It's been weeks since Nhyl left my house and it feels so empty without her presence there. Medyo nagulat din ang mga tauhan ko at mga katulong noong malaman nilang wala siya rito. They seem like her a lot because I can see how lifeless they were while working at the house.
I’m in the office right now talking to this woman which I was in a relationship with a few years ago. Saying we have a son and she wants my presence as a father for our child.
"Why are you saying this now when you have all the chance to say that to me before?"
"Because I'm afraid of you. Hindi lingid sa kaalaman ko kung anong klase kang tao."
Nginisian ko siya. "Alam mo naman pala ano pa ang ginagawa mo rito?"
Galit na ibinaling niya sa akin ang mga mata. "Dahil kailangan ka ng anak mo!"
Tumayo ako mula sa kinauupuan at naglakad paikot sa kaniya tapos ay ipinatong ang baba sa balikat niya. "You can't fool me woman. I am careful with every action I make and I am sure I have no child with you or in any woman that I have been with in the past."
"Sa tingin mo magsisinungaling ako?!"
Tumuyo ako sa harap niya at mahigpit na sinapo ang mukha niya. "Mainit ang ulo ko ngayon babae kaya umalis ka na sa harap ko ngayon din bago kita ipakaladkad sa mga guwardya palabas." Marahas na binitawan ko ang mukha niya at bumalik sa upuan ko.
Kung anu-ano ang sinabi niya. Sinigaw-sigawan niya ako sa kung gaano ako kawalang pusong ama para pabayaan ang anak daw namin. Kaya nang hindi na ako makatiis ay kinuha ko ang baril sa drawer at binaril siya sa pisngi. Daplis lang naman para tumahimik na siya.
Gumuhit ang takot sa mga mata niya na may kasamang kaba. Akala niya maloloko niya ako. Maingat akong tao. Sinisigurado kong wala akong maiiwang bakas ng pagkakamali na pagsisishan ko bago ako nakikipagrelasyon sa isang babae kaya ang mga inaakusa niya ay alam kong pawang kasinungalingan lamang. Hindi lingid sa kaalaman kong gusto lang niya akong perahan.
"Get out." Malamig kong sabi na halos ikaigtad niya tapos ay mabilis na umalis.
Kinuha ko ang telepono at tumawag sa security office. Agad naman nilang sinagot ang tawag ko. "Kapag makalabas na ang babaeng pinapasok niyo, wag na wag niyo nang papasukin uli kung ayaw niyong makita ang galit ko."
"Copy." Agad na tugon ng lalaki sa kabilang linya.
Tinapos ko ang tawag at muling inabala ang sarili sa trabaho. Hindi pa man ako nagtatagal sa ginagawa nang may kumatok sa opisina ko.
"Come in!"
Itinabi ko ang tinatrabaho at tinignan kung sino ang pumasok. Ang tauhan ko lang pala na may dalang folder. Lumapit siya at inilapag sa harap ko ang folder.
"Mga larawan niya na hiningi niyo." Sinenyasan ko siyang magpatuloy kasabay ng pagbuklat ko sa folder at tinignan ang bawat litrato ni Nhyl. "Kuha ang mga iyan sa apartment na tinitirahan niya malapit sa bahay ng pinsan niya. Kasalukuyan siyang nagtatrabaho ngyon bilang isang crew sa isang fast food chain malapit din sa apartment na tinutuluyan niya.
"You can leave now."
Lumabas na nga ang tauhan ko habang ako ay nakakunot ang noo na tinitignan ang mga litrato ni Nhyl. Base sa apartment na tinitirahan niya ay mukhang mumurahin at luma pa. She also looks exhausted and kinda sick in her other pictures. I hate seeing her like this. Nasa kaniya naman ang credit card na binigay ko bakit hindi niya gamitin at kumuha ng mas maayos tinutuluyan? Paano kung marumi ang apartment na tinitirahan niya? Paano kung may mga daga at ipis? Baka magkasakit pa siya sa ginagawa niya. At bakit siya nagtatrabaho eh ang dami ng perang inilagay ko sa credit card na hawak niya. I don't even want to freeze her bank account dahil ayaw ko siyang magutom.
