Ağlamağı ar bilib,
Ürəyimə sən boyda
Dağ basmışam, sevgili.
Ayrılığı qiyamət
Saymışam həmin gecə
Ümidimi nifrətin
Zirvəsindən asmışam,
Yas tutmuşam, sevgili.
Yas tutmuşam o gecə ölən arzularıma,
O gecə xəstə düşdüm,
Bəlkə də ölmüşəm e,
Nə bilim, adı yoxdur,
Sənsizliyə nə ad var, nə də halətim qalıb,
Mən o gecə xəyalın
Ruhlarını görmüşəm,
Bir gecədə ağaran
Qara tellər hörmüşəm,
İyirmi yaşın içində
Yüz il ömür sürmüşəm.
Xoşbəxtlikdən qüssəyə bir gecəlik yol imiş,
Bir nəfəsə qaçmışam,
Mən o gecə ölümü
Səndən də çox sevmişəm,
Vurulmuşam, sevgili.
Vurulmuşam ölümün
Sükutuna,
And ola,
Çarəsizə çarədir,
O bir qucaq yalandan
Daha şirin doğrudur,
Bəlkə ona görədir,
Saniyəlik həqiqət
Yalançını qorxudur?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Könlümüzdən qopan yara izləri
PoetryÜslubda, ölçülərdə olan cahilliyim və nöqsanlarım üçün indidən üzr istəyirəm. Zira əsl şeir ölçülərlə deyil, içindən gələn, duyğularının beyninə pıçıldadığı hər şey poeziyadır. Sevirəm səni!
