DEVLERİN AŞKI {VALESKA'LAR}

48. bölüm Jay'in aşkı

-"ben Alice..., Alice Valeska" ikimizde aynı anda;

-"nE?!" Alice:

-"annem ölmeden önce beni her hafta en az 3 defa ziyarete gelirdi. Babam ölmeden önce onunla yaşardım. Siz yani Jerome ve Jeremiah Valeska benim abilerimsiniz..."

-"bir dakika bir dakika şuan birkaç tane şoku aynı anda yaşıyorum. Birincisi; benim ne zamandan beri kardeşim var?, ikincisi; benim niye haberim yok?, üçüncüsü; anne dediğimiz şu sürtük yanında ki oğluna değilde, nerdeyse hergün seni ziyarete mi geliyodu? Ve son olarak dördüncüsü; ben abi miyim?" Alice:

-" hepsine bir cevabım var abi. Abi dememde bir sakınca yoktur umarım?"

-"yok, yok da cevaplarını söylesen iyi edersin" Alice biraz ürkmüştü. Anlaşılan onu da Valeska'laştırmamız gerekiyordu. Alice:

-"13 yaşındayım, annem sana haber vememişti çünkü senden korkmuştu. Duyduğuma göre ikiz kardeşine bile iyi davranmıyormuşsun ayrıca bende seni bilmiyordum. Annem ölmeden önce yani yaklaşım 4 yıl önce ben 9 yaşında ufak bir çocuktum. Bana ilgi göstermeyi severdi. Ve evet abisin. Babamı kaybettikten sonra abilerimi öğrendim ve sizi aradım" Jerome ile sohbete devam ediyorlardı. Anneleri hakkında falan konuşuyorlardı. Bu sırada gözüme Jay takıldı. Jay uzakta ki arkadaşlarının masasındaydı, Alice'e bakıyordu. Fark ettim ki Alice içeri girdiğinden beri zaten izliyordu. Alice güzel bir kız sayılabilecek kapasitedeydi ayrıca Jay ile yaşıttı. Anlaşılan Jay gönlünü çoktan kaptırdı.

1 saat geçmişti ve balo dağılıyordu. Bir kaç gereksiz ceset dışında balo salonunda kimse kalmamıştı. Jay arkadaşlarını uğurlayıp yanımıza geldi. Alice arabada bizi bekliyordu. Jay:

-"ne kadar güzel bir baloydu değil mi?"

-"hayırdır Jay. Bu neşen bu enerjin biraz sana aykırı" Jay:

-"bilmem ki. Şey dicem, gelen kız çok güzeldi ya. Kimmiş? Ben onu ilk defa gördüm" ona bakıp alaylıca gülümsedim.

-"kim olduğu süpriz olsun. Gerçekten güzel miydi sence?" Aramız anne-oğuldan çok arkadaş gibiydi. Zaten genelde bana anne demezdi de. Jay:

-"baya güzeldi"

-"hıh iyi"

-"hadi artık eve gidiyoruz"

-" tamam gidelim. Jay sen önden git kapının önünde bizi bekle geliyoruz" Jay:

-"tamam"

-"hayırdır tatlım. Bir sorun mu var?"
Jay çıkmıştı bende yine alaycı yüzümle kaşlarımı kaldırıp bakmıştım.

-"kutlarım hayatım. Evlatlık oğlun, kız kardeşine aşık oldu"

-"ciddi misin? Hahahahahahha bu çok komik. Bence yakışırlar"

-"neyse hadi gidelimde fazla bekletmeyelim" beraber kapıdan çıkmıştık ve Jay'de peşimizden arabaya gelmişti. Arka kapıyı açtığında dona kalmıştı ama fazla çaktırmadan yanına oturmuştu. Yol boyunca sesizlik hakim olmuştu.