OUR ROADS WILL CROSS AGAIN

Thirty five

Chapter 35

Nagising si Armiya na magaan ang kanyang pakiramdam. Bakit ba nman hindi eh, nakapagpahinga sya ng maayos. Patamad pa syang napainat ng kanyang mga kalamnan. At tila ayaw nya pang umalis sa comfortness na hatid ng kanyang warm bed at kumot.

Napabaling sya sa kanyang bed side table clock, at nakita nyang eight forty five exactly ang oras roon. Kaya nman ay bahagya nyang naipikit uli ang mga mata. Medyo wala pa sya sa tamang huwisyo ng sandaling iyon. Napatitig sya sa puting kisame ng kanyang silid ng muli syang napadilat ng mga mata. May pilit syang inaalala na panaginip kaninang umaga. Ngunit di nya ma remember kung anu iyon. Kaya napailing-iling na lamang syang muling umunat-unat ng kanyang katawan bago sya tuluyag bumangon roon.

Since, dito lang din naman sya sa bahay mag-oopisina ng araw ng iyon na iyon ay di sya nagmadaling bumangon. Di nya alam na may naghihintay na surpresa sa kanya, sa loob ng kanyang bahay ng mga sandaling iyon!

She is taking her own sweet time while bathing and dressing herself. After that she dassed out when she remembered that she have two guests at home! Her two besties who arrived last night! And she even fetch them at the airport together with her son and Eliza!

'My god! Why didn't I recalled easily they're here now!'anas nya sa sarili habang nagmamadaling suutin ag kanyang yapak sa paa bago lumabas ng kanyang silid.

'Wait-'aniyang dali't napahinto sa paglalakad ng bumalik sa kanyang alala ang pangyayari sa airport! Tila ba nagflash-back lahat g mga pangyayari sa kanyang isipan ng nagdaang gabi.

'OH MY GOD! OH FREAKING WOMAN! You are in a big trouble!'aniya bigla sa sarili ng muling dumaloy ang mga pangyayari ng nagdaang gabi sa kanyang gunita. Biglang namula ang kanyang pisngi at nakadama sya ng pagkapahiya sa sarili. Di nya malaman kug anu ang kanyang nararapat unahin isipin o gawin ng mga sandaling iyon. Bigla syang nakadama ng pagkataranta. At di nya maiwasang huiwag daklutin ng matinding kaba at pagkabahala. 

My goodness! Sinu ba nman ang di makakadama ng pagkabahala kung mangyari sa kanila ang nangyari sa kanya ng nagdaang gabi anu! anas nya sa likod ng kanyang isipan na tila ba iyon ang kanyang labasan ng saloobin.

Di nya malaman kung magpapatuloy pa ba sya sa paglalakad patungo sa sala ng bahay o babalik na lamang sa kanyang sariling silid para magkulong roon.Tila sya natauhan bigla sa kanyang padalos-dalos na hakbang kagabi. Bakit ba naman nawala iyon sa kanyang isipan? Bakit ba nman di sya pinigil ng sariling utak na huwag dumakdak ng dumakdak! Iyan tuloy nahiya syang harapin ang anak at tatlong kaibigan na alam nyang naghihintay sa kanya sa sala ng mga oras na iyon.

Magkagayon man ay pinilit nya ang sarili na pahakbangin ang kanyang mga paa patungo sa sala kung saan alam nya na nandoon nakatambay ang kanyang mga kaibigan. Lulunukin nya na lamang ang kanyang pride at hiya sa mga ito. Kahit nman kasi paantalain nya ang pagharap sa mga ito ay di nya din nman kayang patagalin pa ang kanilang paghaharap diba? Maliban na lang kung lihim nya ang mga itong takasan roon na alam nyang madali din nman syang mahuli ng mga ito.

Kaya nakapagdesisyon na lamang sya na harapin ag mga ito. Isasantabi nya na lamang ang huling pride at selflessness nya sa araw na iyon.
Ang tatlong kaibigan nya lang nman ang kanyang makakaharap ng sandaling iyon dahila alam nyang pumasok na sa school ag kanyang anak. Ibinilin nya na iyon kay Eliza kagabi na ihatid ito ng umagang iyon dahil gusto nyang ipahinga ang stress na utak.

Napabuga muna sya ng malalim na hininga saka pinalakas ang kanyang loob para harapin ang mga taong naghihintay sa kanya. Ilang beses syang nagpractice ng breath in and out bago nya pinilit ang mga paa lumakad. Nang sa pakiramdam nya ay handa na syang harapin ang mga ito at ang kanyang confidence ay medyo tumaas humakbag na sya uli. Tao lang naman sya na nagkakamali rin at di nya dapat ikahiya ang kanyang past sa mga ito. Kahit naman alam nyang talagang nakakahiya ang kanyang nagawa noon who cares past is past! Sigaw ng kanyang isip!

Napatingkayad pa sya sa paglalakad na tila magnanakaw habang dahan dahan na tinungo ang direksyon ng kanyang sala. Ayaw nyang lumikha ng anumang ingay dahil makukuha noon ang atensyon ng mga taong nag-aabang sa kanyang pagdating.

Nang paliko na sya sa pasilyo papuntang sala ay di nya naiwasang isilip ang ulo para tingnan ang mga kaibigan.

At ganun na lamang ang kanyang pagkagulat at pagkataranta ng mabungaran ang larawan ng mga taong naghihintay sa kanya at pawang nakaupo roon na may seryusong mga mukha!

Muntikan na syang mapasubsob sa malamig na sahig ng madulas ang kanyang isang kamay na nakahawak sa pader dahil sa di inasahang panauhin roon!

'Shit!I must be still dreaming at this moment...'ani nya sa sarili na bahagyang tinampal ang sariling pisngi upang magising sya.
Di sya makapaniwala sa kanyang nakikita.

Ngunit dahil sa ginawa sa sarili ay umani lamang sya ng sakit sa mukha gawa ng kanyang pagtampal.

'SHE WASN'T DREAMING OR SOMETHING!MY GOD! WHY MUST THEY DO THIS TO HER?!'sigaw/ bulalas ya sa kanyang isipan.

And worse of all worst her son is still in the house! Didn't she told Eliza last night to send him to school? Today is monday for Christ's sake! He should be in school listening to his teachers!windang na sigaw ng kanyang subconscious self!

Tila gusto nyang panginigan ng katawan ng sandaling iyon! Bakit kaya di bumuka ang sahig na kanyang inaapakan ng sandaling iyon para sya na mismo ang da-dive sa buka noon para matakasan nya ang mag-amang naghihintay sa kanya!

Dahil di naman talaga sya malayo sa kinaroroonan ng dalawang nakaupo malapit lang talaga sa kanyang direksyon ay biglang sabay na napatingin ang dalawa sa kanya. At sya na biglang nanigas at nagtila tuod sa pagkakafreeze roon ay di malaman ang gagawin, Nahuli na sya ng mga ito na nakatayo roon. So, kung magtatangka pa syang umalis ay masyado ng obvious ang kanyang gagawin. Kaya nman tila tumabingi bigla ang kanyang pisngi at lunok ang mga laway na napilitang ngumiti sa dalawa ng napapangiwi!
Pinakaiiwas- iwasan nya pa naman sanang makaharap ng sandaling iyon ang dalawa dahil di pa sya handa!Ngunit tila againts sa kanya ang pagkakataon at gusto nyang magdis-appear roon!

"OH GOD! Kill me now or let the floor cut into half and swallow me whole right at this moment!'pipi nyang naidalangin sa magkahalong kaba,takot panghihina ng kanyang kalamnan at higit sa lahat sa sobra nyang nadaramang pagkataranta.

'Why must they punish and torture her like this!'naianas nya sa isip.

Ang tangkang pagtakas ay di nya nagawa bagkus ay napapangiti sya ng pilit na tila magla-lock na ang kanyang jaw dahil biglang nanigas iyon!

'My god! Kahit sinuman paninigasan talaga ng panga sa sobrang kaba at takot anu!'Kausap nya sa sarili habang dahan-dahang gumawa ng maliliit na hakbang papunta sa sala.

"Uumm....h-hello guys!"aniya sa pagitan ng pangingiwi nya sa kanyang kitatayuan ng sa wakas ay makarating sya sa tabi ng mga ito. Kahit gusto nyang pagalain ang kanyang mga mata upang tingnan kung nasaan ang tatlo nyang traitor na kaibigan ay di nya ginawa sa takot na baka isa sa mga ito ay magbuka ng bibig at kausapin sya! Iyon na talaga ang magiging katapusan ng kanyang buhay!