PARDON?! ✅ [Tamamlandı]

[12]

Yorum ve oylamayı unutmayınnn
Keyifli okumalar canlarımmm 💕💕💕
..............

"Hadi bugün ders yapmayalım. Biraz sohbet edelim. Zaten konularda bayağı öndeyiz ve sizi sıkmak istemiyorum." diyen Karan hoca ile gözlerimi kalemkutumdan çekip öğretmenler masasına yaslanmış Karan hocaya çevirdim.

Sınıf sevinirken ben sıkkın bir şekilde hocaya bakıyordum. Çünkü akşam misafir gelecekti ve ben misafirlerden nefret ederdim!
Aslında kim geleceğini bilmiyordum. Sadece babamın arkadaşı olduğunu biliyordum ve ailecek bize yemek yemeye geleceklerdi.
Kendi evlerinde sanki yemek yiyemiyorlar!
Neyse ya annem güzel yemekler yapmıştır.
Onlardan bol bol yer kalkarım.

"Evet arkadaşlar..." diyen hoca düşünceli bir şekilde bizlere baktı.
"Aslında sohbet edelim dedim ama..." dediğinde ne sohbet edeceğini bilmediğini anladım.

Düşünceli bir şekilde bakınırken Dicle'nin sesini duydum.
"Hocam aslında hayallerimizi falan sorabilirsiniz. Ne bileyim hobiler falan. Ya da aşk şeyleri... Vallah hocam bir hoca ile dersden başka ne konuşulur bilmiyorum." dedikten sonra Dicle'ye bayağı bir haklı bulan oldu.

Başımı yavaşça Dilek'e çevirdiğimde onun başını sıraya koymuş gözleri kapalı olduğunu gördüm.
Dilek 'ten sonra gözlerimi Efe'ye çevirdiğimde onun da sıranın altında gizli gizli birisiyle mesajlaştığını gördüm.
Şerefsiz yine kız peşinde...

Başımı Karan hocaya çevirdikten sonra ona baktığımı anlamış olacak ki o da gözlerini bana çevirdi.
Bana hafifçe tebessüm ettiğinde gülecek halim yoktu. Ruhsuz bir edayla ona bakıyordum. Bu durumu garipsemiş olacak ki kaşları çatıldı.
Kaşları çatık halde "O zaman hayallerinizden başlayalım..." dediğine eliyle beni gösterdi.
"Berfu'dan başlayalım..." dediğinde kaşlarını düzeltti.

"Hayallerimi söylemeyi sevmem." dedim düz bir şekilde. İnsanlara hayallerimi söylediğim zaman sanki hayallarime ulaşamayacak, başarısız olacak gibi hissediyordum. Hayallerimi ailemden başka kimseye söylemezdim. Bazen onlara bile söylemiyordum ama. 
"Öyle mi?" derecesine kaşını kaldırdığında başımı salladım.
"Peki." dediğinde ön sıraya işaret etti. Yani Efe'ye.

Efe telefona dalmış bir biçimde dururken "Efe!" dedi hoca hafif yüksek çıkan sesiyle.
Efe ne olduğunu şaşırmış bir biçimde hocaya baktığında "Ha?" dedi şaşkınlıkla. Bu tatlılığı ile hafif tebessüm edip sonra hemen geri halime döndüm.
"Hayallerin diyoruz... Hayallerin neler?" dediğinde Efe rahat bir şekilde sırtını sıraya yasladı.

"Aslında..." dediğinde derin bir nefes aldı. "Ders hakkında bir hayalim yok..." dedi ve sonra üstünü gösterdi.
"Manken olmak istiyorum ben direkt. Yani direkt seksi bir erkek olmak istiyorum diyebilirim." dediğinde kendimi tutamayarak kahkaha attım. Benimle beraber bazı kişilerde kahkaha attığında Efe çatık kaşı ile bana döndü.
"Hatta..." dedi işaret parmağını bana göstererek ve sonra Karan hocaya döndü.

"Hatta hocam Berfu'nun da hayali manken olmak. Yani o da kısacası seksi bir kadın olmak istiyor. Sahnelerde çıplak çıplak dolaşmak falan istiyor." dediğinde utancımdan yerin dibine girecektim.
Benim böyle bir hayalim yoktu. Sadece Efe daha önceden manken olmak istediğini söylediğinde ben de şakayla söylemiştim ama gerçek algılamıştı sanırım.
Hadi geçtim bir hayalim olsa bile bunu neden benden izinsiz söylüyordu?

Sınıf bu sefer bana güldüğünde düzeltmek için Karan hocaya döndüm. Karan hoca merakla Efe'ye bakarken ona baktığımı anlayıp bu sefer merakla bana döndü.
"Yani hocam hayalim aslında manken olmak değil ama olsam fena olmazdı. Ki parası da müthiş." dediğimde egolu bir biçimde gülümsedim. "Sonuçta iyi bir vücudum var. Ha güzel bir kızım... Yani en azından ben böyle düşünüyorum. Zaten sadece kendim hakkımda ben böyle şeyler düşünebilirim. " dediğimde Karan hoca içtenlikle gülümsedi.
Gülümsemesi o kadar samimi gelmişti ki kendimi tutamayıp ben de gülümsedim.

"Özgüven... "dedi." Bazıları ego olarak anlar ama bence bu egoluk değildir. Kendini beğenmek de değildir bence... Herkes kendine beğenmeli, kendinle barışık olmalı. Sende bunlar var Berfu..." dedi ve biraz durakladı." İşte özgüven..."dediğinde işaret parmağını bana doğru tuttu. "Sevdim." Allah razı olsun.