Büyük mekanın olduğu sokağa gelmiştim. JE'yi kimseye fark ettirmeden almaktı. (JE= Jessica Eleanor. Jay Jessica'ya JE diyor). Camdan baktığımda JE, Ecco'nun kucağındaydı. Karşı binanın çatısından izliyordum ki arkamdaki ses ile irkildim.
-"çatılarda dolaşmamalısın ufaklık" arkamı döndüğümde bu sesin Victor'a ait olduğunu anlamıştım.
-"biliyor musun? Gerçekten gıcıklık yapıyorsun. Seninle uğraşamam yapmam gereken şeyler var" Victor:
-"büyüklerinle nasıl konuşman gerektiğini öğrenmen gerek. Burda ne işin var. Niçin Jeremiah'ın mekanını gözetliyorsun"
-"sanane?" Victor:
-"bilirsin Maria'yı severim. Sende onun oğlu olduğuna göre sana yardım edebilirim. Şimdi söyle ne yapıyorsun?" Aslında belki güvenebilirdim. Bir anda kafamda eski bir anı canlandı.
Flashback Jerome:
-"kural 3 kimseye güvenme, bizim dışımızda"
-"tamam. Bunu asla unutmam"
Flashback son
Kimseye güvenmemeliyim.
-"yardım falan istemiyorum. Git burdan" silahımı ona doğru uzatmıştım. Sıkmaya hazırdım fakat bir sorun vardı, eğer ateş edersem sesi duyarlardı ve planım mahvolurdu. Victor:
-"ow ow ow sakin ol evlat. O silah sana göre değil"
-"5 yaşında değilim ahbap. Ufaklık laflarını başkasına sakla. Ben kendi yaşım kadar adam öldürmüşümdür" Victor:
-"kendi yaşın kadarsa o kadar çok değilmiş" vee gıcık bir kahkaha... daha fazla dayanamayıp bacağına sıkmıştım.
-"şimdi seni de öldüreceğim ve 15 leş olacak" geri geri kaçmaya başlamıştı. Tam o sırada aklıma JE geldi. Hemen cama bakmıştım. Camda bana sert bakışlarla sırıtan Jeremiah vardı. Oh nalet olsun pot kırmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir anda Jeremiah yere düştü ve arkasındaki ona sıkan Ecco'yu görünce çok şaşırmıştım. Bunu gerçekten beklemiyordum...
