PARDON?! ✅ [Tamamlandı]

[22]

"Kalbinde birileri var
Olsun be geriye bi bak
Dön o akşam
Ağlarken öpüştüğümüz"

Yatağımın üstünden atlayıp aynanın önüne geçtim.

"Bu şehrin havası bozuk
Burnumda kötü kokusu
Gidişlerin
Boynuna yasla beni"

Tarağımı yatağa atıp ben de kendimi yatağın üstüne attım ve gözlerimi kapattım. 2 saattir yatakta bir sağa bir sola dönüyordum ve bir türlü uyuyamıyordum. Ben de fikri şarkı söylemekte diyerek bir şarkı söylemiştim ama aklıma Karan hocayla ilk tanıştığımız gün gelmiş ve tekrar ve tekrar o şarkıyı dinlemiş unutmak için de az önce söylediğim şarkıyı iki üç kere dinlemiştim ama aklımdan çıkması imkansızdı.
Aklımda 3 gün önce Karan hocanın bana söylediği şey vardı ve hiç çıkmıyordu.
Çok güzel olmuş.
3 gündür bu cümle aklımdan çıkmıyordu. Zaten Karan hoca hiç aklımdan çıkmıyordu ki...

Gözlerimi açtım ve yataktan kalktım. Saate baktığımda gece 3 olduğunu gördüm.

Odamın balkonuna çıktım. Balkonuma teras da denilebilirdi aslında ama ben balkon demeyi seviyordum.
Efe'nin odasıyla benim odam yan yanaydı, öyle denk geliyor desem olurdu. Benim balkonumdan onun balkonuna geçebilecek kısma ilerledim ve kısa duvarın üstünden atlayıp onun terasına geçtim.
Cam kapının açık olmasına umarak kapıyı yana doğru çekmeye çalıştım ama kilitliydi.

İlk önce kapıyı kibar bir şekilde tıklattım ve bir süre bekledim.
Sonra biraz daha sert tıkladım.
Yine açan olmadığı için telefonumdan Efe'ye aradım.
Buradan telefonunun sesini duyabiliyordum ama Efe den hiçbir ses gelmiyordu.

Gözlerimi devirerek kendi balkonuma geçtim ve hemen duvarın kenarındaki salıncağa oturdum. Buradan caddeyi rahat bir şekilde görebiliyordum.
Az da olsa arabalar geçiyordu ve ben arabaları izlemeyi çok seviyordum.

Sırtımı salıncağa yasladım.

Neredeyse 5 dakika sonra kapının yani Efe'nin tarafındaki cam kapının açıldığını gördüm ve hemen ardından Efe çıktı.

"Vallah sen beni ararken duştaydım. Anca giyindim." diyerek benim tarafıma atladığında gözlerimi üstünde gezdirdim.

"Bu giyinmiş halin mi?"
Üstünde hiçbir şey yoktu. Sadece kısacık bir şort vardı.

"Tabii kızım." diyerek salıncağa oturdu. "Bu benim giyinmiş halim." dedikten sonra kaslarını gösterdi.
"Bak bu kaslar..." dedi sanki ben bilmiyormusşum gibi karnını göstererek.

"Hadi git oradan ya... Ben kas falan göremiyorum." dedim ciddi bir şekilde. Kas vardı ama o kadar da çok yoktu yani.

Kaşlarını yukarıya doğru kaldırdı ve beni omzumdan çekerek başımı göğsüne yasladı.
"Neyse onu boşver de... Sana ne oluyor be kızım? Şu sıralar hep düşüncelisin."

Omuz silktim. Efe'ye sonsuz güveniyordum ama aşık olduğumu ona söylemeye dilim varmıyordu.
Yanlış kişiye aşık olmuştum ve ben bunu söyleyemiyordum.

"Berfu." dedi yumuşacık bir sesle. "Ben her zaman yanındayım. Bana anlatabilirsin. Eylül yüzünden diyeceğim ama Eylül'ün durumu çok iyi ve tedavilere yanıt veriyor... Neden böylesin?"

"Efe..." dedim. Söyleyecektim. Söyleyecek  ve bu düşünme durumunundan kurtulacaktım.
"Ben aşık oldum." dedim bir çırpıda ve ona daha çok sarıldım.

"Ne?" sesindeki şaşkınlıktan sonra gülme sesini duydum. "Ciddi misin?" dedi.

"Evet... Keşke ciddi olmasam." dedim ve gözlerimi kapattım.
"Efe ben gerçekten aşık oldum. Hem de tuhaf bir aşk... Böyle. Nasıl diyeyim? Beni aşırı heyecanlandırıyor. Onu gördüğümde kalbim duracakmış gibi atıyor. Öyle bir atıyor ki... Hep ona bakmak istiyorum. Hep ama... Aklım hep onda. Hep onu düşünüyorum. Yanlış biliyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Bana aşık olsun istiyorum. Beni sevsin istiyorum. Hep yanımda olsun istiyorum. Onu çok merak ediyorum. O beni merak ediyor mu diye merak ediyorum... Onun hep benimle ilgilenmesini istiyorum. Sadece benimle! " dedim. Son söylediğimi yüksek sesle söylemiştim. "Ama sadece beni sevse yeter. Başka bir şey istemem... Ama sevmesi de imkansız. Niye beni sevsin ki? Ben onun gözünde sadece..." deyip sustum. Devamını getiremedim. 

"Sen cidden aşık olmuşsun." dedi Efe sesinde inanamaz bir ton vardı.
"Kız sen kime aşık oldun? İmkansız falan. Bir de beni sevsin diyorsun. Salak mısın sen?... Sen benim hayatımda gördüğüm en güzel kızsın. Sen benim canım arkadaşımsın ve benim canım arkadaşlarım asla çirkin olamaz!" Efe yüksek sesle konuşmuş ardından yavaşça saçlarımı okşamaya başlamıştı.

"Berfu... Sen kime aşık oldun bebeğim?" Efe'nin sesi meraklıydı. Saçlarımın üstüne küçük bir öpücük kondurdu. "Kimse benim canım arkadaşımı istememezlik yapamamaz. Ağzını sıçarım yoksa!... Salak ya. Bulmuşsun işte lale gibi kızı. Otur da şükür namazı kıl... Geri zekalı ya. Otur da Allah'a dua et... Kaderim bu kızla olduğu için de mi?... Kim bu salakta senin gözünde ne olarak görüyor? "

Efe'nin söylediklerine hafifçe güldüm.

" Gülme kız. "dedi sahte bir sinirle.
"Kime aşıksın sen? "

Hiç düşünmeden cevap verdim. Düşünsem söyleyemezdim.
"Karan hocaya."

........
Wowowww itiraf mı ettik ne??? Mdndndnödös

Neyse bölümü nasıl buldunuz bakalım?????

Vallah yavaş yavaş aşklara geldik haaa bu bölümde Berfu itiraf etti bakalım diğer bölümlerde neler olacakkkk

Umarım okurken sıkılmıyorsunuzdur. Ben yazarken çok eğleniyorum ve zevk alıyorum.