A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 62: Follow Me Into Death

'Evie, ik ben het. Het is mama.'

Evelyn heeft van Daenerys het beeldje gekregen die ze graag wilde. Tijdens het gesprek met haar waren haar ogen al gefocust op het beeldje op Daenerys' jurk. Ze kennen elkaar pas net, maar Evelyn mocht er eentje krijgen voor haarzelf. Niet als teken dat ze volledig achter Daenerys staat en huis Targaryen, want Jon is nog steeds haar koning, en ze buigt net zoals Jon nog voor niemand.

Evelyn snapt er soms nog niks van. De reis die ze heeft meegemaakt naar het Noorden, was niet zoiets als wat ze nu beleefd. De reis was voor Bran bedoeld, en voor hem alleen. Evelyn's doelen liggen vooral rondom het beschermen van haar dierbaren, en ook haarzelf, ook al denkt ze daar soms niet aan, en dat is eigenlijk een beetje slecht. De wereld waar ze nu in zit met koningen en koninginnen is vrij onbekend, en nu vooral er nog weinig mensen over zijn in Westeros. Veel zijn hun leven verloren als doel om de macht te pakken. De Zeven Koninkrijken zijn bijna gesplitst, en met de huidige koningin Cersei op de Troon wordt het niet beter, maar de vraag is wie de wereld een betere plek kan maken. Is dat toch Daenerys?

Evelyn stapt met die gedachten de stenen trap af richting de grotten waar Jon en de rest van de Stark soldaten aan het mijnen zijn naar dragonglass. Daenerys liet het hun toe, dus daar hebben ze goed gebruik van gemaakt. Ze stapt op het zand dat nog steeds wat nattig is van de regen. Sinds hun aankomst heeft het nog niet geregend, maar dat zal wel van de dagen daarvoor zijn geweest.

Jon ziet haar al aan komen lopen, want hij staat haar beneden op te wachten. Ze is niet veranderd in haar uiterlijk, maar het kleine beeldje op haar jurk valt wel op. De driehoofdige draken kop laat zijn ware kleuren zien.

'Vertel me niet dat je geknield hebt?' vraagt Jon als ze voor hem staat. Evelyn schudt glimlachend haar hoofd. 'Familie buigt niet naar elkaar, en jij bent nog steeds mijn koning ook al hoef ik je dat niet te noemen.' zegt ze. Jon glimlacht daarna. Hij weet precies wat ze bedoelt. Na het gesprek met Jon, wilde Daenerys dat hij voor haar ging buigen, zodat hij haar als zijn koningin accepteert, maar Jon doet daar voorlopig niet aan. Hij is bang voor zijn eigen mensen die het niet gaan accepteren, en daarnaast zitten zijn gedachten bij het verslaan van de doden. Toch is de vraag of hij dan toch beter niet moet knielen om Daenerys' draken en leger te mogen gebruiken tijdens de strijd.

'Hoe ging het gesprek?' vraagt Jon. Evelyn zucht even en loopt dan met hem mee richting de grotten. 'Het ging goed eigenlijk. Ik heb haar verteld over mijn reis, en wie ik uiteindelijk geworden ben.' 'Je hebt toch niet teveel verteld?' vraagt Jon en ze stoppen vlak voor de ingang van de grotten. Evelyn was daar stiekem wel bang voor dat hij het ging vragen. Zij mag haar langzaam maar zeker vertrouwen, omdat ze familie is, maar Jon kent haar pas net. Ook al is dat in Evelyn's geval hetzelfde.

'Ik heb haar over Robb, en het kind verteld. Ik weet dat het lastig is met namen enzovoorts, en daardoor niet handig is, en-' 'Maar je houdt van hem?' vraagt Jon. Evelyn zucht en knikt. De wereld is ingewikkeld soms. Lord's en lady's trouwen met elkaar om hun namen, en bondgenootschappen tussen huizen. Soms niet voor liefde, maar fuck deze wereld. Er is al zoveel veranderd dat het bijna niet meer uit maakt, en soms wil je gewoon doen waar je zin in hebt.

'Laten we het er later over hebben met diegenen die na de oorlog, tegen de blauwe stekel man, nog leven, want zodra die voorbij is weten we pas waar we staan. Ik heb je niet voor niets Master of War genoemd.' zegt Jon. Evelyn glimlacht naar hem over hoe hij de Night King noemt. Niemand wil zijn naam in hun monden hebben. 'Dat is precies wat ik dacht.'

'Pardon.' zegt een stem naast hun, en als ze omdraaien staat daar Daenerys met haar adviseur Missandei achter haar. 'Your Grace.' zegt Jon en knikt naar haar. Ze knikt even terug en kijkt dan naar Evelyn die alleen glimlacht. 'Is er al iets gekomen van wat ik je heb aangeboden?' vraagt Daenerys nieuwsgierig. Jon knikt naar haar. 'Ik wilde het net vragen,' begint Evelyn en Jon kijkt weer naar haar, 'als je Master of War wil ik weten of ik snel wapens kan maken voor het Noorden.'