İstanbula geleli iki gün olmuştu ve biz bu iki gün boyunca görüşmemiştik.Çünkü babam olanları anlatmamı istedi-hatta zorladı-anlatınca da bize ceza olarak-ilk defa ceza veriyordu-iki gün beni eve haps etti.Evden çıkmak için yaptığım her hamlemde yakalanmıştım.Aslında zeki bi kızdım nasıl yakalandığımı bilmiyordum.Sonunda babamı ikna edip eve gittim eve geldiğimde annemle hasret giderdik.Sonra odama çıktığımda Burak yatakta uzanıyodur diye düşünüyodum ama öyle olmadı.Oda da kimse yoktu.Telefonunu aradım ama ilk defa aradığımda açmadı.Mesaj attım bende.
KİME:UYUZ :)
Nerdesin? Ben geldim.Evde odamızda :) seni bekliyorum...
KİMDEN:UYUZ:)Ben yokum artık senin hayatında.Unut beni.İki hafta boyunca güzel şeyler yaşadık ama bu kadar.Ve şunu da bil "SENİ SEVMİYORUM..."
Ne yani ciddi miydi bu aptal?Gerçekten bu kadar mıydı?Yok kesin şaka yapıyor olamaz böyle bir şey!
Anında oda dan çıktım ve annemden Burağın nerde olabileceğini-nerde olduğunu bilmiyordu ama tahmin etmişti.Netice de benden daha iyi tanıyor onu.-öğrendim.Okulda tanıştığım bi çocuğu aradım.
"Selam.Beni evden alabilir misin?Bir yere acilen gitmem gerek."
"Selam.Tabii alırım ama benim karım ne olacak?"
"İş bitince konuşuruz bunu!Acele et!"
"Peki.5 dakikaya ordayım.Yavru."
En fazla ne isteyebilir ki?Hem Enginin en yakın arkadaşı bana zarar vermez.Hassiktir ya!Enginin en yakın arkadaşıysa Burağında Enginden sonraki düşmanı olmalı!Ben benim aklımın düşünemeyen kısmına sıçıyım emi.Neyse Burağa çaktırmam bende onunla iş yaptığımı.Tabii bulabilirsem.
"Hadi yavru atla!"
"Bana yavru demeyi kes.Benim bi adım var.Hü-may."
"Peki Hümay yavru."
"Sana böyle konuşmamanı söy-"
Evet bu sefer kimse benim sözümü kesmemişti bu sefer ben kendim susmuştum.Çünkü karşımda duran bar Zeyneple Enginin sonra da Burakla diğer kızların yattığı yerdi.İyi de ben bu çocuğa nereye gideceğimizi söylemeden beni neden buraya getirdi ki?
"Burda ne işimiz var?"
"Burağı aradığını sanıyordum.Eğer onu aramıyorsan başka bir yere de gidebiliriz."
"Ne Burak burda mı yani?"
"Evet Yav-. Pardon Hümay."
"Tamam sen gidebilirsin ben hallederim gerisini sağol ayrıca."
"Ne demek."
Cidden burda ne yaptığını tahmin etmek istemiyordum.Ama gerçekleri öğrenmem gerekiyordu.Hemen bardan içeri girdim.Ve bana gerçekleri anlattığı gün beni getirdiği yere girdim.Ama umduğum gibi bir şeyle karşılaşmadım.Kimse yoktu.Oda bom boştu.İçeriye bir iki adım daha attıktan sonra kapı aniden kapandı ve hemen ardından kafamda bi metal soğukluk hissettim.Bana silah doğrultan kişinin kim olduğunu anlamaya çalışırken nefesini hissettim ve şaşırdım.Bana silah doğrultan kişi "BURAK"tı.Beni çok hızlı bir şekilde kendine döndürdü ve konuşmaya başladı.
"Benden uzak dur!"
"Neden?"
sesim oldukça kısık ve korkak çıkmıştı.
"Seni sevmiyorum.Benimle vakit geçiren küçük bir sürtüksün."
"Sen bana aşıktın bana böyle söyledin?"
sorarcasına söyledim çünkü söylediği şey doğru olamazdı.Yanlış söylemiş olmalıydı."
"Seni sevmiyorum,sana aşık değilim,senden hoşlanmıyorum,senden nefret bile etmiyorum.Sen takıldığım bütün sürtükler gibisin tek farkın benimle yatmaman."
"Saçmalama sen bana aşıksın!!"
"Bana bağırma.Merak etme artık onlardan bir farkın kalmayacak çünkü seninle de yatıcam."
Bu sözü üzerine beni yatağa fırlattı ve üstünü çıkarmaya başladı bunlar olurken nasıl kaçsam?diye düşünüyordum.Öylesine şaşırmış ve korkmuştum ki diğer söylediklerini düşünemiyordum bile.Aklıma gelen ani fikirle hemen elime aldığım telefonla Burağa ffarkettirmeden Cenk'e mesaj attım.
KİME: Cenk
cenk beni acil o bardan al.2DAKİKAYA KAPININ ÖNÜNDE OL.
KİMDEN:Cenk
dışardayım şu an arabayla gel bekliyorum.
neden dışarda olduğunu bilmiyordum ama iyi ki dışardaydı.Ve o elini yüzünü yıkamak için lavabonun önüne gittiğinde hızlı bir şekilde kapıdan çıktım ve koşmaya başladım arkamda da Burak öylesine hızlı koşuyordu ki kısa sürede aramızda neredeyse hiç boşluk yoktu.Tam beni tutacakken bi anda dışarı çıktım ve hemen arabaya bindim.Cenk neler olduğunu anlamamıştı fakat ben ona hızlanmasını söylüyordum hatta yalvarıyordum.Oda sözümü dinleyip gaza bastı.Burağı atlatmıştık ve evime gelmiştik.Cenk'e teşekkür ettim.Hemen ardından eve koşarak girdim odama öyle hızlı gitmiştim ki annem bile geldiğimi fark etmemişti ya da fark etti ama ağladığım için yalnız bıraktı beni.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMAŞIK
Teen FictionHümay,Burak,Engincan,Melih ve diğerlerinin başından geçen karmaşık olayların anlatıldığı biraz aşk biraz hüzün biraz da heyecanin bulunduğu bir kitap.:)