the omega | minsung

17

günaydın~

---

Hyunjin en arka sırada elindeki kalemi çevirip dururken iki haftadır boş olan yanına bakıp iç çekti.

Jeongin okula devam ederse alfa gibi takılacağını ama ilaçları kullanmak konusunda emin olmadığı için okulu bırakabileceğini söylemiş, omega olmaya alışma konusunda ilerleme kat etmeye çalışacağını dile getirmişti.

Bütün ömrünü ilaçlarla rol yaparak geçireceğine, dinamiğini kabullenmeyi tercih etmişti.

Hyunjin, o günden beridir aklını toparlayamazken derslerdeki performansı da oldukça düşmüştü.

Yaşadıkları o özel anın sonuçlarının neler olduğunu hala doğru düzgün de bilmiyordu zaten.

İç çekmiş, başını masaya koyup gözlerini kapatmıştı. Senenin bitmesine daha aylar varken tüm enerjisi çekilmiş gibi hissediyordu.

Jeongin'in yanında oturmasıya her şey düzelirdi.

Hyunjin uykuyla uyanıklık arasında sırada yatarken kapının tıklatılıp açıldığını duymuştu. Bunaltıcı fizik dersini bölen her şeye minnettardı şu an Hyunjin. Birkaç saniye sonra tanıdık sesi duydu.

"Hocam, kusura bakmayın. Teneffüsü bekleyemedim." diyerek gülümseyen genç Jeongin'den başkası değildi.

Hyunjin uzun zamandır okul çantası omzunda olan, dağınık görüntüsüyle bütün ilgiyi üzerine çekmeyi başaran gencin arsız sırıtışına şahit olmadığından özlemle gence bakmıştı. Jeongin sırasına geçerken Hyunjin'e uzaktan göz kırpmış, yanına çantasını bırakarak yerleşmişti.

"Günaydın sevgilim."

"Sevgilim?"

"Ne, değil miyiz?" Jeongin kaşlarını kaldırırken Hyunjin rahatlayarak gülümsedi.

"Öyleyiz. Yani, sen istiyorsan, ki istiyorsun sanırım. Evet, sevgiliyiz."

"Panik hallerin ne zaman bitecek? Ben bile alıştım." dedi Jeongin gülerek. Hyunjin'in karalama yaptığı defterinde göz gezdirmiş, kendi silüetlerini görünce gülümsemesini büyütmüştü.

"Bu arada..." Jeongin çantasının ön gözünü açmış ve içindeki ufak testi sıranın altından Hyunjin'in eline bırakmıştı. "Tek çizgi, her şey yolunda."

"Çift olsa da her şey yolunda olurdu." dedi Hyunjin gülerek.

"Arka sıra!" diye seslenen hocaya ikisi de gülerken Jeongin eline kalemini alıp önüne Hyunjin'in defterini çekti. Açtığı temiz sayfaya hızlıca tahtadakileri geçirirken Hyunjin masaya yatıp onu izlemeye başlayınca gülmemek için kendini sıkmaya başlamıştı.

Hyunjin sevgilisini gülümseyerek izlerken elini kucağına bıraktığı eline götürmüş ve tutup yavaşça okşamıştı.

Ders bitene kadar Jeongin tahtadakileri deftere geçirmiş, Hyunjin sevgilisinin eliyle oynamıştı.

Sonunda zil çaldığında Jeongin yanındaki gencin kolunu tutup onu kaldırmış, hızlıca sınıftan çıkarıp merdivenlerden indirerek bahçeye ulaşmıştı. Çardaklara geldiklerinde henüz kimse buralarda olmadığı için Jeongin uzanıp alfanın dudaklarına kendininkileri bastırdı.

Hyunjin gencin belini kavrayıp öpüşüne karşılık verirken onları bölen şey Seungmin olmuştu. "Oha yavaş."

"Sana ne arkadaşım?" dedi Jeongin nefes nefese.

"Olan var olmayan var." Seungmin kendini çardağa bırakıp esnedi. "Gece uyumadın mı yine sen?" diyerek onu azarlayan Hyunjin'i onaylamıştı.