Hawks x Reader//Türkçe

2. Sezon; Bölüm 7

Hayır demek isterdim bu teklife fakat gerçekten birilerinin bana ihtiyacı olduğunu istiyordum, isteksizce başımı hayır anlamında salladım. 

Havanın kararması yağmurun habercisiydi, bulutlar bir araya toplandı ve bir gök gürültüsünden sonra yağmur atıştırmaya başladı. Keigo ellerini sırtımda gezdirirken sanki acı hissediyordu, kanatlarım yoktu. Beni göğsünden çekip bana baktı.

-Kanatların... Ne oldu onlara?

-Gitti... Yok onlar, o yüzsüz herif kanatlarımı da benden aldı...

-Ben varım, seni ben taşırım. Tüylerimi de veririm, olmaz mı?

-Aynı şey değil Keigo...

Kafamı göğsüne gömüp sessizce hıçkırmaya başladım, onu özlemiştim. Eve gelen bir hizmetçi yüzünden yıllarca ayrı kalabileceğimiz hiç aklıma gelmezdi, bir gün "Senden asla ayrılmam" deyip her hatasını sorgulamadan bıraktım ben, neden bu kadar düşüncesizim ki?

Hıçkırıklarım artarken o da saçlarımı okşuyordu, arkadan gelen bağırma sesiyle birden birbirimizden ayrıldık.

Dabi, Roki'ye ne anlattıysa artık "Baba!" diye bağırarak Keigo'ya koştu ve bacağına sarıldı. O da bizim gibi ağlıyordu, saçları rüzgarda dalgalanıyordu. Babasının bacağına sımsıkı tuttu sanki gitmesini engelliyormuş gibi. Keigo, elini kokuyla ona dokundu, Roki'yse ilk defa baba sevgisini hissettiği için titriyordu. Bunca zamandır ona hep başkalarının zarar vereceği söylendiği için o da tedirgindi. 

Keigo dikkatlice kızını kucağına aldı ve yüzüne baktı, birden Roki söze girince şaşırdı.

-Sen benim babamsın, değil mi?

-...Eeee... Evet, sanırım?

İkisinin de şaşkınlığı oldukça komik görünüyordu, yüzümde oluşan hafif sırıtma ile gidip onlara sarıldım. Yağmur şiddetlenince hepimiz ıslandık, sırılsıklam olduk ama yine de bir aile tekrar toplandı. Yine de hiç birimiz ölmedi, belki de o gün ben ölecektim. Belki de ben o gün bir çocuğu öksüz bırakacaktım ama bunların hiçbiri olmadı, sadece beni polisten saklamaları yeterli olacaktı.

Roki'yi kucağıma alıp merdivenlere yöneldim ama o babasını bırakmak istemiyordu, bağırarak ağlamaya başladı. Roki'nin belki de bir günlüğüne Keigo'da kalması gerekirdi, sonuçta babasına alışmalıydı. Onu kucağına bırakıp son kez bir kaç şey söyledim.

-1-2 günlüğüne sende kalsın, ona iyi bak.

Sonra merdivenlerden inip odama gittim, yatağıma girip kafamı rahatlatmaya çalıştım.

Hawks'dan

Onu bana bıraktığında afallamış gibi birbirimize baktık, onu kollarımın arasına sımsıkı alıp kanatlarımı açtım. Eve doğru giderken soğuktan titreyen Roki kollarım arasında kıvrılıyordu. Eve vardığımda onun kıyafetlerini değiştirip bir battaniye verdim, uyuması için onu koltuğa yatırıp bir çizgi film açtım. O içeride çizgi film izlerken ben de üzerimi değiştirip kendime bir bardak kahve yaptım. Yanına oturup telefonumla ilgilenmeye başladım.

---

Aga o değil de ben bunu nasıl bitireceğim?

Yani bitmiyor, neredeyse yapbozu tamamladım ama hala bir şeyler eksik gibi...

bulurum onu ben...

belki de

eksik olan

BENİM!