A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 35: When Kings Collide

Het lijkt wel alsof het de groep elke keer niet gegund is in het maken van hun keuzes, en het blijft steeds lastiger worden met de behoeftes die de ene wel wilt, terwijl de andere weer iets anders wilt. Het groepje mag dan wel een gezamenlijk doel hebben, maar dat betekent niet dat ze het ooit met elkaars meningen eens zullen zijn. 

De keuze was namelijk meegaan naar Jon, of verder met de reis naar het Noorden. Het is een dilemma waar ze eerder voor hebben gestaan, en wat is beter dan terug te zijn in de armen van je geliefden? Echter is deze reis gestart met een doel, en om daar zomaar van af te wijken, is een moeilijk besluit, aangezien ze al ver zijn gekomen.

Ondertussen is het Meera en Evelyn gelukt om de spullen terug te brengen bij de groep, waar ze nu terug zijn gekomen om de schrikwolven uit de kooi te halen. Echter was Evelyn voor een moment vergeten dat het niet alleen Greywind en Zomer waren die ze moest bevrijden, maar een witte schrikwolf was natuurlijk de reden waarom de schrikwolven überhaupt in de val liepen; Jon's schrikwolf, Geest. 

De schrikwolven huilden toen ze Meera en Evelyn aan zagen komen, wetende dat ze de vrouwen herkende en zij ze kwamen bevrijden, ook al waren ze binnen no-time weer stil, aangezien ze geen aandacht wilden trekken. 

De kooi staat namelijk op dit moment open, terwijl de twee schrikwolven voorzichtig richting Meera lopen, maar het niet kunnen laten om een blik te werpen op hun broertje Geest achter ze. De schrikwolven willen hem niet alleen laten, wetende dat hij terug moet naar zijn baasje. 

Evelyn zit gehurkt op de grond, terwijl ze voorzichtig wacht op Geest om uit de kooi te komen. Hij mag dan wel Greywind en Zomer herkennen, maar het is nog maar de vraag of hij Evelyn herkent, waardoor hij wat langzamer is. Maar gelukkig doet hij dat ook, wat haar hart laat opluchten terwijl ze naar Geest glimlacht. 

"Het is al goed Geest." zegt ze zachtjes glimlachend, en zonder twijfel aait Evelyn met haar hand over zijn zachte vacht, terwijl Geest opkijkt met zijn rode ogen bij het horen van zijn naam. Hij is erg gegroeid de laatste keer dat ze hem zag in Winterfell, en ze weet dat ze hem nog groter zal zien als ze weer terug komen.

"We zullen terug komen. Ga nu maar naar je baasje toe." zegt ze gerustgesteld, waardoor haar hart even richting haar keel schiet, en Evelyn bijna tranen over haar wangen voelt glijden. Ze wil het liefste met hem mee, met Jon mee, maar hoe hard de keuze ook blijft, ligt het dit keer niet voor het grijpen.

Het is voor nu dat Geest's rode ogen een laatste blik werpt op Evelyn en Meera, waarna hij snel genoeg naar zijn broertjes toe loopt om afscheid van ze te nemen. Ze vegen met hun snuiten langs elkaar, terwijl Evelyn langzaam opstaat en ze bekijkt; voor haar is het te schattig, en zielig tegelijkertijd, waardoor ze er geen woorden voor heeft,

Voordat ze het weten, volgt ze Geest met haar ogen, terwijl hij langzaam terug naar zijn baasje loopt bij de keep. Het maakt de schrikwolven meteen stil, alsof ze in een verliezende houding staan, maar dat is ook precies hoe de rest zich voelt. 

~

Een paar glimlachen waren te zien op Bran's en Robb's gezichten toen Evelyn en Meera terug kwamen met de schrikwolven. Ze konden hun geluk maar niet al teveel laten zien, wetende dat daar op dat moment tijd voor was. De rest kon vanuit daar zien dat het de Stark's zijn die schrikwolven kunnen temmen, en niemand anders.

Het was niet alleen een glimlach op Robb's gezicht om te zien dat hij weer herenigd was met Greywind, maar ook om Evelyn weer te zien, en zelfs Jojen kon een klein glimlachje niet weerstaan toen hij Meera zag. Ze weten hoe gevaarlijk het is hier in het Noorden, en omdat ze al een keer zijn gepakt, willen ze niet dat het nog een keer gebeurd.

Het is in ieder geval de groep gelukt om hun reis voort te zetten, ook al hadden ze gedacht dat dit nooit meer zou lukken. Daarom lijkt er elke keer een wonder op het pad te zijn neergelegd, en nu maar beter ook nu ze uit The Haunted Forest zijn.