KARMAŞIK

BENLİĞİM...

Söylediği söz karşısında suratına once bos bos baktım fakat sonra idraak ettiğim sözün üzerine gözlerim yanmaya başlamıştı bile. Aglamayı severim normalde ama Burak'ın karşısında pek de istedigim söylenemez. Ama engel olamadım ve gozlerimden teker teker yuvarlanan tuzlu su yavas yavaş sıcak bir sekilde ceneme dogru hareket etti. Daha yeni yeni aklıma gelen sözleri söylemek icin gereken güç ve cesaret bende yoktu ama yapmam gerekiyordu o yüzden bir iki saniye kendime izin verdim ve hemen sonra konusmaya başladım.

"Ne dedin sen?"

Sesim benim bile tahmin etmedigim kadar kısık ve aciz çıkmıştı. Ama bu beni engellemedi ve devam ettim.

"Sen ne dedin?"

Cevap vermiyor ve suratıma boş boş bakıyor olması benimde canımı yakıyordu. Tam ağzı aralandı bir şey söyleyecek gibi oldu sustu ve tekrar aynı seyi yaptı ve yine ve yine yine yine yine...

"Konussana be!!"

"Gidelim konuşalım."

"Hayır! "

"Ya bekaretini ya da anneni kaybedeceksin?"

Bu sozlerin uzerine refleks olarak elim havaya kalktı ve bi an elimde acı hissettim ve onunla beraber tenin tene deyme sesi.

"Sen naptın?"

Hay ben benim biiipp... Cocuga tokat attım ya la!

"Gidiyoruz yaramaz kız!"

Bana cok kızmamıs galiba ya da bana yapacaklırını uygulayacak?

"Gidene kadar ve ben acana kadar gozlerini bu bezle sar!"

Ay bana sürpriz mi yapacak? Ay sevindim valla ya öküz yola geldi.

"Peki. Ama neden?"

"Tak sunu!"

"Bana sürpriz mi yapacaksın?"

"Hıı oyle bi surpriz yapacam ki aklın sasacak!"

"Niye bagırıyon be!"

Cevap vermedi.Bu daha çok merak etmeme neden olmuştu ama soru sorup her şeyi boka çevirmek istemedim. Ve sustum. Ben! Tam ON DAKİKA BOYUNCA SUSTUM!! Kıyamet alameti valla!

"Geldik!"

"Birincisi burası neresi? İkincisi neden bagırıyosun? Ücuncusu burda nasıl bi sey bekliyo acaba beni? Dördüncü sen ne-"

Bi anda dudaklarımda bir baskı ve alt dudağımı emen bi vampir varmış gibi hissetmemi saglayan öpüşme anı...

Dudaklarını dudaklarımdan nefesini duzene sokmak icin ayırdıgında benim uzerime dogru gelmeye basladı yuzune boş boş bakarken ondan korktuğumu farkettim. Ve istemsizce hareket eden bacaklarım o yaklastıkca daha buyuk adımlarla geriye gidiyordu. Ta ki sırtım duvara carpana kadar. Bana alayla bakıp iyice yaklaştı. Ellerimi tuttu ve yüzüne götürdü ellerimin içinde yüzü vardı. Sevgiliyken de böyle yapardık. Yani yalandan sevgiliyken.

"Sus fıstık tamam mı?"

Bana öyle bakıyordu ki ilk defa ne hissettiğini anlayamıyordum. Ve bu daha cok korkmamı saglıyodu.

"B-ben sey yani sen şey..."

"Şşşt tamam sus lütfen biraz sus ve dinle..."

İlk defa sesi beni kacırdıktan sonra sesi kısık çıkmıştı ve farklı bakıyordu. Bu bakışı daha önce onda hiç görmemiştim.

"Belki dinlemeye vakit bulamazsın sonra."

"Ne oluyo?"

"Bak birazdan iki adam gelecek ve seni götürecek sana anneni gösterecek ve seçim yapmanı isteyecekler. Sen ne olursa olsun kendini seç kendini asla teslim etme. Hayat senin birileri olmadan yaşanır ama benliğini kaybedersen yaşayamazsın Hümay anladın mı beni?"