DEVLERİN AŞKI {VALESKA'LAR}

7. bölüm depresyon ve geri dönüş

Arkhamdaki 5. Ayımdı. Asla eskisi gibi değildim elimden geldiğince kimseyle konuşmuyordum. Jerome'nin yerinde kimseyi oturtmamıştim. Bana aşık olan adam Jerome ile sevgili olduğumu öğrendiģinden beri beraber ağlıyorduk. Artık çalıp söyleyenler sadece hüzünlü şarkılar söylüyordu. Richard, kraliçesine benim ne kadar kötü durumda olduğumu anlatıyordu.

Yemekhanenin dışından uğultular geliyordu. Bunlar yüzünde gülümseme çizili insanlardı. Biraz sonra onlarda yemekhaneye geldiler. Hemen yanlarına koştum ve söylediklerine çok kızmıştım bir çatalla 2sinide öldürdüm. Beni kendi koğuşuma geri aldılar. Adamın biri Jerome'nin pürüzsüz yüzünü söküp kendine takmış ve biz Jerome'yiz diyormuş. Yapma yaa. Sen Jerome'nin tırnağı olamazsın. Ben bunlari düşünürken gece olmuştu. Ben uyuyordum ve bir gürültüyle uyandım. Bugün buraya gelen insanlarda birsürüsü kapımın önündeydi. Beni aralarında dışarı çıkartmışlardı.

Garip bir yere gelmiştik. Beni sahneye çıkarttılar ve yüzünde Jerome'nin yüzü olan adam geldi. Zor zar yutkundum. Adam bana yaklasıyordu bense ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Bir anda beni öpmeye başladı hemde Jerome'nin yüzüyle. Hemen kendimi geri çektim. Adam konuşmaya başladı:

-"bayanlar ve baylar, işte karşınızda Jerome'nin kıymetli sevgilisi" herkes alkışlıyordu. Burada resmen zorla tutuluyordum.

Aradan 2 gün geçti herkes bana uzaylıymısım gibi bakıyordu. Oradan kaçmaliydım. Polisi arayabilirdim. Burada herkes Jerome'yi (tövbe estafirullah) peygamber olarak görüyordu. Ve benim sözümü dinlerlerdi. Hemen bir telefon istedim ve polisi aradım.

Bir süre sonra polisler geldi. Beni ve buradaki çoğunluğu tutukladı. Şu Jerome'nin yüzüyle gezen adamı tutuklayamamişlardi. Bizi GCPD merkezine götürdüler

(GCPD: Gotham City Police Departs bu nasıl yazılıyo bilmiyom ama türkçesi Gotham Şehri Polis Departmanı)

Ben gözaltındaki parmaklıklarin arkasındaydim. Bir anda bir silah sesi patladı içerden yüzü sarılı bir adam çıktı ve konuştu:

-"bayanlar ve baylar-" adamın sözünu kesmiştim çünkü bu Jerome'nin sözüydü o yaşıyordu. Hemen atladım.

-"Mercimek?" Herkes bana baktı ve Jerome bana yaklaştı daha doğrusu parmaklıklara. Jerome:

-"oww hayır Maria sen burdasın" heyecanla kafamı salladım. Hemen kilitleri açmalarını söyledi e haliyle gordon reddetmişti ama diğer polisler korkuyla kilidi açtı. Öyle bir sarıldım ki ona hiç ayrılmayacak gibi. Oda bana sarılıyordu. Bu sefer onu ben öpmüştüm. Sonra yavaşça serbest bıraktım. Jerome:

-"artık yüzümü geri alalım. Polislerin gözünde yüzsüz olmak istemem" bu çok komikti. 5 ayın ardından ilk defa kahkaha atmıştım.

Scarlet_Carterbu hesabı bir gözden geçirin derim. Onada çok teşekkür ederim yazmaya başladığımdan beri burdaydı. Harika hikayeleri var gidip okursanız yorumlarda benden geldiğinizi söyleyip selam söyleyin😙😌