An unusual teenager's life 2

Chapter 14

-Τι; (είπα ανήσυχη)

-Τι τρέχει εδώ; (με ρωτάει με σηκωμένο φρύδι)

-Τι τρέχει εδώ…; (επανέλαβα διστακτικά)

-Εσύ θα μου πεις…

-Τι θα σου πω εγώ;

-Μωρή χαζή στον κολλητό σου μιλάς! Μην κάνεις την ανήξερη… Δεν μπορείς να κρυφτείς από εμένα. (είπε σταυρώνοντας τα χέρια του στο στήθος του)

-Σωστά. Έχεις δίκιο…

-Λέγε τώρα.

-Τι θες να μάθεις;

-Τι έγινε προ λίγου.

-Να… Εμ… Δεν σου είπε ο Zayn;

-Μου είπε, αλλά θέλω να μου πεις κι εσύ.

-Να… Με… Με… Φίλησε…; (είπα με σκυμμένο το κεφάλι και τον κοίταξα για να δω την αντίδραση του. Άλλαξε εκατό χρώματα)

-Τι έκανε; (είπε προσπαθώντας να βρει τις σωστές λέξεις)

-Με φίλησε! (είπα πιο αποφασιστικά)

-Νόμιζα ότι «ήσασταν απλά φίλοι» (είπε κάνοντας αόρατα εισαγωγικά)

-Είμαστε…

-Όχι, Mel. ΔΕΝ είστε… Δεν ξέρω κανέναν «φίλο» που να φιλιέται με φίλους… Αν είναι έτσι έρχομαι εγώ και σε φιλάω και είμαστε φίλοι… Σωστά;

-Όχι… (ψέλλισα κατεβάζοντας το κεφάλι μου ξέροντας πως έχει δίκιο)

-Άρα δεν είστε φίλοι…

-Ναι…

-Τι είστε;

-Δεν…

-Δεν;

-Δεν ξέρω…

-Πφφ… Mel… Νιώθεις τίποτε για εκείνον;

-Ναι… Ναι νιώθω… Είναι πάντα κοντά μου. Μου συμπαραστέκεται. Ξέρει να συμπεριφέρεται, είναι γλυκός, ευγενικός, όμορφος –όχι ότι έχει μεγάλη σημασία…

-Δηλαδή σου αρέσει…

-Μάλλον…

-Τι σε κρατάει, Mel;

-Δεν ξέρω Niall! Δεν ξέρω… Τα είχα συζητήσει και με την Juliet και μου είπε τι με κρατάει…

-Και τι είναι αυτό; (ρώτησε και άργησα να απαντήσω)

-…ο Zayn… (είπα κοιτώντας το έδαφος)

-Το έχω παρατηρήσει κι εγώ. Συνέχεια τσακώνεστε. Αλλά… Δεν ξέρω. Ίσως υπάρχει και κάτι άλλο ανάμεσα σας.

-Όπως; Niall, μην λες βλακείες! Ο Zayn… Ο Zayn είναι τόσο αλαζόνας… Υπεροπτικός, εγωιστής, ξεροκέφαλος…