Keyifli okumalar dilerim ♡‿♡
••••••••••
"Suyum geldi..."
Elif Görkem'in küçük, kızıla çalan kahverengi gözleri yuvalarından çıkacak kadar açıldı.
"Ne demek suyum geldi ?" Dedi şaşkınlıkla.
"Doğumum başladı demek !" Diye bağırdı, Dilek.
Elif Görkem, endişe ve korkunun getirdiği öfkeyle anlık çıkıştı.
"Al sana anlatacak doğum hikayesi !"
Dilek'in, dolan gözlerinden akan yaşları görünceyse söylediklerine pişman olmuştu bile. Şimdi bunun sırası hiç değildi, kendini toparlamalı ve içinde bir yerde unuttuğu sakinlik duygusunu kullanmalıydı.
"Tamam ağlama, özür dilerim. Gel şimdi otur şöyle," dedi ve dostunun kolundan tutup onu yavaşça ilerdeki koltuklara oturttu. "Ben şimdi ambulansı arayacağım, sen sakin ol ve derin nefesler al" dedi. Ardından hızla ambulansı arayıp dostunun hakkında bilgi verdi.
Telefonunu kapatınca, Dilek'in önüne geçti ve ellerinden tuttu.
"Ambulans gelene kadar içinde tutamaz mısın ?"
Dilek, şaşkın gözlerle dostunun sorduğu soruyu sindirmeye çalıştı.
"Tutarım canım tabii. Şimdi kızıma derim sen dur annecim orada, ambulans gelince çıkarsın, diye !" Dedi ciddi bir tavırla.
Elif Görkem, ânın verdiği stresle yapılan kinayeyi anlamadı ve derin bir nefes verdi.
"Ha iyi o zaman..."
Tavrıysa doğumun gerginliğini taşıyan dostunu çileden çıkarmıştı.
"Görkem, benimle dalga mı geçiyorsun ? Sen çişin gelince içinde tutabiliyor musun ki; ben çocuğu içimde tutayım. Ne saçmalıyorsun ?"
Elif Görkem, olayı o sıra anladı ve tam ona cevap verecekti ki, Dilek'in doğum sancısı onun sesini kesti.
"Aaa !"
Bu Elif Görkemin, yanından kurşunlar teğet geçerken bile kullandığı beynini stresle durdurmuştu.
"Ne yapacağım ben şimdi ?" Dedi telaşla.
Dilek bir sinirle yanıtladı onu.
"Doğurtacaksın !"
"Ne ?"
İnsan sonunu kestiremediği şeyden korkar ve onu oyun dışı bırakan da bu olurdu. Elif Görkemin kontrol manyağı bir insan olması böyle durumların öne geçerdi hep. Ama şimdi onun bile tahmin edemeyeceği şeyler oluyordu.
"Bacım algıların mı tıkandı ? Eğer ambulans gelmezse beni, sen doğurtacaksın !"
"Ay bayılacağım galiba" dedi Elif Görkem, gerginliğini azaltmak için şakaya vururken.
"Görkem saçmalama, kendine gel... Gonca ablayı ara," dedi ve büyük bir çığlık attı.
"Ablam evet."
Elif Görkem, hızla ablasını aradı. Neyse ki birkaç çalışa açıldı telefon.
"Efendim şekerim ?" dedi Gonca, o her zamanki samimi tavrıyla.
"Abla bırak şekeri, çikolatayı Dilek doğuruyor !"
"Ne ? Tamam sakin ol. Neredesiniz ? Ambulansı aradın mı ?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARMAŞIK İZLERİ (TAMAMLANDI)
Боевик"Nasıl başarıyorsunuz ?" Dedi genç adam hayranlık barındıran gözlerle. Genç kadın kaşlarını hafifçe çatarak sordu. "Neyi ?" "Bu kadar duygusuz olmayı." Bu başta onu duraksatmış ardından küçük bir gülümseme katmıştı yüzüne. "Sizin gibi yeni mezun, g...
