DEVLERİN AŞKI {VALESKA'LAR}

34. bölüm uyanış

Mr. Frezze:

-"tamam sana yardım edicem. Ama bir karşılığı olmalı"

-"ne istersen yaparım ama yardım et" kafasını sallarken bir yandanda kostümünün parçalarını ekliyordu. Frezze:

-"penguen'in bundan haberi olsun. Şimdi de onun yanına git ve olayı anlat. Para ve güç kaynağımız olacak" neydim ben? Sürekli oradan oraya sürüklüyorlardı. Tüm yeraltı alemi olayı öğrenicekti anlaşılan. Yine de penguen'e gittim. Barbara ve Tabitha da oradaydı. Aah şaka mı bu?

-"Oswald yardımına ihtiyacım var. Jerome..." Barbara:

-"Maria sen iyi misin? Ne oldu?" Normalde asla anlatmaz yada yüzüne bakmazdım ama bu sefer kendimi tutamadım. Herşeyi tek tek anlattım. Penguen;

-"biliyor musun? Sana yardım edicem. Nede olsa siz benim dostumsunuz" gerçekten sıcacık gülümsemişti. Bu adama da üzülüyordum. Gerçek dostluğu Ed'de görmüştü ama herşeyi mahvetmişti. Gerçek ve karşılıksız sevgiyi de sadece annesinde gördü. Bana yardım edecekti. Hemen Ed'in yanına gittik. Barbara ve Tabitha'da peşimize takılmıştı. Frezze çoktan oradaydı ve bizi bekliyorlardı. Jay, Jerome'nin başındaydı. Edward:

-"planlarıma göre önce dondurmamız lazım böylece cesed çürümeyecek. Sonrada elektrik vericez. %90 uyanır"

-"peki %10?" Edward:

-"yanar" uyanması için dua etmekten başka çarem yoktu. Hemen dondurduk. Ayakta gerçekten zor duruyordum. Penguen elektrik cihazı aramaya gitmişti. Tabitha uzak duruyordu. Barbara ise benim yanımdaydı. Beni ayakta tutmaya çalışıyordu. Aslında bir anlığına düşündüm. Kötüleri kötü diyip bir kenara atıyorlardı. Ama kötülerin neden kötü olduklarıyla hiç ilgilenmiyorlardı. Gerçek kötüleri görmüyorlardı. Bana yardım etmek için herkes bir olmuştu. Onların içindeki iyiliği görüyordum.

3 gün boyunca Jerome buzda kalmıştı. Ne kadar üşümüştür kim bilir. Penguen ve Barbara her tarafta elektrik aleti arıyorlardı. Anlaşılan bu şey zor bulunuyordu. Bir süre sonra Penguen elinde çanta ile girdi. Penguen:

-"buldum!" Hemen içeri girip çantayı açtı. Önce bu buzu eritmeliydiler. Firefly bunun için yanımızdaydı.

-"lütfen dikkat et" bana kafasını sallayıp buzu çözmeye başladı. Bir süre sonra buz tamamen kalkmıştı. Ve sıra elektrikteydi.

1. Tur da başarılı olamadık. 2. Tur, 3. Tur 4. Tur... en sonunda Ed'in elinden cihazı aldım ve kendim elektrik basmaya başladım. Bir anda elimin üzerinde bir el hissettim. Gözlerim kapalıydı. Ağlamamak için zor duruyordum.

-"bırak elimi. Devam edicem uyanıcak"

-"biraz daha devam edersen beni yakacaksın" b-bu ses... gözlerimi açtım. Jerome uyanmıştı. Elimdekileri yere attım. Rengi yeniden gelmişti. Uyanmıştı. Ona kocaman bir öpücük verdim. Jerome:

-"hadi artık gidelim" kalkmaya çalışmıştı ama kasları gevşediği için hareket edemiyordu. Ed:

-"merak etme bir kaç saate açılır" bu kaçıncı uyanışıydı.

-"bizi yalnız bırakın" herkes odadan çıkmıştı.

-"neden atladın?"

-"düştüm, ama sana"

-"ciddi bir soru soruyorum. Neden atladın?"

-"düştüm. Ellerimde kurşunla tutunmak zor oluyor"

-"çok korktum. Seni bir daha göremeyeceğimi sandım"

-"korkma. Benden istesende kurtulamazsın. Sarılcaktım ama malum, hareket edemiyorum"

-"o zaman ben sarılırım" uzun uzun sarıldım. Hiç bırakmayacak gibi.

Merak eden varsa ben hala hayattayım. Vee evet Jerome geri döndü. Acaba Victor ve Ed ne isteyecek? Ne istesin sizce?