Hala ailemin yanında kalıyorduk. Kalabalıktık. Abilerim ve biz kalabalık yapıyorduk. Artık Jerome ile konuşup kendi evimize çıkmalıydık.
-"biliyor musun Jerome? Çok mutluyum"
-"mutlu olman güzel de neden?"
-"diğer apartmanda sürekli yaşlı kadınlarla muhattap olmak insanı harbi yaşlandırıyor. Ve artık onlardan uzağım. Belki de dönüp hepsini öldürmeliyim"
-"aa boşver zaten en fazla 5 bilemedin 6 yılları kaldı. Doya doya yaşasınlar. Onlara bu korku yetmiştir"
-"haklısın" -"off çok sıkıldım. Burada kaldığımız zaman boyunca tek yaptığımız aktivite dışarda oynamak"
-"hmm. Nasıl bir aktivite istersin ki?" Bunu çapkın bir sırıtışla söylemişti. Karşı koltuktan yanıma geldi kiii, babam gelmişti. Hemen toparlanarak oturdu. Ben gülmemek için kendimi tutarken ona baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok tatlı bir bakışla gözlerini kaçırıyordu. Babam salondan geçip yukarı çıkmıştı. O çıkar çıkmaz Jerome ayağa kalkıp merdivenlere yöneldi.
-"nereye?" Hala aynı bakış yüzündeydi.
-"Jessica'nın yanına gidiyorum. Biraz onla oynayacağım. Jay dışardaydı. Haberin olsun. Birazdan yukarı gel ve eşyaları topla. Daha fazla ailene yük olmayalım değil mi?" Cümlesinin sonunda zorla gülümsemeye çalıştı. Bu hallerine daha fazla dayanamayıp kahkahalarla gülmeye başladım o ise yukarı çıktı.
Ayy çok kısa oldu. Neyse çok tatlı yaa. Fotoyu alabilirsiniz. Her zaman gülümseyin🧡
