OUR ROADS WILL CROSS AGAIN

Thirty

Chapter 30

"MOmmy, who is that man you talked just now? You don't know he keeps staring at your back while you are talking to me? He is acting weird and suspicious. Is he into you now? Does he like you?"sunod-sunod na tanong ng anak habang pabalik sila sa kanyang office cabin.

Bigla syang napahinto sa paglalakad at may disgusto sa mukhang tiningnan ang anak.

"Why are you interested in him? I do not know that man! Only now I met him! And why are you interogating me  like I have done something wrong?"aniya rito.

"It's because he is staring odd at you! I do not like him looking at you like that! You better stay away from him! If he is interested in you I won't agree you dating him!"anito sa galit na tinig. Magkasalubong ang mga kilay nito. Nakalarawan sa mukha ang pagkadisgusto ng anak sa lalaki. Na ikinatawa nman ni Armiya dahil ang anak nya ay umaakto na little jealous lover nya!

"Hmmp! JUst laugh at me but I won't agree you being with him in the future!"pagkasabi noon ay mabilis itong humakbang palayo sa kanya na ikinatawa nya ng malakas sabay napailing-iling na sinundan ang nagtampong anak.

Naabutan nya itong nagsu-sulk sa loob ng opisina. Kaya nman ay mabilis nya itong inalo at kinalma.

"Don't be mad at me baby. I promise you, he won't take me away from you, alright? And also I don't like him too-"aniyang mabilis nitong pinutol.

"You better not!"nakasimangot nitong turan sa kanya. Nanunulis pa ang mga nguso nito.

"I know and I promise you."aniyang nakatawa rito sabay hila sa anak payakap sa kanyang dibdib.

"Hmmp! You better keep your promise mommy!" nakairap nitong saad sa kanya ng harapin sya ng anak. May kaunting luha sa pisngi nito ng magtaas ito ng tingin sa kanya.

"I do not want to have a step-father! I am already contented having you in my life. "anito sa kanya na napayakap sa kanyang bewang ng mahigpit.

Dala ng kuryusidad pinatingala nya ito at tinitigan ito sa mukha na nagtanong.
"Why don't you want me to get married again?"serious nyang tanong sa anak na nakatitig din sa kanya ng seryoso.

"Because he will take you away from me and all your attention will be to your new family. You won't have much time left for me mommy. Am I so bad for asking you not to re-marry again mommy?"anito sa namimilog na mga mata.

"Oh baby, mommy won't do that to you-"aniyang di hinayaan ng anak na matapos nya ang iba pang sasabihin.

"You're just telling me that because it hadn't happened! But if that time will come you cannot kept your promised mommy!"anito sa kanya na may kasamang hinanakit. Tila nman piniga ang kanyang puso sa kaseryusuhan ng kanyang anak sa sinabi nito. Di nya akalaing may insecurities itong itinatago sa puso nito.

"Okay, lets stop talking about this topic. I won't get married nor find a lover, alright?"aniya rito.

"Is that a promised?"may pagdududang tanong nito sa kanya.

"I swear, cross my heart." aniya sabay taas ng isang kamay bilang panata at nagcross sa harap ng kanyang dibdib.

Two weeks had past.....

Sa loob ng dalawang linggong iyon ay tanging nasa loob lamang ng kanilang bahay nanatili si Armiya. At anumang meeting na kailangang mangyari ay thru video conference lamang nya pinahihintulutan. Ang mga papales na dapat nyang pirmahan ay hinahatid sa kanyang bahay. Ganoon ang kanyang working routine sa dalawang linggong nagdaan.

At nagkaroon sya ng katahimikan dahil doon. Saka mas nagkaroon sya ng oras para sa kanyang anak. Limitado ang kanyang paglabas-labas. Di na sya basta lumalabas ng bahay kung di kinakailangan upang maiwasang makaharap muli ang lalaki.

Although nakumpiska ng kanyang tauhan ang nakuhang video ngunit huli na dahil mabilis na iyong nasend ng taong kumuha noon sa kung sino. Mautak din ang taong kumuha dahil agad nito nereset ang kanyang phone ng komprontahin ng kanyang personal body-guards. At since wala namang nangyaring kapahamakan sa kanila ng anak nya ay pinakawalan na lamang nila ang lalaki.

Nang napagkaalaman nyang isa iyon sa mga tauhan ng lalaki ay mabilis syang nagdesisyon mag lie low muna. Kaya sya nakakulong ng dalawang linggo sa kanyang bahay. Di naman sya kinulit ni Galen kung bakit sya sa bahay nag-o-office. Sinabi nya lamang na may buwanang dalaw sya at kailangan nya ng pahinga.

"MOmmy, aren't we going to fetch Godmother in the airport today?"narinig nyang tanong ng anak sa kanyang tabi. Kapwa sila nakaupo sa mahabang sofa. Sya ay nakatutok sa laptop ang buong atensyon samantalang ito nman ay nagbabasa ng libro sa kanyang tabi.

"Hmm, we are. But her flight will be delayed for three hours. So, we are going one hour before she land."aniyang nasa laptop pa rin ag atensyon.

"So, she will arrived at 10 pm instead of 7 in the evening?"anito sa kanya na napatingin sa kanyang direksyon.

"That's right."sagot nya rito.

"It's almost mignight! Can I stay late then?"pakiusap nito sa kanya.

Sunday iyon at kinabukasan ay may pasok ito sa school. Ngunit dahil gusto nitong sumama sa kanila ni ELiza na sunduin ang kaibigan sa airport ay pinayagan nya ito kanina. Ngunit dahil nga made-delay ang flight nito ng matagal ay nagdadalawang isip sya kung isasama ito sa pagsundo.

"Please, please mommy. You already consented I go with you to fetch godmother. You cannot rebuked it now!"anitong biglang kumulimlim ang mukha.

"Alright, alright! Since I already told you, you could come with us. But you need to sleep after we come back, deal?"aniya rito.

"Yes! Love you mom!"anitong mabilis na dumukwang sa kanya at hinalikan sya sa kanyang pisngi.

"Alright, behave now and let me work in peace."aniyang natawa rito.
Mabilis namang bumalik ang atensyon nito sa binabasa kaya nakapagtrabaho sya ng walang gumambala sa kanyang ginagawa. Minamadali nyang tapusin iyon dahil alam nyang wala syang matatapos na trabaho kapag nandoon na ang kaibigan nya. Maliban na lamang kung nasa loob sya ng opisina ng kompanya.