PARDON?! ✅ [Tamamlandı]

[15]

"Ya verdiğim ödevler niye yapılmıyor?"
Matematik hocası bana doğru bağırdığında ona bakarak göz devirdim.
Daha da sinirlenirken son ses bağırıyordu.
"Birde göz deviriyor! Berfu saygılı ol biraz!" dedikten sonra devam etti. "Disiplin de verirsin artık hesabı."

Kendimi tutamayarak kahkaha attığım da Efe ile Dilek bana hayretle bakıyordu.
Yavaş bir şekilde sıradan kalktım.
"Hep disipline gitmek istemişimdir..." dediğimde gözlerimi sınıftaki insanların üstünde gezdirdim.
"Disipline gideyim de kendini hoca konumunda gören ama hocanın h 'si bile olmayan insanların ne yaptıklarını söyleyeyim istemiştim." dedim ve matematik hocasının suratını bakıp güldüm.

Sıradan yana kalkıp kapıya ilerlediğimde hocanın "Terbiyesiz." dediğini duydum. Ona doğru hafifçe dönerek "Doğruyu söyledim ya terbiyesiz olurum hemen." deyip sınıftan çıkarak kapıyı sertçe kapattım.

Disipline gideceksin demişti ama disiplin sanırım müdürün yanı idi.
İlk defa matematik ödevini yapmamıştım ve hocandan azar işitiyordum. Neredeyse ders başlayalı yarım saat olmuştu ve ben bu yarım saatte laf yemiştim. Ben de insandım. Hoca olduğu için kendimi savunmayacak mıydım?
Birde ben ödevlerimi her zaman yapan, yaramazlık yapmayan öğrencilerden biriydim.
Bu yaptığı gerçekten kötüydü.

"Geri zekalı!" diyerek merdivenden inerken Karan hocanın sesini duydum.

"Yine kime sinirlenip küfür ediyorsun?"

Yanıma gelip benimle inmeye başlayan Karan hoca baktım.
"Kime olacak matematikçi kadına. İyi ki matematik hocası olmuş iyi ki. Övüne övüne övüne övüne..." dedim sinirle. Önüme döndüğümde konuşmama devam ediyordum.
"Kendini zeki bir kişi sanıyor ama en geri zekalısı. Ya ilk defa verdiği  ödevini yapmadım. Nedeni bile sormadı hocam ya." dediğimde sinirle gözümü sildim.

Gözlerimi tekrar Karan hocaya çevirdim. Gözleri yanaklarımdan akan yaşlarda dolaşıyordu.
"Disipline gidecek mişim... Kardeşim hastalandı. Hastaneydik. Şu anda da hastanede..." dediğimde burukça yüzüne baktım. "Ödevim yerine kardeşim daha önemli hocam. Annem ve babam çalışıyor. Ben kardeşimin yanında oluyorum. O daha 8 yaşında ve annemler evde olmadığı zaman  mantıken bana ihtiyacı oluyor. "
Yüzüme üzgünlükle baktığında " Hatta  ödevi dün vermişti. " diye devam ettim.

Müdürün kapısına geldiğimizde
"Sen kendini hiç üzme ben halledeceğim. " diyerek kapıyı açan Karan hocayla arkasından ben de odaya girdim.

"Merhaba." diyen Karan hoca müdüre doğru konuşmuştu. Hemen sonra müdürün kapısı çalınmadan açıldığında o tarafa döndüm.
Yüzünden sinir akan matematik hocası, bana sinirle bakarak sandalyeye oturdu.

"Bir şey mi oldu?" diyen müdür Karan hocaya bakıyordu.
"Evet oldu." Karan hoca da müdürün masanın önündeki sandalyeye oturduğunda gözlerini matematik hocasında gezdirdi.

Müdürün bakışları bana döndü.
"Berfu senin burada ne işin var kızım?" diyen müdür ile şaşkınlıkla ona baktım.
Beni daha yeni mi fark etmişti?

"Yapamadığım ödevimin nedeni bile sormadan ve hakkımın savunduğum için sizin yanınıza matematik hocası yüzünden yollandım. Disipline gitmem gerekiyormuş." dedim, kollarımı göğsümde birleştirdim.

Müdür matematik hocasına dönerken "Bu yüzden mi?" dedi. "Bu yüzden mi disipline gitmesi gerekiyor?"

Ben ve Karan hoca matematik hocasına dikkatlice bakıyorduk.
"Evet. Bana saygısız yaptı. Terbiyesiz bir insanı niye okulda barındırmak isteyesiniz ki?" diyen matematik hocası ile gülerek ona baktım.

"Hocam benimle alakalı bir şey yoksa sınıfa gitsem iyi olur." muhatabım müdür idi.

"Gidebilirsin kızım." diyen müdürden sonra gözlerimi Karan hocaya çevirdim. Ona hafif tebessüm ederken o da bana aynı şekilde karşılık verip odadan çıktım.

♣️

"Berfu!"
Karan hocanın bana seslendiğini duyduğumda gözlerimi Dilek'ten çekip bana doğru yürüyen Karan hocaya çevirdim.

"Berfu bir gelir misin?"

"Tabii." dediğimde "Siz gidin ben arkadan gelirim." dedim Efe ile Dilek'e bakarken.
"Biz seni bekleseydik." diyen Efe'ye "Gerek yok." dedim.

Onlar kapıya doğru ilerlerken ben de Karan hocaya döndüm.
Onun yanına geldiğimde beraber yürümeye başlamıştık.
"Disipline falan gitmiyorsun." diyen Karan hoca ile gözlerimi ona çevirip genişçe gülümsedim. "Aaa niye?" dedim merakla.

Hafif güldüğünde "Matematik hocanız okuldan gidiyor." dediğinde yüksek sesle "Ne?!" dedim.

Gülerek başını salladı. "Evet gidiyor. Biraz sorunlu bir öğretmenmiş zaten. Yani müdür öyle söyledi. Ben seni savununca müdür dayanamadı. Ve-"

"Siz beni mi savundunuz?" dedim yüksek sesle ve sevinçle.

"Yani-" dediğinde sözünü keserek heyecan ile "Teşekkür ederim." dedim.

Gözlerim gözlerindeyken genişçe gülümsedim. O da gülümseğinde "Görevim." dedi kısık sesle.

Bir süre daha ilerlediğimizde "Kardeşim hasta dedin. Eylül iyi mi?" dedi meraklı bir sesle.

"Bilmiyorum ki annem ve babam bana pek söylemiyorlar. Ama dün hastaneye yatırdılar. Birkaç test yaptırdılar. Sonuçları bugün açıklanacakmış." dediğimde Karan hoca "Sen hastaneye mi gideceksin şimdi?" dediğinde başımı olumsuzca salladım.

"Şimdi eve gidip üstümü falan değiştireceğim. Ondan sonra hastaneye gideceğim." dedim.

"Hmm benden Eylül'e selam söyle. Geçmiş olsun dileklerimi de iletirsen çok sevinirim." dediğinde gülümsedi.

"İletirim hocam." dedim gözlerimi gözlerine çevirdim, genişçe gülümsedim.

Kararsız bir şekilde ağzını açıp kapattı. Söyleyip söylememek arasında gidip gelirken en sonunda gözlerime baktı.
"Şey..."dedi." Bir şeye ihtiyacın olursa benim yanıma gelebilirsin. "

"Teşekkür ederim..." dedim genişçe gülümserken ve ilerledim. 

................
Matematik hocası değiştiğine göreeeee
Yeni hocayı diğer hikayemi okuduysanız anlarsınız zatennnnn
Şsşsönjjgjll