31 💞

47 4 0
                                    

Zander's POV





Sa loob ng two weeks, standing lang ang prinaktis namin and nakakatayo na naman siya kahit wala ng guide pero di pa niya kayang makalakad ng husto kaya ngayon lakad naman ang pag aaralan namin.

Pinuntahan ko na siya sa kuwarto niya ng pagdating ko nakatayo na siya.

"Good Morning." bati ko. Ngumiti siya ng pilit.

"Lakad ka towards me." sabi ko. Huminga naman siya ng malalim at dahan dahan akong lumapit sa kanya, umiiling naman.

"Kaya mo yan. Dahan dahan lang." pag eencourage ko. Nakaready lang ako kung matutumba siya.

Bumuntong hininga siya at dahan dahan na hinakbang ang isang paa ng muntikan na siyang matumba ay naalerto naman ako kaya mabilis ko siyang niyakap. Narinig ko siyang nag sigh. I kissed her forehead.

"Andito lang ako nakaguide lang sa iyo. Okay?" sabi ko at tinayo na siya ng maayos. Hinawakan ko ang dalawang kamay niya.

"Maxielle, di ka nag iisa." I kiss her hands.

" I'll step my left foot backward and you take step forward on your right foot, okay. Ako ang guide mo. Ready?" sabi ko. Nakatingin siya sa paa ko at paa niya. I step my left foot backward at stinep niya ang right foot niya. Tumingin siya sa akin at ngumiti.

Ngumiti ako. "Good, sa kabila naman, okay." sabi ko. Tumango naman siya. Ganun lang ang ginawa namin hanggang sa makalabas kami ng kuwarto at patungo na kami sa sala at kusina. Every step she makes, she gives me a smile. Ang ngiti na ayaw ko mawala sa mukha niya.












------











Tinitignan ko siya ngayon habang natutulog. Pagod na pagod siya kanina pero di ko siya nakitaan na mahina siya. Kahit na natutumba siya, tinatry parin niyang bumangon at maglakad. Kung siya di gumi-give up, dapat ako rin. Para sa kanya gagawin ko ang lahat.

Nagring yung phone ko. Kinuha ko ito sa bulsa ko at pagtingin ko sinong tumawag. Unknown number. Sinagot ko ito.

"Hello, Who is this?" tanong ko.

[This is Mr. Lao, remember?]  Tinignan ko si Maxielle na mahimbing ang tulog. Tumayo ako at lumabas muna ng kuwarto at pumunta sa sala.

"Mr. Lao? Why did you call me? How do you get my number?"

[From your mother. I asked her]

"What do you need?" I heard him sigh.

[I saw your father in the past. How he work so hard just to reach his goal. How he become a successful businessman and to prove to his father that he is worth it.]

Kumunot ang noo ko. "Mr. Lao---"

[I'm sorry Zander.]

"Sorry for what?" takang tanong ko.

[I knew what his doing all along.] sabi niya.

Mas kumunot ang noo ko. "You knew that he is doing ain't right?"

[I knew everything, about the billionaire's company, the R-F and to those other companies that he have been stolen.] nakayukom ang kamao ko. What the hell!

"You knew that behind all of that is my Father?"

[Yes, and as his Godfather. I made a mistake to hide his---]

Nanlaki ang mata ko at napasmirk. "What!? Tch, Godfather? Hahah you called yourself a Godfather and you can't even do your job as the second father." sarkastikong sabi ko at galit na rin.

[Zander--]

"YOU KNEW ABOUT MY GRANDFATHER. YOU KNEW HOW HE LET MY FATHER GROW AND LIVE HIS LIVE THAT'S WHY MY FATHER IS DOING ALSO RIGHT NOW. LIKE, WHAT MY GRANDFATHER DID TO HIM. AS A SECOND FATHER, YOU ALSO HAVE LET HIM DO THE WRONG THING WHICH IS YOU SUPPOSE TO KNOW THAT ISN'T RIGHT. NOW, I HATE MY FATHER SO MUCH." galit na sabi ko.

[I'm really sorry]

"HE DIDN'T JUST STOLE ASSETS, MONEY, OR WHATSOEVER IN THE OTHER COMPANIES. HE ALSO STOLE A LIFE OF MANY LIVES. DID YOU ALSO KNEW THAT HE DID THE BOMBING IN THE R-F COMPANY? OWNED BY MR. MAX ROXAS."

[Yes]

Napabuntong hininga ako. I calm myself.

"AND IT'S NOT JUST THAT. MY FRIEND, MAXIELLE ROXAS THE DAUGHTER OF MR. MAX ROXAS IS BEEN HOSPITALIZED, IN-SHOCK, LOST HER MEMOR TEMPORARILY, COULDN'T SPEAK AND COULDN'T WALK. THE YOUNGEST DAUGHTER OF MR. ROXAS, NOEL ALSO A FRIEND OF MINE, LIKE A YOUNGER A SISTER OF MINE IS NOW DEAD AND MR. ROXAS IS ALSO DEAD AND THEY COULDN'T FIND THE BODY. NOW TELL ME, WHERE IS HE!? WHERE IS MY FUCKING FATHER!?" galit na sabi ko.

[Zander, I knew where your Father is now.] sabi niya.

"WHERE!?"

[I'll bring him to you. I'll text you or call you an update.] then he end the call.

"ARRRRGGGHHHH!!!!" sigaw ko at niyukom ng mahigpit ang kamao ko.

"Zander" kumalma naman ako ng marinig ang boses ni Maxielle. Dahan dahan akong lumingon sa likod ko at nakita ko siyang nakatayo roon habang tumutulo ang luha.

"Maxielle." mahinang sambit ko. Wait, did she call me by my name?

"What did you say? Ulitin mo nga sinabi mo?"

"You call me by name." sabi ko at lalapit sana sa kanya.

"ULITIN MO ANG SINABI MO!?" bulyaw niya sa akin.

"Maxielle." lumapit ako sa kanya at sinampal niya ako.

"Ulitin mo ang sinabi mo." utos niya na nanginginig ang boses. I look at her, how can I say it.

"Your father is dead and they couldn't find the body." sabi ko na nakatingin sa kanya. Tumulo lalo ang mga luha niya at niyukom ang kamao niya.

"Tapos?" mahinang tanong niya.

"Maxielle"

"TAPOS!?" Bulyaw niya sa akin. Bumuntong hininga ako.

"Noel is also dead." mahinang sabi ko.

"Say it loud." utos niya.

"Maxielle." umiiling.

"I SAID, SAY IT LOUD!" niyukom ko ang kamao ko at tinignan siya sa mata niya na puno ng luha.

"Noel is dead." malakas lakas ang pagkasabi ko ng magwala siya.

"AHHHHHHH!!!!!!!!!" malakas na sigaw niya.

"Maxielle." tinulak niya ako at pumunta siya sa kusina kahit medyo ma unbalance siya. Kumuha siya ng kutsilyo.

"MAXIELLE." Sigaw ko at agad na hinawakan ang kamay niya.

"LET GO" bulyaw niya. Pinipilit kong kunin ang kutsilyo na hawak niya.

"BITAWAN MO AKO." pagpapamumiglas niya. Pero wala akong choice kundi ihampas hampas ang kamay niya sa may pader hanggang sa mabitawan na niya ang kutsilyo.

"Tama na please." awat ko tsaka niyakap ko siya.

"NOELLL!!!!! AAAAHHHHHH!!!! ANO BA!!!!? HUHUHUHUH" wala akong magawa kundi yakapin lang siya ng napakahigpit habang humahagulgol siya ng iyak.


 This I Promise YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon