DEVLERİN AŞKI {VALESKA'LAR}

16. bölüm mutlu aile

"Bayanlar ve baylar. Aklımda harika bir fikir var. Merak ediyor musunuz? Tabiki merak ediyorsunuz. Ama söylemeyeceğim" dayanamayıp Jerome'den önce ben kahkaha atmıştım. (SYHDUDGDUDN şuan kahkaha atıyorum YHEHDGDHD)

-"Ayy planı falan bırakın size kardeşimi ve Jerome'nin kardeşini tanıştıralım" Jerome:

-"canım kardeşim boşuna isimleri beyninde tutmaya çalışma. Beynin yakında yerde olucak" Lee:

-"bizi neden çağırdın?" Ed

-"Lee haklı bizim burda ne işimiz var?" Jerome:

-"ayda yılda bir arkadaşlarımla yemek yemek istedim olamaz mı?"

-"evet ya yiyin artık yapıncaya kadar ciğerim soldu" herkes yemeğe başlamıştı ama şüpheyle bakıyorlardı.

-"sizi zehirleyecek olsam bu yemekler için bu kadar uğraşmazdım merak etmeyin yani" herkes salondayken ben Ecco ve Jeremiah'ı yatak odasına götürdüm.

-"siz burda bekleyin. Ha bu arada Jeremiah ne yaptıysan işin zor Jerome çok sinirli" Jeremiah:

-"buraya gelmemeliydik. Resmen yılanın koynuna girdik"

-"merak etme seni koruyacağım. Ben Jerome'yi ikna ederim" onları kilitleyip salona geçtim. Hala herkes yiyordu. Çok sıkılmıştım. Bir sandalye çektim ve Jerome'nin yanına oturdum. Sandalyeye ters oturmuştum böylece ellerimi sandalyeye yaslayabiliyordum. Sıkıntıdan düşünmeye ve hayal kurmaya başladım.

Kızıma ilk atış derslerini veriyorduk. Herkes çok mutluydu. Oğlum bahçeye geldi. Kardeşiyle dalga geçmeyi hep çok severdi zaten. Abi olduğu için o çoktan öğrenmişti bunları. Jerome hala kızımla ilgileniyordu. Çok güzel bir görüntüydü.

Jerome'nin sesiyle kendime geldim. Güzel bir hayaldi. Benim sıkıldığımı ve bıktığımı görünce yemeğini bıraktı. Jerome:

-"afiyet bal şeker olsun. Hadi gidin artık" herkes göz devirmişti ve kalkmıştı. Ben gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Son kişide kapıdan çıkınca kapıyı kapatır kapatmaz Jerome belimden tuttu ve beni kendine çekti. Jerome:

-"sabahki sorun hala geçerli mi yavrum?" Kala kalmıştım. Bunu beklemiyordum. Ben daha cevap vermeden öpüyordu.

Sabahleyin tüm makyajım akmış ve saçlarım dağılmış şekilde koltuktan kalktım. Dur bir dakika. Neden koltuktan kalktım ki? Eyvaah Ecco ve Jeremiah'ı unuttum. Hemen kalkıp yatak odasına gittim ve kapıyı açtım. Bana garip garip bakmaya başladılar.

-"ne yani unutamaz mıyım?" Göz devirip kapıyı kapattım. Gözlerim Jerome'yi aradı. Anlaşılan dışardaydı.

Biz kahvaltı yaparken kapı açıldı. Jerome ellerinde hatta ağzında bile poşetle içeri girmeye çalışıyordu. Gidip karşıladım ve elinde ki poşetleri aldım.

-"bunlar ne? Çok fazla şey almışsın" Ecco ve Jeremiah'a baktı. Dün gece konuşup ikna etmiştim artık Jeremiah güvendeydi. Bir poşete elimi uzattım ve içinden pembe bir patik çıktı. Uww bebek patiği. Bir anda ağlamaya başladım. Ecco yanıma gelip bana sarıldı. Jerome Ecco'yu itip kendi sarıldı. Poşetleri yere döktüm. Bir sürü bebek eşyası ve giysisi vardı. Ben bu adamı gerçekten deli gibi seviyordum.

Eveet yeni bir bölüm. Yorum yaparsanız çok sevinirim. Yorumlarda beğenip beğenmediğinizi anlıyorum.

Jerome iyi bir baba olabilir mi?