Doktor: -"önemli birşey yok biraz ilaç yeterli olucaktır" Jerome derin bir nefes verdi ve rahatlamıştı. Bei sevdiğini görmek çok hoşuma gidiyordu. Dokror gittikten sonra telefonum çaldı. Arayan Ecco'ydu. Ecco üniversite için gitmişti ama zaten yıllardır orada kalıyordu. Ortaokul sondan beri. Telefonu açtım.
💟Ecco'nun ağzından
Ablama erkek arkadaşımın bir katilin kardeşi olduğunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum. Yıllardır onunla yaşıyordum. Onun yardımcısıydım birnevi. Bana iyi davranıyordu. Ama her ne olursa olsun Jerome Valeska'nın kardeşiydi. Yakında Gotham'a dönücektik. Kalmak için annemlerin yanına gidemezdim çünkü Jeremiah'ın yanında olmam gerekiyordu. En iyi çağre olarak ablamı aradım.
💫Maria'nın ağzından
Telefonu açtım.
-"alo Ecco nasılsın?"
-"iyiyim ablacım sen?"
-" bende iyiyim, sorun nedir?"
-" yakında Gotham'a geri dönücem kalacak yere ihtiyacım var"
-" annelerin evinde neden kalmıyorsun ki?"
-" erkek arkadaşım da var onun yanından ayrılmamalıyım"
-" tanışmak için sabırsızlanıyorum. Benim evimde kalabilirsiniz tatlım"
-" teşekkür ederim abla"
-" önemli değil" telefonu kapattım. Jerome merakla bana bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ona gülümsedim ve yanına oturdum.
-"yakında kardeşim Gotham'a dönüyormuş bizim yanımızda kalabilir değil mi?" Jerome:
-"tabiki sorun olmaz"
-"ama erkek arkadaşıyla geliyor" çok umursamazca kumandayla kanalları değiştirmeye başladı. Jerome:
-"dedim ya sorun olmaz" çok iyi kalpliydi aslında yani en azından benim için. Evde çok sıkılıyordum. Resmen normal ev hanımlarına dönmüştüm. Yemek, temizlik ve ütü yapıyor, blaşık yıkıyordum. Odaya gittim ve kostümümü giydim. Elime ufak iki tane bıçak aldım. Kapıya yöneldim. Jerome:
-"nereye gidiyorsun? Gitmene izin vermiyorum"
-"evde oturmaktan sıkıldım. Ne zamandan beri senden izin alıyorum?" Olamaz ilk kavgamızı ediyorduk. Jerome:
-"ben istediğimden beri. Şimdi git üstünü değiştir ve otur oturduğun yerde"
-"normal bir ev hanımı olmaktan bıktım ve dışarı çıkıyorum" bana ilk defa bu kadar sert bakmıştı. Gözlerinden alev çıkıyordu adeta. Hızla ayağa kalktı ve benim kolumdan tutup çekiştirerek odaya götürdü. Kendisi çıkıp kapıyı kapattı. Ağlıyordum yatağın yanında oturuyordum. Makyajım akmıştı. Kolum çok acıyordu. Odadan dışarıya adımımı atmayacaktım. Bu kadar sert davranmamalıydı.
Akşam olmuştu ben hala ağlıyordum. Kolumda bir çürük vardı. Bir süre sonra Jerome içeri girdi. Bana üzgün bir şekilde baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra tavana bakıp derin bir nefes aldı ve özür diledi. Kafamı çevirmiştim. Yanıma geldi. Bu sefer çok nazik tutuyordu. Kolumdan tuttu ve beni yerden kaldırdı. Gözlerinin içine baktım. Sımsıkı sarıldım. Saçımı öpmüştü. Akşam yemeği yememiştim. Beni kucağında mutfağa taşıdı. Masaya oturdum. Kendi elleriyle doyurdu beni. Ben sadece onun gözlerine bakmıştım.
Dün bölüm atmıştım aslında ama pek hoşuma gitmedi bende sildim. Umarım beğenirsiniz. Bugün admininizin doğum günü🥳💞. İyi okumalar dilerim.
