CZYTASZ

humanity, damon salvatore [1]

Fanfic

"Jesteś jego człowieczeństwem, Riley. To oczywiste." KSIĄŻKA PIERWSZA Z SERII RILEY EVANS [ PAMIĘTNIKI WAMPIRÓW SEZON 2 & 3 ] [ TŁUMACZENIE PL - @salvawhoreslxt ]

#caroline #damonsalvatore #delena #elenagilbert #fangirl #forbess #hayley #haylijah #hollandroden #katherinepierce #klaus #klausemmikaelson #lydiamartin #mikaelson #mysticfalls #neworleans #pamiętnikiwampirów #salvatore #stefansalvatore #stelena #theoriginals #thevampirediaries #tvd #tłumaczeniepl #wampiry

osiem; rose

1.8K 98 0 
                                    

                                              
𝐇𝐔𝐌𝐀𝐍𝐈𝐓𝐘 
▬▬▬▬ rose

                            

                                𝐇𝐔𝐌𝐀𝐍𝐈𝐓𝐘 ▬▬▬▬ rose
                            
                              
                              
                                
                                  
                                  
                                
                              
                             
                            

                            

                              
                              Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
                            

                          

                          
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
DLA RILEY SZKOŁA BYŁA JEDNĄ Z NAJZWYKLEJSZYCH CZYNNOŚCI, KTÓRE MOGŁA ROBIĆ WŚRÓD TEGO CAŁEGO SZALONEGO NADPRZYRODZONEGO ŚWIATA. Nie było nic bardziej prostego niż stanie na szkolnym korytarzu z najlepszym przyjacielem, w oczekiwaniu na dzwonek na następną lekcję. Od czasu Maskarady Stefan był bardzo zdruzgotany. Nawet jeśli udało się schwytać Katherine, Elena nadal chciała być z dala od niego. 
- Przestań się dąsać, dobrze? - Riley przewróciła oczami w stronę przyjaciela, który odwzajemnił jej spojrzenie. - No co? Daj spokój, to nie jest twarz mężczyzny, który spróbuje wszystkiego, by odzyskać swoją dziewczynę.
Z ust Stefana wydobyła się mała drwina, a on sam uniósł brew w stronę czarownicy. - Dobra, w takim razie, co to jest za twarz? 
- Uhh, to twarz osoby, która się poddała. Stefan Salvatore, którego znam nie rezygnuje. Mała, wyrodna suka? Tak. Ale że rezygnuje? Absolutnie nie.
- Masz całe serce, wiesz o tym? - Salvatore zachichotał do siebie, jak zobaczył Jeremiego, stojącego nad nim z założonymi rękoma i z rozdrażnionym spojrzeniem. - Hej, Jeremy.
- Elena musi dać mi znać jeśli chce, żebym ją krył. Jenna nie ma nic przeciwko waszej dwójce, ale powoli przeginacie - Jeremy powiedział Stefanowi, podczas gdy jego wzrok migotał między Riley a Salvatorem. 
- O czym ty mówisz? - Stefan zmarszczył brwi, a na jego twarzy pojawiło się zakłopotanie.
- Słuchaj, cieszę się, że wróciliście do siebie, ale jeśli ona będzie u ciebie nocować, musisz...
- Woah. Czekaj. Przewiń, Jeremy. Stefan i Elena nie wrócili do siebie - Riley zmarszczyła brwi, po czym gestem wskazała na wampira, który stał obok niej. - To znaczy, spójrz na tą twarz. Czy to wygląda ci na twarz faceta, który wrócił do Eleny Gilbert?
- To znaczy, że nie była wczoraj w nocy u ciebie? - Jeremy wyregulował pasek na plecaku z zakłopotanym wyrazem twarzy. 
- Nie. Znaczy, widziałem ją na imprezie, ale nie spała u mnie. 
Jeremy od razu wiedział, że coś jest nie tak. - Jej łóżko nie było jeszcze zasłane, a Pani Lockwood powiedziała, że jej samochód wciąż stoi na podjeździe. 
- Gdzie, do cholery, jest Elena? - westchnęła Riley.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
humanity, damon salvatore [1] Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz