Partners in Crime | AHDEN

Part 17: Sürpriz

☢EFE☢

Akşam müsait misin?  9 gibi. 

                                                                                                                      ne oldu?

☢EFE☢

Sana bir sürprizim var. 

                                                                                                                       müsaitim sanırım.

☢EFE☢

Konum atarsın almaya gelirim seni. 

                                                                                                                          ok.

- "İkizleeeeer akşam işimiz var mı?"

Bağırarak sesimi salondaki ikizlere duyurmaya çalışıyordum ancak iki gündür başından bir türlü kalkmadıkları puzzle ile uğraşan ikizler beni duymuyordu. Soruma cevap alamayınca yattığım yataktan kalkıp yanlarına gittim.

- "Heeey size diyorum duymuyor musunuz?"

Eren: "Efendim canım duymadık ne dedin?"

- "Akşam diyorum bir işimiz var mı diyorum..."

Salondaki büyük koltuğa kurulup yüzüme taktığım kendimce şirin olan ifadeyle orta sehpanın üzerinde iki gün önce yapmaya başladıkları bin parçalık puzzle ile uğraşan Eren ve Ceren'e bakarak konuşuyordum.

Ceren: "Sevgilinle mi buluşacaksın?"

Kafamın altındaki yastığı alıp sehpaya gelmemesine özen göstererek Ceren'in kafasına fırlattım. Eğer iki gündür yaptıkları puzzle'ı bozarsam beni bin parçaya ayırıp yeniden yerleştirmeye kalkacaklarını bildiğimden ötürü dikkatli bir atış gerçekleştirmiştim ve tam da hedeflediğim gibi Ceren'i kafasından vurmayı başardım. Birbirimizi sadece bir haftadır tanımamıza rağmen onlar hakkın pek çok bilgi edinmiştim. Hobilerini, boş zamanlarını nasıl değerlendirdiklerini, en sevdikleri yemekleri, hoşlanmadıkları davranışları neredeyse haklarında her şeyi biliyordum ve ona göre davranıyordum. Böyle bir zamanda kendi babama bile güvenemezken bana evlerini, hayatlarını açmışlardı hayatımın sonuna dek onlara minnettar kalacaktım.

- "Birincisi henüz sevgili değiliz ikincisi Efe'nin bir sürprizi varmış akşam."

Eren: "Ben ne zaman tanışacağım acaba Efe Bey ile."

- "En kısa sürede. O da seninle tanışmak istiyor."

Ceren: "Sana lavuk dedi."

 Ceren'in Efe'yi şikayet etmesine hiç şaşırmamıştım zaten ben de ne zaman her şeyi anlatacak diye merak ediyordum. Tipik Ceren işte 23 yaşında olmasına rağmen 5 yaşında şımarık, mızmız ve ispiyoncu bir çocuktu o. Erenle ikiz olmalarına rağmen o kadar farklılardı ki. Eren ağırbaşlı, olgun, fikirleri oturmuş kendisine on yıllık hayat planı kurmuş bir insanken Ceren uçuk kaçık, çocuk ruhlu ve anlık yaşayan biriydi. Her şeyleri zıt olmasına rağmen o kadar güzel anlaşıyorlardı ki onlarla geçirdiğim her dakika bir kardeşim olmadığı için üzülüyordum. Aileleri onlar çocukken de şimdi olduğu gibi sürekli çalıştığı için birbirlerine sığınak olmuşlar bu da onları daha da yakınlaştırmış etle tırnak haline getirmiş adeta.