Eight

111 7 0
                                    

Chapter 8

The next day........ ay naging busy na nman ang araw ni Armiya.
Dahil tuwing umaga ng Sunday ay nagtitinda sila ng kanyang anak sa market ng meat products na galing sa meat company nila.

They're doing it for fun and teaching her son how to interact with other people. Because they're into business. So, naturally he should know how to deal with prospect buyers or customers.

And also she's trying to have an ordinary life not the usual life they have back in Canada.
'Yes! They're not living in a extravagant life they used to lived before in Canada. They living like some common Filipino family in town.

She was used to it before so it's not new to her anymore. She can easily adjust in her way of living. Her only concerns is her son who's not used to live like this! And that's one of her reasons why they're not having a extravagant life here in Philippines.

Ginawa nya ito para ipakita sa kanyang anak paano mamuhay ng simple. Sa una plano lang talaga nyang may mapaglilibangan silang mag-ina ng ilang oras lamang sa palengke para magkaroon ng kaalaman ang kanyang anak. Iyon ay ang pagtinda ng meat  sa palengke kung saan malapit sa kanilang subdivision.

Bumili sya ng meat stall roon at  tuwing umaga ng weekend sila nagtitinda roon. Ngunit kalaunan ay nagsilbi itong edukasyon sa kanyang anak. Dahil nga pinili nyang bumalik ng bansa eh dapat huwag silang mamuhay ng magarbo na magiging mitsa ng kanilang buhay!

Gusto nyang mamuhay silang mag-ina ng simple lamang. Na kapag tinanong ang kanyang anak kung anung trabaho ng ina ay may masasabi itong maayos at di kinakailangang magsinungaling.

Maigi ng  maging ordinary lamang ang kanilang estado sa buhay sa mata ng nakakarami. Upang maiwasang kwestunin ang kabuhayan nilang mag-ina ng mga kaklase nito sa school.

Malapit na ang pasukan at kinakailangan nasa ayos na lahat bago pumasok ang anak sa papasukan nitong paaaralan.
Simula ng bumalik sya sa pilipinas. Wala pang nakakaalam na sya ang may ari ng malaking kompanya. Ayaw nyang ipaalam sa kanyang mga tauhan na sya ang may ari ng kompanya.

Dahil una ayaw nyang maapektuhan ang kanilang private life ng anak. At pangalawa para na din sa proteksyon ng anak nya.
Ayaw nya ding makakuha ito ng maraming atensyon ng media at lalong lalo na ng mga may masasamang intensyon sa kanila.

Sa public school nya nga pinag aral ito para maiwasang tanungin ang kanilang estado sa buhay. Di pa rin Naman talaga sila safe kasi may mga galamay pa rin ang adopted son ng kanyang Lolo na naghabol sa pera ng matanda.

Dalawa sila ng anak ang nagtitinda ng kanilang bilihin sa kanilang pwesto sa meat market section. Gusto nyang maranasan nito kung paano kumayod.
Tini-train nya itong maging business minded in a young age. Gusto nyang maranasan nito kung paano mamuhay ng simple at maging ordinaryong mamamayan.

Gusto nya ding maranasan ng anak kung paano kumita ng pera. Nang sa ganun ay alam nito ang halaga ng bawat sentimong ginagastos nito.

Lumaki itong napapaligiran ng maraming katulong sa states. So ng dumating sila rito isang katulong lamang ang kanilang kasama sa bahay. Maliit lang din nman kasi ang bahay sa subdivision na binili nya. Simple at tama lamang sa kanilang tatlo. May Maliit na backyard. May magandang Hardin sa harapan. May tatlong silid at katamtamang laki ng sala. Although Maliit lamang iyon kompara sa malaking bahay ng matanda ay pinakompleto nya iyon ng lahat ng kailangan nila.

Bago sila pumunta rito kinunan nya ang anak ng tutor para matuto itong magsalita ng Tagalog although tinuruan nya ito ng basic lamang.
English speaking itong lumaki sa states kaya ng napagpasyahan nyang bumalik sa pilipinas ay pinaturuan nya ito. Kunti lamang kasi ang natutunan nito sa mga maids na nagtatrabaho sa lolo nya.

OUR ROADS WILL CROSS AGAINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon