Chapter 18

3.1K 145 26
                                    

A/n: Thank you for taking time to read my story! Alam kong walang ka sense 'to, boring and all. But still nageffort parin kayong basahin!

~~~




Ngayong araw ang check up ko, kasama ko ngayon si Wander na tulad ko ay sobrang excited na rin makita si baby.



Last check up ko ay sabi ni Lou which is ang OB ko ay healthy naman ang anak namin. Pero iwas sa stress at huwag magbububat ng mabibigat para extra safe. At dahil dun mas naging OA pa ang asawa ko, sa katunayan ay kaya ko pa naman magbuhat ng gamit sa bahay, siya lang talaga tong over magreact.




Anyways hawak kamay kami ni Wander habang naghihintay matawag ni Lou.



Nakablue dress ako ngayon na hanggang tuhod lang ang haba na pinaris ko ng blue flat shoes. Habang si Wander naman ay naka polo dress na color blue rin at naka pants na maong, Ang tatlong buttones ay nakabukas.





My husband look simple but so damn hot.





"Take a picture baby, it last longer." He wink at me.





Namula naman ako dahil nahuli niya akong nakatitig pala sa kanya. He keep on teasing me, I was about to spank him ngunit tinawag na ang number namin, means kami na ang susunod.





Mamaya ka sakin, sa sofa ka babagsak.





Pumasok kami sa loob ng office ni Lou at umupo sa visitors chair.






"Are you ready to see your baby again?" natutuwa niyang sabi sa amin.



Tumango naman ako bilang tugon.



"Yeah, we miss our little champ here," he caressed my baby bump and smiled.



Kahit kailangan talaga nakakahulog panty parin ang ngiti ng asawa ko.



Pinahiga ako ni Lou sa hospital bed malapit sa monitor kung saan makikita namin si baby. Lou spread a warm gel on my stomach, tumingin agad ako sa monitor para makita si baby.





Tahimik lang si Wander sa tabi ko, he is also eyeing the monitor. As soon as I saw our baby, Hindi ko napigilang mapaluha. Mix emotions ang nararamdaman ko ngayon, super thankful ako kay God kasi healthy ang anak namin. I look at my husband who also wiping his tears.





"Our baby," naluluhang sabi ko.




He intertwined our hands, tumingin siya sa akin na puno ng pagmamahal ang kanyang mga mata.




"Thank you so much love, for everything. Mahal na mahal ko kayo ng anak natin."




We love you too.



"Sana katulad ninyu, makasama ko din ang anak ko," we both look at Lou.




Sakit at lungkot ang pumuno sa mga mata niya. It breaks my heart seeing her like that. The Lou Guzman I knew is strong and cheerful. Hindi yung ganito, nakakatanga lang dahil wala man lang akong nagawa para sa kanya.





She was there when I need her the most, she was there for us. Pero kahit isa man lang sa mga kaibigan namin, walang nagparamdam sa mga panahong kailangan niya kami. Kahit ako.....




"Lou..."





"No it's ok, it's ok... I'm ok." she tried to wipe her tears.




Make Me Straight (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon