Encantadia: The Revival Of Amihan

Chapter 27: Facing Old Nemesis 2

Ginamit ni Celestia Sanctre ang kanyang kakayahan na shape-shifting ability, upang magpanggap bilang batang babae na umiiyak sa gitna ng daan na tinatahak ng tatlong sang’gre. Kaya nilapitan siya ni Hara Alena, tapos pinagtangkaan niyang patayin ang huli. Ngunit biglang sumulpot si Hina na nakipagpalit ng lugar kay Alena, at pinigilan niya ang atake.

Celestia: Ikaw?! (as someone fend off her frozen left hand)

Hina: “throwing enchant, disfuera” (as she used ekrohan majik)

Itinulak si Celestia ng isang magical force na dulot ng disfuera o push away enchantment palayo kay Hina.

Celestia: Hina Lodia. Ang hilig mo talagang mangialam! (then she revert back to her true physical form, as the ground she step on got frozen)

Pirena: Sabi ko na nga ba!

Alena: Ang nilalang sa propesiya!

Danaya: Walang duda.

Hina: Nagkita tayong muli. Akala ko tuluyan ka ng naglaho. (she said sarcastically)

Celestia: Di kita mapapatawad sa ginawa mo.

Hina: Ganun? (she smirk)

Celestia: Nais ko sana na paslangin ka sa pagkakataong ito. Ngunit naisip ko na ipagpaliban nalang muna. (then she disappear)

Pirena: Sandali lang, bumalik ka dito. Pashnea!

Celestia: Huwag kang mag-alala, Pirena. Babalikan kita nang sa muli, tayo ay magiging isa. (as she conjure a deep voice inside her ears)

Pirena: Tanakreshna! Yan din ang sinabi ng napakasamang nilalang sa aking panaginip. Ano ang ibig sabihin nito? (she whisper, as she felt anxious)

Alena: Bakit parang natulala ka diyan, Pirena?

Pirena: Wala Alena. Huwag mo nalang akong pansinin.

Danaya: Kung tunay nga na siya ang nilalang sa propesiya. Bakit siya naduwag at tumakas?

Hina: Tumakas nga ba o nais lang muna niyang maglaro bago niya kayo harapin ng totohanan?

Danaya: Paano mo naman nasabi yan?

Hina: Wala, naisip ko lang. (she smile without facing them just yet)

Alena: Hindi ko alam kung paano mo ako nagawang iligtas. Pero avisala eshma. Maaari ka bang humarap sa amin nang maaninag namin ang iyong mukha?

Umikot si Hina upang humarap sa kanila, nang makita nila ang buong wangis nito ay labis silang nagulat.

Danaya/Alena: Ina?! (they shockingly react)

Pirena: Mahabaging Emre! Ikaw ba talaga ito, ina? (she’s in extreme disbelief)

Hina: Sandali lang mga ashtadi na diwata. Hindi ako ang inyong ina. Marahil ay kawangis lang. Isa pa, mukha ba akong may anak na? (she wittily replied)

Alena: Poltre. Nagulat lang kami nang masilayan namin ang kabuuan ng iyong wangis.

Danaya: Tama si Alena. Ngunit ikaw ay isang diwani pa lamang batay sa hubog ng iyong katawan.

Pirena: Pati ugali at tono ng iyong pananalita ay hindi katulad sa aming ina. Ngunit hindi namin maipagkaila na kawangis mo siya.

Hina: Ganun ba? (gently smile)

Alena: Hina Lodia – yan ang iyong ngalan, hindi ba?

Hina: Tama.

Danaya: Subalit saan ka ba galing, at bakit mo niligtas ang aming kapatid na hara?