Third Person's POV
Inaalagaan ni Zander si Maxielle ng mabuti. Inaalagaan niya ito na parang asawa niya.
Siya ang nagpapakain.
Siya ang nagbibihis
Siya ang nagpapaligo
Siya ang nagiging guro nito upang turuan magsalita.
Siya ang nag aalalay upang makalakad na ito ulit.
Siya ang nagiging story teller nito, kada gabi, kinukuwentuhan niya ito kung paano si Maxielle noon at paano sila nagkilala.
Ngunit di pa nagpra-progress si Maxielle pero di naman sumusuko si Zander.
----
Gabi na at nakatulog na si Maxielle. Si Zander naman andoon sa kabilang kuwarto. Tinitignan ang isang documents na nasa laptop. Tinititigan niya ito habang nag clench ng fist niya.
Nakarinig siya na parang may nahulog sa kabilang kuwarto kaya dali dali siyang pumunta at nakita niya na nahulog si Maxielle.
"MAXIELLE!" Agad niya itong nilapitan at aalalayan sana ng tinulak siya habang umiiyak ito.
"Maxielle" mahinahong tawag niya. Umiiyak ito at sinusubukang tumayo.
"Let me help you" sabi niya at hinawakan ang braso ni Maxielle ng inalis nito ang kamay niya.
"Maxielle, di mo pa kaya."
"AHHHHHHH! ARGGGGHHHHH!" nag sisigaw ito at hinampas hampas nito ang tuhod niya gamit ang palad niya.
"ANO BA! STOP IT!" hinawakan ni Zander ang dalawang wrist ni Maxielle pero nagsisigaw pa rin ito. Agad namang binuhat ni Zander si Maxielle at nilapag sa kama.
"ARRGGHHHHH!" sigaw nito at binato ng binato ni Maxielle si Zander ng unan. Nakatingin lang si Zander kay Maxielle na nakayukom ang kamao.
"Please calm down." mahinahong sabi ni Zander. Mabilis siyang lumapit kay Maxielle at niyakap ito.
"Calm down now." bulong ni Zander. Hinampas hampas naman siya ni Maxielle but wala lang sa kanya. She look at Maxielle habang umiiyak. Huminga siya ng malalim then he cup Maxielle's face sabay halik nito.
-------
Zander's POV
Nagluto ako ng agahan tapos dinala ito sa kuwarto ni Maxielle. Gising na pala siya.
"Morning, breakfast na." sabi ko at nilagay ko na ang breakfast-in-bed niya pero tinaboy niya ito.
"What's your problem?" may inis na sa tanong ko. Nasa labas ng bintana lang siya nakatingin.
"Galit ka dahil di ka makalakad? Ako rin, galit ako dahil di mo ako maalala." Iritang sabi ko. Tinignan niya naman ako.
"Ang dapat mong gawin. Magpagaling ka and please, magsalitan kana. Tsaka aalahanin mo naman ako Maxielle." nakatingin lang siya sa akin.
" Lahat naman gagawin ko matulungan lang kita eh pero please naman. Kahit konti lang, please. I really need you." sabay tulo ng luha ko. Di ko na kaya, para na akong babae nito pag galit dahil nag walkout ako. Pero ewan ko ba, nasasaktan ako eh. Dahil di niya ako maalala. Gusto ko makalimot siya sa lahat wag lang pati ako makalimutan niya.
----
Maxielle's POV
Di ko alam kung bakit ako nagkakaganito? Nagising nalang ako at ito ako di makalakad, di ko parin kayang bumigkas at di ko siya makilala. Sino si Maxielle? Ako? Hayst. Sino siya?
