Bir sonraki sabah nasıl oldu hatırlamıyordum bile. Bir anda kapım açıldı. Yine şu boyalı insanlar. Jerome'nin hayranları. Beni zorla tutarak çıkarttılar yol boyunca tüm gardianlar, doktorlar ve çalışanlar ölmüştü. Beni bahçeye çıkarttılar. Dev bir kamyonetin üzerindeki Jerome'nin işaretiyle kamyonetin üzerine bırakıldım. Jerome ellerimi tuttu. Ağlamamak için zor duruyordum. Bağırarak konuşmaya başladı. Arkham'ın avlusu boyalı adamlarla doluydu. Hastalar vardı. Bir kaçtane muhabir esirdi. Jerome: (medya)
-"kimlerden duydun bilmem bu anlamsız hikayeyi. Başlangıcı olmayan bir şeyin sonu da olmaz ki. Seni unutturması gerekmiyor hiçkimsenin. Unutacak bir şey varsa bak kolumdaki izlerin. Şarkımız falan yok. Dizileri de hiç sevmedim. Sırf sen mutlu ol diye bir çok şeyden de vazgeçtim. Neyse kabullenmişsin duyduklarını. Benim herşeyim sendin şimdi bize ne kaldı?... ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım bana tek inanmayan sensin. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım en içten gülende sensin. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım bitiren ben değilim" sesi sakinledi ve devam etti. Jerome:
-" bugün git yada kal sen bilirsin. Yarın nasıl olsa geri gelirsin. Madem çok dert ettin sen öğret herşeyi o zaman. Kahvemde sütde yok, uykum gelmiyor senden sonra. Saçlarıma elinden başka kimsenin eli değmez. Benim sevdiğim kadın bu kadar kolay vazgeçmez... yüzüğü diyorsan yakından bakmadın sanırım. Evde buldum bende kaybetmiştim hatırlarsın. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım bana tek inanmayan sensin. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım en içten gülende sensin. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım bitiren ben değilim. Ne pişman, ne düşman nede kahraman olman gerekmez. Otur dinle birde benden hala kalbin bana çarpıyorsa eğer. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım bana tek inanmayan sensin. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım. Ben sana aşıktım en içten gülende sensin..."
Sözlerinden sonra ikimizde ağlamak üzereydik. Hatta ben ağlıyordum. Sımsıkı sarıldık birbirimize. Sarılırken fısıldadı. Jerome:
-"sarhoşluğumdan faydalandı bebeğim. Onun iğrenç dudaklarına bayılmıyorum" biz sarılmaya devam ederken alkış sesleri geliyordu. Bizim yanımıza Carla'yı getirmişlerdi. Jerome kafasına tam sıkıcakken durdurdum. Yüzüğümdeki bıçakla yüzüne gülücük çizdim. Kalpler ve harfler kazıdım. Çığlık sesleri senfoniden farksızdı benim için. Sonrada Jerome'nin elinden silahı aldım ve boynuna şerit gibi kurşunlar sıkmaya başladım. Saçlarından tutum hafiften çekince kafası elimdeydi. Bu çok zevkliydi. Kafasını konteynırdan aşağı attım. Sonra da Jerome'nin elini tutarak indim.
Muhabirler korkak ifaderle yerdeki kelleyi ve bizi çekiyorlardı. Bu akşamın mükemmel konusuyduk
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEVLERİN AŞKI {VALESKA'LAR}
Fanfictionkurgu bir hikaye bu yüzden eleştirmeye değil eğlenmeye çalışın *_* çok eğlenmeyee🤯
