PARDON?! ✅ [Tamamlandı]

[30]

Yorum ve oylamayı unutmayınnn

Paragraf aralarına da yorumlarınızı bekliyorummm.

Keyifli Okumalarrr

......

Gözlerimi yavaşça açtım ve sonra tekrar kapattım.
Gözlerimi yavaşça tekrar açtım ve birkaç kez kapatıp açtım.
Gözlerimi tamamen açtığımda direkt gözlerime değen adamla gülümsedim.
Bana doğru dönmüş bir biçimde uyuyordu. Elimi yanağına koydum.
Gerçekten de şuan çok mutluydum. Günün ilk saatinde sevdiğim adamı görerek uyanmak, gerçekten de acayip güzeldi.
Onu görerek de uyumak çok güzeldi. Yanımda kokusu tam dibim de, elleri ellerimde uyumak...
Hayal edemeyeceğim kadar harikaydı.
İlk defa kendimi bu kadar mutlu hissediyordum. Sanki ben şuan rüya görüyordum. Bu gerçek olamayacak kadar güzeldi. Bu rüya güzeldi.
Ben Karan'ı çok seviyordum. Ben çok aşıktım.
Bir öğretmene aşıktım belki de ama onun için bu değerdi.
Belki şuan da yaptığımız şey çok yanlıştı ama o yanlış da bu kadar güzel olmaya verseydi.

Yani burada benim ve Karan'ın bir suçu yoktu. Hep o güzel yanlışın suçuydu!

Düşündüğüm şey ile hafif kıkırdadım.
Vallah kesinlikle kendimde ve onda suç aramıyor, direkt yanlışa suç atmıştım.

Düşüncelerimi boş verip başımı ona yaklaştırdım ve dudağına küçük bir öpücük kondurdum.
Alnı alnıma değecek kadar başımı yastığa koydum ve tekrar gözlerimi kapattım.

🐩

Gözlerimi yavaşça araladığım da ışıkla beraber tekrar kapattım.
Açık olan pencereden gelen ışıkla zorla gözlerimi açtım.
Karan'ın yattığı tarafına baktığımda orada yatmadığını gördüm.

Hızlıca yataktan kalktım ve açık olan kapıdan çıktım.

Sonra uyku sersemi bir şekilde konuşmaya başladım.
"İlk günden mi gitti yani?... Ne ilk günü ya saçmalama... Gerçi filmlerde de ilk geceden bırakıp gidiyorlardı... O hangi filmdi ya?..."

"Filmlerde olan hayat gerçek hayatla hiçbir ilgisi yok..." diyen Karan ile hızlıca açık mutfağa girdim.

Masaya bıraktığı bardak ile gözlerini bana çevirdi. Hafif tebessüm ederken "Hangi filmdi o?" dedi.

Bilmiyorum dercesine dudağımı büzdüm. Gözleri dudağıma gittiğinde
"Tabii sende haklısın. Gerçekten de filmlerde olan gerçek hayatta olmuyor..." ona doğru ilerledim ve "Gerçekte olsaydı şuan üstümde beyaz gömlekle yanına gelmiş olurdum." dedim ve küçük bir kahkaha attım.
Yanına ulaştığım da kaşlarını yukarıya doğru kaldırdı ve keyifle "Ya öyle mi?" dedi.
Başımı salladığımda ellerimi boynunda doladım. Hemen elleri belimde yerlerini aldılar.

"İstersen beyaz gömleğimi giyebilirsin." dedi çapkın bir edayla.

Söylediği şeye kulak asmadım.
"Yani beyaz gömlek... Belki ben siyah gömlek seviyorum değil mi yani?" dedim aramızdaki çekimi azaltmak istercesine. Gözleri hiç gözlerime denk gelmiyordu. Gözlerini dudaklarımdan hiç ayırmıyordu.

"Hmm." dedi. Beni dinlemediği çok belliydi.
Bana yaklaştığını konuyu değiştirmek için ''Senin gömleğin küçük gelmiş ya.'' dedim.
Hep öpüşmek hep öpüşmek olmazdı!

''Ha?'' dedi şaşkınlıkla.
Gözlerini gözlerime çıkardığında ''Diyorum ki gömleğin küçük gelmiş... Mesela ben hep büyük alı-''