktı ve kafasını salladı. Jerome:
-"çok yakışmış"
-"teşekkür ederim. Hadi sende hazırlan. Çok heyecanlıyım. Evlendiğimizden beri ilk defa dışarda yiyeceğiz" bana kafa salladı ve odaya gitti.
Oha ya!! Bu adam nasıl bu kadar yakışıklı olabilir ki?!! Hemde bu kadar normal giyinerek bile!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kala kalmıştım. Yanıma geldi. Parmağının arkasıyla yanağıma dokundu ve yanımdan yavaşca geçti. O an düşüp bayılacaktım. Nasıl bu kadar şanslı olabilirim? Bilmiyorum. Evden çıktı ve arabaya bindi. Bende arkasından onu takip ettim.
5 dakika sonra restorantdaydık. İçerdeki herkes korku ve panik içinde bağırışıyorlardı. Jerome derin bir nefes aldı. Niye bizimde normal insanlar gibi yemek yiyip çıkacağımızı düşünmüyorlar? İnsanlar garip yaratıklar. Jerome ellerini masaya uzattı. Bende onun ellerini tuttum. Sonrada gülümseyip silah çıkarttı ve kaçmaya çalışan yada bağırışan herkesi öldürdü. Sadece çocuklar vardı. Onların yanına gitti. Çocuklar titriyordu. Jerome onları yavaşca bir masaya oturttu ve onlar içinde yemek söyledi. Bana döndü ve bizim masamıza geri geldi. Ne iyi bir baba olurdu kim bilir. Ben düşünürken yemekler gelmişti. Garson da titriyordu. Ve o da öldü.
Yemeğimizi yiyip, kahvaltımızı yaptıktan sonra çıkarken hala masada titreyerek oturan çocuklara göz kırptı. Ayy galiba dayanamayacaktım. Bu konuyu konuşsak iyi olabilirdi.
-"tatlım? Sende baba olmak ister miydin?" Bir anda şaşkınca bana döndü. Jerome:
-"nerden çıktı bu şimdi?"
-"ne yani hiç baba olmak istemiyor musun?" Jerome:
-"yo, yo, öyle bişey demedim sadece şaşırdım. Şimdi bunu düşünmüyorum"
-"peki..." daha da şaşkın bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jerome:
-"anlaşılan sen istiyorsun?" Buna cevap vermemiştim sakince eve gittik. Siren sesleri duyuluyordu ama evde güvendeydik. Akşama kadar yapıcak hiç birşey yoktu. Gidip evi temizlemeye başladım. Baştan sona tertemiz olucaktı. Ne zamandır evdeki iğrenç kokunun sebebini bulmuştum. Dolabın üzerindeki cesed çok kokuyordu. Jerome'yi çağırdım. Cesedi indirdik.
-"tamam canım gidebilirsin ben hallederim" en iyi çözüm yolu olarak her zaman asit dolu küvette eritmekte bulurum. Banyoya gittim. Banyo dolabındaki asidi alip küvete boşaltmaya başladım. Küvet dolarken bir yandan da cesedi parçalıyordum. Yavaş yavaş parçaları küvete bırakmaya başladım. Jerome banyoya girdi. Şaşırmıştı. Ona "ne?" Dermiş gibi baktım. Jerome:
-"gerçekten diğer ev hanımlarından farklısın bebeğim. Şuan toz parçalıyıp, çöpe atman gerekirken sen ceset parçalayıp aside atıyorsun"
-"evet çünkü ben ev hanımı değil, Jerome'nin hanımıyım. Bırakta fark olsun yani" tam banyodan çıkarken kafasını uzattı. Jerome:
-"bu akşam bazı hergelelerle yemek yiyeceğiz sorun yok değil mi?"
-"ne?!! Hemen birşeyler hazırlamalıyım bu şimdi mi söylenir aşkım?" Hemen tüm parçaları küvete atıp üzerimdeki önlüğü çıkarttım. Mutfağa koşup dolabı açtım. Biraz tavuk ve kıyma vardı. Onları çıkartım yemek hazırladım. Sofrayıda kurdum. Tabi akşam olmuştu. Kapı çaldı. Kapıya Jerome koştu ama garipti. Kapının önünde donup kalmıştı
Evet gelelim fasulyenin faydalarına isudhduhfidhd bir bölüm daha bitti. Buraya ne yazmam gerektiğini bilmiyorum audbdudbdi.
