OUR ROADS WILL CROSS AGAIN

Thirty seven

Chapter 37

Napanganga si Armiya sa inasal at binitiwang salita ng anak. Di nya tuloy malaman kung matatawa ba sya o maiiyak sa ipinakitang asal nito sa kanilang unexpected na bisita ng araw na iyon.

Di pa man nagkakilanlan ang dalawa ay halata ng mayroong grudges sa pagitan ng mag-ama.

Lihim na lamang na napahugot ng malalim na hininga si Armiya. Ang tangkang takasan ang magkaharap na mag-ama ay nawala na sa kanyang isipan dahil sa ipinakitang disgusto ng anak sa lalaki. At mukhang mahihirapan syang kumbinsihin ang bawat side na huminahon kapag mayroong di pagkakaunawaan sa dalawa.

Nag-alis muna sya ng bara sa lalamunan bago muling hinarap ang mga ito.
"Did you both had your breakfast?"tanung nya sa mga ito dahil wala syang ibang maisip na sabihin.

"Nope!"mabilis na sagot ng anak at may ngiting aso sa kaharap na lalaki na tila nangtsa-challenge rito.

"No,"ang saad nman ni Zac na halos panabay sa sagot ng anak. Nakatingin ito sa batang lalaki bago lumipat sa kanya ang buong atensyon ng sagutin sya.

"You both hadn't had your breakfast? And yet here you are facing each other in my sala with empty stomach?"di makapaniwalang bulalas nya sa dalawa.

Di nya malaman kung matatawa ba sya o maiiyak sa tindi ng competency sa pagitan ng dalawa.

'Are they trying to do hunger strike like Mohammad Gandi?napapailing-iling nyang nasaad sa isipan.

Di nya maintindihan kung anu ang nais gawin ng dalawang lalaki bago sya lumabas kanina mula sa kanyang silid. Nagbabangayan ba ang mga ito gamit ang mata lamang habang magkaharap na nakaupo roon? May kalituhan sa isip na naanas nya sa kanyang isip.

Bigla nyang pinaseryoso ang kanyang mukha at muling binalingan ang dalawang nakaupo. Di pa man sila nagkakasama ng matagal eh tila nag-uumpisa na syang makadama ng sakit ng ulo gawa ng dalawa.

Wala sa loob na napahawak sya sa kanyang ulo at bahagyang minasahe ang kanyang sintido para alisin ang nadaramang pressure roon.

This only mean that the two is slowly causing her stress! My God! She has a lot of pressures from office and here's these two adding to it too!Bulalas ng isip nya ng di sinasadya.

Gusto nyang mapasimangot at angilan ang lalaki ngunit dahil sya ang may atraso rito ay di nya ginawa.

"Uumm, the foods are not in my room. So, why didn't you eat your breakfast?"aniya sa anak ng tingnan ito ngunit kibit-balikat lamang ang sagot nito sa kanya.

Iyon na ata ang pinaka-lame na dialogue na nagamit ni Armiya sa tanang buhay nya para sabihin sa dalawa. Magkahalong sarcastic at the same time may kalakip na pag-joke.

"Mommy! You are talking nonsence! Of course the foods aren't in your room!"agad namang salungat ng anak sa kanyang stupid line na ginamit.

Di nya napigilang huwag mapatawa ng pagak rito.
"I know babe, I am just trying to be funny."mabilis nyang saad rito a ikinataas naman ng kilay ng lalaki sa kanya.

Nang mapadako ang tingin nya sa lalaki ay nagkasalubong ang kanilang mga mata. Nakita nyang may aliw sa mga mata nito na lihim nitong itinago.
Pinagtaasan nya lamang ito ng kilay sabay muling hinarap ang anak na nakatayo na sa kanyang tabi.

"Are we going to have breakfast now , mommy? "nakatingala nitong saad sa kanya.

"Of course! My goodness! It is almost merienda time yet you haven't eaten your important meal of the day! "may exaggeration sa kanyang tinig ng sabihin iyon rito.

"And he will be having his breakfast in our house too?"nakakunot noo nitong bulong sa kanya ng senyasan sya nitong yumuko para bumulong. Ang mga mata nito ay nakatingin sa lalaki ng ininguso nito unexpected visitor nila.

Napataas kilay syang napatitig rito bigla. Nagwa-warning ang kanyang mga mata na huwag maging rude sa kanilang panauhin. Umiling-iling ang kanyang ulo bilang babala sa anak na ayaw pasabayin sa agahan ang kanilang bisita. Napasimangot ito sa kanyang lihim na babala rito at inis na tinapunan ng matalim na tingin ang noo'y nakatayo ng lalaki sa upuan nito.

"Breakfast is ready my dear.."Interrupted ni Isla sa kanilang tatlo.
Mayroon itong magandang ngiti na nakapaskil sa mga labi nito ng balingan ni Armiya.Kulang na lamang ay palisin nya iyon sa mukha ng kaibigan. At alam nyang di maganda ang tumatakbo sa kukute nito ng sandaling iyon. Kaya nman ay lihim nya itong pinanlakihan at pinandilatan ng mata. Kanina na humihingi sya ng moral support sa mga ito aba'y dinedma lamang sya ng tatlo!

"Would you like to join us having breakfast? "baling nya bigla nakatayong lalaki na mataman nmang nakatitig s kanya ng sandaling iyon habang naka Isla ang buo nyang atensyon.

"I do not know what's in our table but I think it will be-"aniyang mabilis nmang pinutol ng kanyang anak.

"Mommy, I guess he has overstayed his visit here. He needs to leave now! He has work to do too, I guess! And also we do not have enough food on our table to fill his stomach! Right, aunt Eliza?"saad ni Alliston na mabilis na tumingin sa gawi ni Eliza na shocked nman dahil sa sinabi ng bata. Nakanganga ito sa kinatatayuan dahil sa unexpected question ng kanyang anak rito.

At di lang ito ang napapanganga roon kahit sina Armiya at Isla na nakatayo sa tabi nito ay kapwa nagulat din sa nanulas sa bibig ng bata. Kaya nman ay sabay pa silang dalawang napatingin sa anak.

"What?"inosente pa nitong saad at tumitig sa kanilang mga mata ng walang bahid ng guiltiness at bahagyang nagpacute pa.

"What did Aunt Elize prepared is only enough for five persons! And him, is not included in it!"anitong tinuro ang direction ni Zac at sinimangutan ang lalaki.

"Alliston!"sabay na bulalas ng tatlong babae rito na kapwa nanlalakihan ang mga matang di makapaniwalang napatitig sa batang lalaki.

Agad din namang napayuko ito ng ulo nito at nakadama ng matinding kahihiyan.

He knows he is out of line and what he said isn't good at all.

"I am sorry ,mommy..."mabilis nitong wika kay Armiya na bahagya itong tiningnan pagkatapos ay agad ding nagbaba ng tingin nito.

Si Aiken naman na nakamasid at nakikinig lamang sa usapan ay di naiwasang mapabunghalit ng tawa na mabilis tinapunan nina Isla at Armiya ng masamang tingin. Ganun din nman ang ginawa ng katabi nitong si Eliza na di pa nakuntento at siniko ang lalaki sa tagiliran nito na sya nitong ikinaigik.

"What was that for?!"shocked nitong himas sa tagiliran nito at napatitig kay Eliza ng di makapaniwala.

"Godfather! I love so much!"narinig nilang wika ni Alliston ng marinig ang sinabi ng lalaki na ikinangiti nman ng hudyong kaibigan. Pakiramdam nito ay nakahanap ito ng kakampi sa kaibigang lalaki.

Napangisi naman ang kanyang kaibigan ng pagkalaki-laki sa anak nya na umani ng masamng tingin kay Armiya. Kaya agad na napaubo at naglinis ng bara sa lalamunan ang lalaki bago muling pinaseryoso ang mukha nito.

"I am so sorry about my son's rudeness to you. I do not know what trigger him to say this but-"Apologetic nyang baling kay Zac.

"Its fine. He'll come around."understanding nmang saad ng lalaki na di nya kinakakitaan ng anumang galit patungkol sa asal ng anak rito.

"Okay, come. We'll talk after we ate. Or maybe after I bring my son to his school."aniya ng maisip na may pasok ang anak nya.

"I'll come with you then."Anito na sumunod sa kanila sa dining room. Nauna na silang humakbang na mag-ina patungo sa hapag-kainan.

"No way! Why does he needs to accompany you to bring me to my school!"Biglang hinto ni Alliston sa paglalakad ng marinig ang sinabi ng lalaki. Agad nya itong binalaan ng tingin na sya nyang ikinahinto bigla.

Kaya nman ay di sinasadyang mabangga ni Zac ang likuran ng babae na napahinto rin dahil sa nakasunod pala ito sa kanyang likuran.

Nakita nyang galit na napatingin sa likuran ni Armiya ang anak kung saan nakaalalay si Zac sa bewang nya dahil muntikan na syang ma-out of balance kanina ng mabangga sya nito.