Dalawang taon na...dalawang taon na pero eto pa rin ako. Subsob sa trabaho. Ilang oras na taiping, hindi na mabilang na mga teleserye, blockbuster movies, sangkaterbang commercials, kaliwa't kanan na guesting, malakihang concerts. Idagdag pa ang pagma-manage ko sa mga hotel namin dito sa Pilipinas. Yes. I'm a busy person.
At oo. Oo, sinsadya ko toh. Ganun naman talaga diba? Diba pag nagmo-move on kailangang maging busy? You know what? I don't want to rest. Ayokong magkaroon ng kahit isang minuto lang na wala akong ginagawa. Do you know why? Because of you. Kasi ikaw eh. Ikaw..ikaw ang unang pumapasok sa isip ko kapag wala akong ginagawa. Naaalala ko lahat. Your smile, your laugh, your voice, all of you.
And I'm happy. Masaya ako. Masaya akong maalala lahat ng yon. Pero ayoko. Gusto kong kalimutan ang lahat. Kasi masakit eh. Ang sakit..ang sakit isipin na kahit kailan hindi na madadagdagan ang mga memoryang yun. Ang sakit isipin na w-wala ka na...ang sakit isipin na kasabay ng pagkawala mo ang pagkamatay ng puso ko..
Paano ba ha? Paano kita makakalimutan? Paano ako makakausad? Paano..
Paano ko gagawin ang mga bagay na ayaw ko naman talagang gawin?
Sabi ni Anna, nandiyan pa si 'The One'. Sino siya? Ikaw yun diba? Ikaw yun eh! You're my happiness, my heart, my 'The One', my destiny, my forever...my everything.
Hirap na hirap na ko...madaling i-arte ahg lahat. Madaling magpanggap na masaya. Pero bakit hindi ko magawa kapag mag-isa na ako? Bakit hindi ko magawa sa tuwing alam kong tinitignan mo ko mula sa langit? Bakit?
Yung sakit..eto na naman...
"It's enough."
Pinahiran ko ang mga luhang nag-uunahan na namang lumabas mula sa mga matang ito tsaka ako tumingin sa sinulatan kong notebook. Basa ito dahil sa ilang patak ng luha. Basa na naman. Inilabas ko mula sa damit ko ang kwintas kung saan ko inilagay ang singsing na..na para sa kanya. Na dapat sa kanya. Eto yung singsing na ipinakita ko sa kanya bago kami maaksidente. Natawa ako ng bahagya nang maalala ko kung ilang araw ko itong hinanap sa pinangyarihan ng car accident. And look how lucky I am. I found it.
This is the ring... The ring full of love. The ring with a promise behind it. And that is,
I will always be..
In love with my P.A.
------------------------------------------------------
Asdfghjkl. Ilang ulit ko na ba tong na-type? Dalawa? Tatlo o apat? Iba-iba na tuloy! Hahaha! Nawawala kasi eh!
So yun na nga. Eto na talaga. Totoong Book 2 na toh mga Pre!
Ang saya kasi yung simpleng kalokohang pinagsususulat ko ay umabot pa ng Book 2. Akalain mo yun? Hahaha!
Gusto kong magpasalamat sa family ko na walang kamalay-malay sa mga pinaggaga-gawa ko dito. Sa friends ko na nakaka-alam nito. At sa mga readers ko! Kasi kahit papano eh natagalan nila ang kabaliwan kong ito. At siyempre sa nasa taas kasi nagawa ko toh. (Hindi yung kisame pre! Alam mo na yun kung ano. Eto naman eh!)
Makapagpa-thank you, wagas? Haha! Hayaan niyo na! Minsan lang toh!
So ayun. Sana patuloy niyong basahin ang kalokohang ito. Vomments please!
P.S. Trip ko ang silhouette na cover! Who's that girl?!
Have a good day!
Ianedo_27 at your service!
(^_^)V
BINABASA MO ANG
ILWMPA: The One
FanfictionDalawang taon na ang nakakaraan pero hindi niya pa rin alam kung ano ba ang salitang 'move on'. Paano ba? Paano ba mag-move on? Paano kung yung kaisa-isang taong bumuo at kumumpleto sayo ay wala na? Paano ka makakapag-move on kung sa buong buhay mo...