A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 20: Their (unwritten) Story

Na de aanval is het groepje een kleine waterbron gaan zoeken om zichzelf schoon te maken van al het vechten, aangezien het bloed zowat bijna uit Evelyn's oren droop. Gelukkig heeft ze haar kleding kunnen wassen net zoals de rest, en hebben ze schone aangetrokken voor een nieuwe dag, ook al is dat nog niet helemaal het geval.

Het kamp is ergens diep in het bos opgezet ver van de Last Hearth vandaan. Het vuurtje houdt hen warm in de laatste uren van deze nacht, aangezien het nog aardig donker en koud is. De aanval was natuurlijk in de nacht, maar gelukkig wordt het ietsje lichter.

Evelyn heeft geprobeerd te slapen zoals de rest, maar de aanval van daarnet zit nog te vers in haar hoofd. Het voelt als iets wat nooit gebeurd is, aangezien het allemaal heel snel ging voor haar gevoel.

Het lijkt alsof ze deze verraders niet voor niets heeft vermoord, maar er is een reden waarom ze nu uitgeput is van de hele situatie, inclusief haar moordlustige gedachten tegenover Robb vanwege zijn verraad.

Ze kan niet geloven dat ze al die tijd aan hem heeft gedacht tijdens de reis, ook al blijft Evelyn het raar vinden dat hij gewoon hier fysiek bij hen is. Al die tijd had hij een ander, en Evelyn had niks door. Geen wonder dat ze hem een verrader noemde, hem wilde vermoorden, ook al blijft hij de huidige lord van Winterfell, en haar eerste liefde.

Het is de groep gelukt om te kunnen slapen, waardoor het aardig stil is in het bos, dat zelfs de nachtdieren een pauze lijken te houden. Het doet Evelyn goed om de schrikwolven bij elkaar te zien liggen, vooral nu ze Greywind terug hebben.

Evelyn opent langzaam haar ogen, waardoor ze richting een dichtbegroeid bos staart. Ondertussen probeert ze wel te slapen, maar het lukt niet, en blijkbaar is ze niet de enige, waardoor haar hart toch een sprongetje maakt.

Ze ziet Robb rechtop zitten, geleund tegen een boom. Hij kijkt af en toe naar Evelyn, om haar te observeren, maar als hij weer ergens anders naar kijkt, is Evelyn juist degene die hem aankijkt. Ondertussen ligt Rickon met zijn hoofdje op Robb's schoot, wat hem de ultieme rust lijkt te geven.

Nou moet Evelyn ook toegeven dat ze na haar moordlustige gedachten wat rustiger is geworden, waardoor het lijkt alsof ze Robb bijna wilt vergeven, maar zo gemakkelijk gaat het in haar ogen niet.

Robb weet niet meer wat hij moet doen. Hij voelt zich verloren, en weet zelfs niet meer wie hij is; geen koning in ieder geval. Hij weet hoe de situatie nu is, ook al blijft het onmogelijk om het te geloven. Hij denkt dat hij zijn moeder kwijt is, en Talisa, maar doordat hij Evelyn weer zag, realiseerde hij zich pas wat voor sukkel hij was om met haar te trouwen.

Zijn bruiloft was al bepaald, en alleen om die stomme brug van de Twins. De Freys zouden hem vermoord hebben als hij bij de bruiloft van Edmure Tully was geweest, en dank aan de Goden dat hij daar niet aanwezig was.

Het is zijn moeder en Talisa die daar wel aanwezig waren, dus zij zijn vast wel dood, waardoor Robb een steek in zijn hart voelt, en bijna niet normaal kan nadenken. Als de Bolton's hem wilden verraden, dan is dit het werk van de Lannister's.

Was het handig voor hem om de oorlog in te gaan? Zou dit allemaal niet zijn gebeurd als hij deze keuzes niet had gemaakt? Robb wilt liever dood zijn als hij eerlijk gezegd, want dan heeft hij geen zorgen meer, en kan hij zijn fouten mee het graf in nemen.

Wat dacht hij toch? Hij was samen met Evelyn; ze hielden van elkaar, maar na een tijdje gescheiden van elkaar te zijn, verlangde hij naar liefde, en toen stond Talisa ineens voor zijn neus. Ze was mooi, en op dat moment het dichts bij hem, waardoor zijn gevoelens het roer namen.

Robb wil er geen eens meer aan denken. Hij wil zo graag vergiffenis vragen aan Evelyn, maar de vraag is of zij dat überhaupt nog gaat doen. Robb kan niet haar gedachten lezen, en zo vraagt hij zich ook af wat ze in godsnaam met zijn broers doet, terwijl hij haar had achtergelaten in Karhold.