Anti-Romantic || Taegyu

YOUR BROTHER

"Yıllardır şu baş belası denen kişinin kim olduğunu bulamadık." Beomgyu iç çekti. Cidden bulamamışlardı. Sinir bozucu bir durumdu.

"Artık ben bıraktım. Söylerse kendisi gelsin söylesin." Köpekleri Fındık kızları Saejin'i öyle güldürüyordu ki, bugün tek saniye bile suratını asmamış veya ağlamamıştı. Bu durum Beomgyu ve Taehyun'un daha rahat konuşmasını sağlıyordu. "Çok tatlılar."

"Senin bir köpeğin olduğunu bugüne kadar bilmiyordum." Beomgyu köpeğini artık buraya getirmişti. Annesi bakmıyordu artık. Annesi kendi kedisiyle ilgileniyordu. Fındık ve Saejin çok iyi anlaşıyordu zaten.

Saejin'in yanına böcek yaklaşsa Fındık burnuyla uzağa sürüklüyordu o böceği. Bunu yaparken böceğe de zarar vermemeye çalışıyordu. 

Hyunjin

Aç✔ / Açma✖

"Alo Beomgyu, sana çok önemli bir şey söylemem lazım."

"Sana da merhaba."

"BIRAK ŞİMDİ MERHABAYI! Hani şu baş belası var ya."

"Eee?"

"Minho, Yeonjun ve Yunho kim olduğunu bulmuşlar."

"NE!? Kim-kimmiş?"

"Söyleyeyim mi?"

"OĞLUM UZATMASANA!"

"Y-yoongi hyung."

"Ne? Nasıl yani?"

"Bas baya oymuş."

"Ama ben baş belasından kurtulmak için hep ondan yardım aldım. ONDAN KURTULMAK İÇİN ONDAN YARDIM ALDIM!"

"Ne olacak şimdi?"

"Sen çocuklarınla ilgilen. Boğazları yırtılacak çocukların. Biz halledeceğiz."

"Bizi haberdar edin ama."

"Tamam, görüşürüz."

"Görüşürüz."

Aramayı sonlandırdınız

"Ne oldu yıldızım?" Beomgyu çatık kaşlarıyla meraklanan eşine döndü.

"Baş belası, Yoongi hyung çıktı. Tanıyor musun sen onu?" Taehyun başını salladı.

"Namjoon hyung bir ara tanıştırmıştı. Tanıyorum az çok. Ama, o neden yatı böyle bir şeyi? Anladığım kadarıyla bu konuda sana yardım etmiş... Neden?" Beomgyu çok sinirliydi şu an. Ama bir o kadar da şaşkındı. İkisi karışınca beyninde patlamalar oluyordu.

"Öğreneceğiz." 

Yoongi Hyung

Ara📞

"Hyung, müsait misin?"

"Ne oldu? Sesin kötü geliyor? Bir sorun mu v-"

"Hyung, sırası değil! Müsait misin sen?"

"Evet, müsaidim."

"Konuşmak için hangimiz hangimizin evine gelsin?"

"Ben gelirim." 

"Konu-"

"Yolu biliyorum."

"Tamam, görüşürüz."

Aramayı sonlandırdınız

"Pek anlaşamayacağız ama hadi bakalım." Taehyun Beomgyu'yu ilk defa bu kadar ciddi ve sinirli görmüştü. Böyleyken aşırı cool ve sexy gözüküyordu ama bunu dile getirmenin sırası değildi.

...

"Gençler benim çok vaktim yok. Junghee'yi anaokulundan almam lazım. Hızlı olsak iyi olur." 

"O zaman direk konuya girelim hyung. Neden baş belası kılığında bizi ayırmaya çalışıp uzun bir süre bunu gizledin ve biz bunu neden senden öğrenemedik?" Taehyun her zaman insanların kalbine indirme gibi bir niyeti varmışçasına konuşurdu. Yine aynısını yapmıştı. Tek seferde her şeyi söylemişti.

"Bunu sana açıklamam biraz zor olur Taehyun. Söyleyebileceğimi sanmıyorum ama Jungkook her şeyi biliyor. Onunla iletişime geçin. Gitmem lazım." Taehyun durdurmaya gidecekken Beomgyu müsaade etmedi.

"Jungkook hyung ile iletişime geçelim en iyisi." Sadece başını salladı Taehyun. "FINDIK HADİ OĞLUM İÇERİ GİRELİM!" Fındık Saejin'in bebek arabasını sürerek içeriye girdi. Beomgyu ve Taehyun da onların ardından girdi.

-----

"O zaman size şöyle anlatayım. Jungkook önce boğazını temizleyip biraz düşündü. "Taehyun, senin bir abin var. Abin zamanında sen ölme diye seni bir bara baktı. O zaman senin öz annen ve baban sandığın kişi seni o bardan alıp evlat edindi." Jungkook'un söylediklerine hem eşi Taehyun hem de Beomgyu ve Taehyun şaşkınlıkla bakıyordu. "Taehyung sen biliyorsun ya." Taehyun başını iki yana salladı.

"Kar tanem ben nereden bileyim ki bunları? İlk defa senden duyuyorum." Buna da Jungkook şaşırdı. Biliyor sanıyordu.

"Her neyse. Seni evlat edindikten sonra abini aradılar bir müddet. Sonra buldurlar mı, bulmadılar mı bilmiyorum ama abini öldürmek istediler. Abinin hiç bir suçu yoktu. Onun hiç bir suçu yokken peşinden bir sürü adam vardı. O da ölecekse o ölsün sen yaşa istedi. O yüzden seni o bara bıraktı. Yıllar sonra onu buraya dönmeye ikna ettim. Beomgyu gibi bir çok kişiyi tanıdı. Ama en çok Beomgyu ile ilgilendi. Ne de olsa... Neyse. Buralar herkesin bildiği şeyler. Senin abin, Yoongi'ydi." Beomgyu ve Taehyun gözlerinin yuvalarından çıkma ihtimali olana kadar açtılar.

"İnsan neden kardeşinin mutluluğunu bozmaya çalışır ki? O Taehyun ile beni ayırmaya çalıştı." Beomgyu hala sinirliydi.

"Ama çözülmesi gereken bir geçmiş vardı. Geçmiş gelip başınıza bela olmadan tertemiz kalması gerekirdi." Bu konuda da Jungkook haklıydı. Ama Beomgyu sinirini bir türlü atamıyordu. Şu an her hangi bir şeyi parçalama isteği geliyordu içine. 

"Biz gidelim hyung. Kızımız Hyunjin'in elinde daha fazla kalmasın. Ona benzeyecek sonra." Taehyun gayet sakindi. Vedalaşıp masadan kalktılar.

-----

"Bak permses yeğenim H-y-u-n-j-i-n. Çok basit benim adım ya. Hyun-jin. Hyunjin. Hadi ne olur beni adımı söyle. Lütfen." Hyunjin adını tekrarlayıp dururken Saejin boş boş bakıyordu sadece. "Bak zaten benim premsesim de adımı söylemiyor. Lütfen sen söyle. Babaların adından sana hayır gelmez. Sen amcanın adını söyle canımmm. Hadi, söyle adımı." Saejin Hyunjin'in tipine güler gibi kahkaha attığında neden bakışları attı Hyunjin.

"Benim kızım ilk önce yıldızımın adını söyler. Boşuna uğraşma." Hyunjin göz devirdi.

"Hyunjin sen ilk önce ne demişsin aşkım?" Jeongin'in meraklı sorusuyla Hyunjin, saki çok büyük bir şeymiş gibi olmayan takım elbisesin yakasını düzeltti. Üzerinde hafif siyah çizgileri olan, kolları dirseğine kadar uzanan bir tişört ve siyah geniş bir pantolon vardı. 

"Ben bebeğim, her şeyden önce drama demişim. Kendi emeklerimle en ilk önce oyuncak kraliçe tacı takmışım. Bunlar gerçek. Sonra da drama queen olmuşum. Ay mükemmelim." Elini kalbine koyup kendini yere attı.

"Biz artık kızımızı da alıp gidelim. Saejin, gel aşkım." Saejin biraz biraz yürüyebilmeye başlamıştı. Ama birinden destek olmadığı zaman aynı Hyunjin gibi kendini yere atıyordu resmen. Fındık Saejin'in poposundan iterek yürümesine yardımcı oldu. "Görüşürüz."

|||

Bir kaç tane fotoğraf koymaya çalışacağım 

35. veya ondan önceki bir bölümde final yapabilirim

Aşkımın söylediği aşk şarkılarımdan biri

Ölüyorum ya bu kadına