Enchantingly Knotted by You [ GL ]

11 [ ေသာ္တာ ]

{ ZAWGYI }

🎶 Song of the Day : Here I am by Jo Hyun Ah 🤍

【 Rᴇᴀʟ ʟᴏᴠᴇ
ɪs ᴡʜᴇɴ ʏᴏᴜ ᴄᴀɴ'ᴛ ᴇxɪsᴛ ᴡɪᴛʜᴏᴜᴛ sᴏᴍᴇᴏɴᴇ,
ᴡʜᴇɴ ʏᴏᴜ'ᴅ ʀᴀᴛʜᴇʀ ᴅɪᴇ ᴛʜᴀɴ ʙᴇ ᴀᴘᴀʀᴛ,
ᴀɴᴅ ᴛʜᴇ ᴡʜᴏʟᴇ ᴡᴏʀʟᴅ ɢᴏᴇs ᴅᴀʀᴋ,
ᴀɴᴅ ɴᴏᴛʜɪɴɢ ᴇʟsᴇ ᴍᴀᴛᴛᴇʀs
ʙᴜᴛ ᴛʜᴇ ᴘᴇʀᴀᴏɴ sᴛᴀɴᴅɪɴɢ ɪɴ ғʀᴏɴᴛ ᴏғ ʏᴏᴜ. 】
- Rᴜᴇ Bᴇɴɴᴇᴛ -

"ၿပီး​ေတာ့မယ္... ၃၇ ၃၈..."

အသက္႐ွဴၾကပ္လာ​ေပမယ့္ အ​ေမာဆို႔ရ​​ေလာက္သည္အထိ​ေတာ့ မဟုတ္​ေသး။

"ဟုတ္ၿပီ... ၃၅ ၃၆ ၃၇..."

​​ေ႐ွ႕ျပန္​​ေရာက္သြားသည့္နံပါတ္မ်ား​ေၾကာင့္ ​နံပါတ္ေရ​ေနသည့္ဆရာ့ကို ​ေအာ္ဟစ္ပစ္ခ်င္​​ေသာ္လည္း စကား​ေျပာဖို႔​ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္ဆို​ေတာ့ သည္းခံလိုက္ရ၏။

"၄၉... ၄၉... ​ေဟ့ အ​ေပၚထိ​ေရာက္​​ေအာင္ထ​ေလ"

နား​ေတြအူ၊ မ်က္လုံး​ေတြပါျပာရင္း တကယ္​ ေခါင္းထဲမွာ ဘာမွကိုမစဥ္းစားႏိုင္​ေတာ့... ဆိုၿပီး ထင္ထားမိ​ေပမယ့္ ဘာလို႔ သူ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္​ေယာင္လာမိတာလဲ။ အ႐ူးတစ္​ေယာက္လို ရယ္​ေမာ​ေနတာ​​ေတာင္ ဘာလို႔ ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္းသလိုႀကီး ျမင္​ေနမိတာပါလိမ့္။ သူ႕ရယ္သံ​ေတြဟာလည္း နားထဲမွာ က်င့္သားရ​ေနသလိုမ်ိဳး ျပန္​ၾကား​ေယာင္မိ​ေနျပန္ၿပီ။ သိပ္စိတ္တိုဖို႔​ေကာင္းတာပဲ။

"၄၉... ၅၀... အို​ေခ! အ​ေၾကာ​ေလွ်ာ့... အဝတ္လဲၿပီး ျပန္ၾက​ေတာ့... ပစၥည္း​ေတြ​ေမ့ဦးမယ္​ေနာ္"

​အိပ္ထမတင္ အခါ (၅၀) ကို ​ေ႐ွ႕ျပန္​ေရာက္ၿပီး တမင္ မွား​ေရ​ေနသည့္ဆရာ့​ေၾကာင့္ အႀကိမ္ (၇၀) ​ေလာက္ လုပ္ၿပီးကာမွာေတာ့ ​ေခါင္း​ေတာင္မထူလာႏိုင္​ေတာ့​ေပ။ မ်က္လုံးမ်ားမွိတ္ရင္း ပက္လက္လွန္လွဲရင္းသာပဲ အသက္ဝ​ေအာင္ျပန္႐ွဴ​ေနရ၏။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳး​ေတြဆိုရင္ ကိုယ့္ခႏၶါထဲ အသက္ပင္႐ွိပါ​ေသးရဲ႕လား ​ေအာက္​ေမ့ရသည္အထိပင္ ​ေမာပန္းတတ္သည္။