A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 57: A Message From The South

'Je doet het erg goed, maar houd je boog wat strakker tegen je aan zodat je goed richten. Probeer maar.' zegt Evelyn tegen een klein meisje van veertien met een pijl en boog in haar handen. De pleinen van Winterfell zijn gevuld met mensen van tien tot zestig jaar oud, maar niet iedereen gelukkig, want anders zou het plein overstromen. Het is wat Jon had beveelt tijdens de vergadering met de huizen, en daar zijn ze elke dag mee bezig. Er wordt geoefend met verschillende mensen per dag, zodat ze ook een dag rust hebben. Er wordt dus eerlijk verdeeld.

Evelyn krijgt elke dag te horen hoe het gaat met het trainen, en af en toe is ze er zelf bij. Op de momenten dat Evelyn er zelf bij is, word kleine Lyanna door de dienstmeisjes verzorgd, of door Robb. Hij laat haar niet alleen in de taken van het verzorgen van een baby. Helaas hoort het zijn van een moeder ook bij het leven, en moeten haar taken daarom gesplitst worden. Jon wilde haar kosten wat het kost toch in die positie zetten, omdat hij haar vertrouwd. Het lukt Evelyn wel, maar soms zijn het teveel verantwoordelijkheden tegelijk.

De volwassenen trainen ook de kinderen, en Evelyn checkt dan hun vooruitgang. Ze ziet vooruitgang bij de meesten, maar niet bij iedereen. Dat geeft natuurlijk niet, want ze snapt dat het verwarrend en eng kan zijn, als er ineens op jonge leeftijd een pijl en boog of zwaard in je handen wordt gedrukt. Helaas moeten ze iedereen nodig hebben om de Night King te kunnen verslaan, en dan nog; ze weten geen eens of het überhaupt gaat lukken. Het vertrouwen ligt laag, maar misschien komt dat ook omdat het winter is, en iedereen heeft het koud. Iedereen wil het liefst thuis zitten met hun families, en winter afwachten, maar helaas ligt die optie niet voor het grijpen.

Evelyn staat op dit moment bij vijf jongens en vijf meisjes van veertien jaar bij de pijl en boog training. Ze merkt op dat de jongens beter schieten dan de meisjes, maar die kunnen dat gewend zijn. 'Goed, probeer het nu opnieuw.' zegt ze. Het is geen dwingende toon waarmee Evelyn de jongeren begeleid, want zo is ze niet en zo wil ze niet anderen dingen aanleren. 'Ja milady.' zegt een jongen dankbaar.

Robb staat ineens naast Evelyn, waardoor ze even schrikt. 'Kom met me mee. Jon heeft een brief gekregen van het Zuiden.' Ze schrikt even van zijn woorden. Wat voor bericht? Uiteindelijk knikt ze, en loopt met hem mee, waardoor de volwassenen die bij de kinderen stonden de training overnemen van Evelyn. Haar hart klopt even in haar keel als ze met Robb mee loopt. Het Zuiden, denkt ze. Betekent dat een bericht van Cersei Lannister?

Haar blik valt even op Bran die met zijn kar aan de zijkant van het plein staat. Rickon staat naast hem en ze zijn druk in gesprek. Evelyn glimlacht als ze hun ziet. Het zijn twee broers, die elkaar hadden verlaten toen ze nog jong waren, en ze zijn weer terug bij elkaar. Bran kijkt af en toe het plein op, en werpt snel een blik op Evelyn. Natuurlijk is hij veranderd door de reis, en heeft de laatste tijd niet veel emoties, maar weet toch snel naar Evelyn te glimlachen waardoor ze terug glimlacht. Bran kan dan amper emoties meer hebben; hij zal toch altijd dankbaar zijn voor wat Evelyn voor hem heeft gedaan, of opgeofferd.

'Denk je echt dat het Tyrion is? Het kan iemand anders zijn?' vraagt Sansa. Ze kijkt snel naar Robb en Evelyn die naar boven komen lopen. Hierdoor kunnen ze Winterfell beter zien. Evelyn legt even haar handen op de leuning. Gelukkig draagt ze handschoenen dus het is niet koud. Evelyn kijkt naar een overvol plein met mensen die druk bezig zijn met het oefenen voor de komende oorlog. Naast de familie Stark staat Davos Seaworth als hun adviseur. Het is duidelijk, dat na wat er gebeurd is, hij loyaal is aan de familie, en dat laat hij zien.

'Lees het laatste stukje.' zegt Jon, waardoor Evelyn mee luistert. Haar gedachten waren even weg gevaagd door de schoonheid van Winterfell, al zegt ze het zelf. 'Alle dwergen zijn bastaards in hun vaders ogen.' leest Sansa voor. 'Wat betekent dat?' vraagt Robb. 'Het is iets wat hij heeft gezegd de eerste dag dat we elkaar ontmoette.' zegt Jon. Evelyn heeft veel over de dwerg Tyrion Lannister gehoord, maar nooit ontmoet. Zou hij echt zo klein zijn als dat ze zeggen?

'Jij kent hem beter dan ons. Wat denk jij?' vraagt Jon en draait zich naar Sansa. Hij wacht op een antwoord van haar, maar Sansa moet even op de juiste woorden komen, en dat gaat niet zo makkelijk. Ze kent hem natuurlijk wel, maar weet niet of Tyrion veranderd is. 'Tyrion is niet zoals de andere Lannister's. Hij was altijd lief tegen me, maar ik heb het gevoel dat het een groot risico is.'

Robb houdt zijn hand op om de brief te vragen, en die krijgt hij in zijn handen gedrukt. Hij leest aandachtig de brief. 'De Zeven Koninkrijken zullen bloeden als Cersei op de IJzeren Troon blijft zitten. Doe met ons mee, want alleen samen kunnen we haar van deze Troon afslaan.' Het is Evelyn duidelijk geworden dat Tyrion zijn eigen zus als vijand ziet. Wat ze weten is dat hij nu aan de kant van Daenerys Targaryen staat, en de brief is dus niet van Cersei. Davos houdt daarna zijn hand op en leest de brief. Het is een klein briefje, maar duidelijk leesbaar. Hij kijkt even verbaasd op, en iedereen merkt het.

'Wat is er?' vraagt Evelyn verward. Het is duidelijk voor haar dat het over Daenerys Targaryen gaat, en zij draagt toevallig haar naam waardoor het interessanter voor haar wordt. 'Je had me verteld dat vuur de wights doden toch? Wat spuwt vuur, en wie heeft drie van deze beesten?' vraagt Davos. Al snel valt het kwartje bij Jon, en uiteindelijk bij iedereen. 'Je suggereert toch niet dat Jon haar moet ontmoeten?' vraagt Sansa. Ze is er niet mee eens. Ook al is ze officieel geen lady van Winterfell, ze heeft haar stem gevonden en die mag ze zeker gebruiken. Evelyn glimlacht zodra ze dat zegt. Ook Sansa wil diegenen beschermen die het dichtstbij haar staan.

'Nee dat doe ik niet.' zegt Davos. 'Maar.' zegt Jon gelijk. Ze kijken elkaar aan. Alles na het woordje "maar" is meestal slecht, denkt Evelyn. 'Maar als het leger onverhoopt toch langs de Muur komen, hebben we dan wel genoeg mensen om onszelf te verdedigen?' Daar heeft Davos wel gelijk in. Ze weten nog niet of ze het gaan overleven, en hebben misschien alle hulp nodig die ze maar kunnen krijgen. Zelfs van mensen die ze misschien niet kunnen vertrouwen. Toch hebben ze Evelyn's krachten, maar je kan niet van haar verwachten dat ze al het werk gaat doen. Daarnaast moet Evelyn nog steeds oriënteren welke krachten ze allemaal heeft.

'Ik weet dat het lastig is om een beslissing te maken, maar we hebben iemand om Daenerys mee te kunnen overtuigen.' zegt Jon en kijkt plots Evelyn aan; wat ze al kon verwachten, maar te laat zag aankomen. Ze kijkt op als iedereen naar haar kijkt, en snapt het eerst even niet, maar dan valt het kwartje. 'Je kan toch niet serieus aan Evie vragen of ze even met je mee wil gaan naar deze onbekende persoon. Ik weet dat ze dezelfde namen hebben, maar dat betekent nog niks. Ze kent haar geen eens.' zegt Sansa in verdediging. Ze is er nog steeds niet mee eens.

Jon kijkt Evelyn hopeloos aan. Hij hoopt echt dat ze ermee instemd, want hij weet ook niet meer wat hij moet doen. Het plan is dus om de drakenkoningin te overtuigen om mee te vechten met hun zodat ze het leger van de doden kunnen verslaan, maar of dat het beste plan is..? Robb weet het nog niet zeker. Het kan voor Evelyn misschien een stap zijn naar het vinden van haar echte identiteit, waar ze het net nog over hadden, maar het kan ook heel anders uitpakken.

Evelyn schudt haar hoofd en zucht. 'Ik weet het niet Jon. Ik lijk misschien op haar en we zijn vast gerelateerd, maar dat betekent niet dat ik haar ken, of dat ze me vertrouwd.' zegt ze. Dat weet ze echt niet, want ze heeft Daenerys nooit in het echt ontmoet. Ook al zou Evelyn dat graag een keer willen.

'Laat me erover nadenken Jon. Ik zou het eerst bespreken met je Noordelijke huizen in een vergadering en dan een beslissing maken. Het is anders te snel, ook al weet ik dat we niet veel tijd meer hebben voordat het leger op onze stoep staat. Over sommige beslissingen moet je nou eenmaal honderd keer over nadenken voordat je ze neemt.' zegt ze.

Jon kan het niet anders laten, en stemt ermee in door te knikken. Robb legt zijn arm om Evelyn's rug heen en ze leunt tegen hem aan. Een teken van dat ze op dit moment een goede beslissing heeft gemaakt. Die beslissing kan altijd veranderen, en ze weet niet zeker of Robb ermee eens zal zijn zodra ze besluit mee te gaan. Het is daarnaast een grote reis die Jon dan gaat maken als hij daarheen gaat, en dan zijn ze hem weer kwijt terwijl ze net bij elkaar zijn. Het is een grote risico die eerder nadelen kan hebben dan voordelen.