Vante:Nemesis -taegi-

0.26

Arayış, yıllardır içerisinde olduğum bilinmezliği anlatan en iyi kelimeydi.

Vante'yle tanıştığımdan beri bunun daha çok farkına varmış, bazı meseleler üzerinde daha fazla kafa yormaya başlamıştım.

Bilmediğim yerlerde, en iyi bildiğim işleri yapmış; birçok başarı elde etmiş, çevremdeki herkesin imrendiği kişi olmuştum.

Fakat asla o kişi olamamıştım.

O kimdi?

Ondan ne istiyordum?

Mutlu olmak istiyorsam önümdeki engeller neydi ki?

Terfi edilmek, yeni bir ev veya araba almak, tatillere çıkmak, yarışmak, koşmak, ölmek istiyorsam; beni tutan neydi?

Tüm imkanlar elimdeyken, bana imkansız hissettiren neydi de; kalkıp bir adım dahi atamamıştım ben?

Bu kadar aciz miydim?

Asla cevabını bulamadığım soruları doldurduğum çantamla, bir adamın karşısında dikilirken bulmuştum kendimi.

Elindeki mumları, yollarıma dikmişti.

Bana, kaçtığım soruları sormuştu; hiç susmadan hem de.

Asıl sorun, bu hayattan kopmak için hiçbir şey yapmıyor oluşun.

Hürriyeti pahasına, her şeyi riske atmış. Büyük bir oyun oynamıştı.

Herkese karşı, savunduğu tek bir şey vardı.

Kandırılıyoruz.

Sömürülüyoruz.

Burada, esir ediliyoruz.

Bundan kurtulmak için yapacağımız hiçbir şey, bizi suçlu, günahkar ya da hain yapmaz.

Çünkü; özgürlüğümüzün peşindeyiz.

Peşine taktığı onlarca hatta yüzlerce çalışanı; tüm hukuk bürolarıyla, emniyet binalarıyla ve en önemlisi de parlamentoyla iş birliği yapan; bizim de bağlı olduğumuz şirkete karşı örgütlemeyi başarmıştı.

O, bu hayatta en çok özgür olmayı istemişti.

Ve bunun için ne gerekiyorsa feda etmiş, hiçbir şeyi garanti olarak ayırmamıştı.

Belki de, kalbimi bu kadar şeffaflaştırmasının nedeni bu kararlı duruşuydu. Bir amacının olması ve yalanlar da söylese, oyunlar da kursa; yalnızca bu amaç için yapmış olmasıydı.

Ve buradaki insanlar için hiçbir şey yapmadan bile kendine çekmeye başlamıştı.

Vante'nin gözleri üzerimde dolanmış, çatık kaşlarıyla ardından bir kolunu tıpkı benim gibi yaslayarak tırabzanlara dayanmıştı.

"Yeter artık kaçıncı sigaran bu Agust?"

Gözlerimi devirirken, sargılı olmayan kolumu tutan Vante'nin elinden kendimi kurtarmaya çalışıyordum.