Gizli bir seks sitesi...
Sanaldan bir oyun...
Tutkularının üzerini örten avukat bir kadın ve karanlık çıkarlara kurban gitmiş 'Eroin Kaçakçısı' değil, adalet için suçluları kandıran hakim bir adam; Behmar Rehani...
Eroin doyumu arzuladı. 'Asil' bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'İflah olmayan insan akıllanmaz derler.' Öyleydi, öyleydim zira içimde dalga dalga yayılan sevginin kırıntılarına kendimi muhtaç ettiğimi göremiyordu.
Kulüpte yaşanılanlar birbir aklıma geldiğinde kuruyan boğazımı genzimde takılı kalmış tükürüğüm ile yuttum.
Behmar'la birlikte değildik. Yani ona göre birlikteliğimizin adı yoktu. Gerçekten düşününce de eğer o kulüpte daha fazla ileri gitseydi bu denli sakin kalabilecek miydim?
Emniyet Müdürlüğü ile anlaşma yapmasaydı kendi zevkleri uğruna o kadınla yakınlaşsaydı hayatıma dahil ettiğim tek bakışıyla onu çıkarırdım. Ezilirdim, üzülürdüm fakat benim olmayacak erkeği de elde edecek dişli biri olmazdım, olamazdım.
Çoğunluğunuz beni aptal görüyor olabilir. İyi niyetim ve dışa dönüklüğüm sizi tatmin etmiyor da olabilir. Ben içten içe üzgünken dışımdan mutlu davranan, abuk subuk hareketleri abartıyla jestlendiren biriyim. Yalancı değilim, çıkarcı değilim. Kabul etmek gerekirse ben hayatımdaki asıl karakter değil, kendi hikayemin yan karakteriyim.
Ben Arzum Berkant olmasaydım Meryem Bulak olabilirdim. Meryem Bulak olmasaydım, Zehra Sarı olabilirdim.
Demek istediğim; dünyaya bu isim ve soyisimle gözlerimi açmasaydım sizi doğuran ebeveynleriniz benim ebeveynlerim olsaydı yetiştirilme tarzım daha hanımefendi olabilirdi. Efendi kadar ağırbaşlı, hanım gibi nezaketli davranırdım. Başımda doğru düzgün aile olsaydı, bana ilgi ve sevgiyi yeterince verselerdi gülüp geçtiğiniz insanın duygularını hissedebilirdiniz.
Bazılarınız beni severken, birçoğunuz benden haz etmiyorsunuz. Değişmemi isteyenler, davranışlarımı 'aptalca,' bulanlar dönüp de demiyorlar ki; bu kızın karakteri, kişiliği, benliği bu diye. Ailem başta dahil olmak üzere tanıdığım tüm insanlar giyimimden, davranışımdan, saçımın renginden, hayata bakış açımdan beni linçlediler. Hoş değildi, bir kadının dışa vurduğu enerjiyi yanlış yorumlamak asla cazip değildi.
Ben buydum. İyi niyetliyim, hislerimi organlarımın içerisinde davranışlarımı gözünüzün gördüğü en saçma yerlerde yapıyordum. Siz beni önemsiz, basit hatta 'aptal,' biri olarak görün. Bende mantığı aramayın çünkü ben kendi aklımı kenara atıp yüreğimin mantıksızlığıyla adımlar atıyorum.
Behmar'dan şüphe duymam gibi. Onun gözümün önünde yahut arkasında bir başka kadının tenine dokunmayacağını bilmeliydim. Gözlerim doluydu çünkü başta kuşkulanmamıştım. Gece kulübüne beni götürüp gözümün önünde başkasıyla ilişki yaşayabilecek bir adam olmayacağını düşünmem gerekirdi.
Behmar bana asla umut vermemişti. Bir bakışı, dudaklarının kıvrılışı, dilinden dökülen tek sözcük ile kendisine umut bağlayan bendim. Dış görünüşü beni etkisi altına almıştı. Mimiksiz yüzündeki gözlerine baktıkça nefesim düğümlendi, disko topunun altındaki ışıkta onu başkasıyla görmek kalbimi ağrıttı.
