An unusual teenager's life 2

Chapter 13

-Τι θέλεις; (ρωτάω τον άντρα στην πόρτα καθώς στέκομαι πίσω από τον Zayn, που μου κλείνει τον δρόμο)

-Να έρθεις μαζί μου, Melody…

-Ξέχασε το, Peter. (γρύλισε πίσω από τα δόντια του ο Liam)

-Πολύ καλά. (είπε και απότομα κάρφωσε ένα μικρό κομμάτι ξύλου στην κοιλιά του Zayn)

-ΖΑΥΝ!! (Τον κράτησα λίγο πριν πέσει στο έδαφος από τον πόνο)

-Ει-είμαι καλά… Ίσως… (είπε κοιτώντας το ξύλο στην κοιλιά του)

        Αμέσως, ο Liam έκλεισε την πόρτα στα μούτρα του Peter και την διπλοκλείδωσε καλώντας τον επιστάτη για να διώξει τον «εξωσχολικό» και έβαλε εμένα και τον Harry και πάμε τον Zayn στο δωμάτιο του. Χωρίς να χάσουμε χρόνο με τον Harry ανεβήκαμε τα σκαλιά και μπήκαμε στο δωμάτιο του Liam. Ξαπλώσαμε τον Zayn στο κρεβάτι και ο Harry πηγαινοερχόταν στο δωμάτιο σκεπτικός.

-HARRY! (φώναξα απεγνωσμένη)

-Τι; Τι έγινε; (είπε λες και ξύπνησε από όνειρο)

-ΤΙ «ΤΙ ΕΓΙΝΕ»; ΤΟ ΞΥΛΟ! (του είπα κι έδειξα το ξύλο στο σώμα του Zayn ο οποίος βόγκηξε από τον πόνο)

-Α ναι, σωστά… Φίλε, αυτό θα πονέσει λίγο (είπε πλησιάζοντας τον και με μια κίνηση του έβγαλε το ξύλο από την κοιλιά και τον έκανε να ουρλιάξει)

-Zayn… Zayn, είσαι καλά; (του είπα και γονάτισα δίπλα από το κρεβάτι)

-Ναι… Καλά είμαι… Σε λίγο θα περάσει…

-Πόσο λίγο;

-5 λεπτά το πολύ… (είπε ο Harry)

-Πες μου ότι…

-Ναι, μικρή. Είμαι κι εγώ… Όλοι μας…

-Oh… Τέλος πάντων…

-Τι είναι αυτή ρε; (είπε ο Harry και με κοίταξε απορημένος από την αντίδραση μου)

-Λυκάνθρωπος (είπα χαμογελώντας)

-Α…………ΤΙ;

-Ναι…

-WTF???

-Άσε ρε…

        Μετά από λίγο ο Zayn σηκώθηκε. Τον πλησίασα και σήκωσα την μπλούζα του για να δω αν θεραπεύτηκε το τραύμα. Ευτυχώς είχε εξαφανιστεί. Ξεφύσησα από ανακούφιση ακουμπώντας το κεφάλι μου στο στέρνο του. Μετά από λίγο κοίταξα τα μελί του μάτια. Του έδωσα ένα αρκετά δυνατό χαστούκι με το δεξί μου χέρι.