A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 32: Craster's Keep

De groep wist een lange tijd zich verborgen te houden terwijl ze de reisden naar het Noorden. Er waren misschien maar een paar momenten dat ze bijna, of ontdekt werden, onder andere bij de Last Hearth, de Gift, en in het kasteel de Nightfort onder de Muur.

Ze hebben ervoor gezorgd om zichzelf gedeisd te houden, welk pad er ook voor ze werd neergelegd om te bewandelen, maar de groep lijkt vandaag een ongeluksdag te hebben, aangezien ze zijn ontdekt door de mannen van de Nachtwacht, die duidelijk hun eed hebben gebroken. 

Deze mannen waren sowieso al naar de Nachtwacht gestuurd door hun verleden; er moet een reden zijn waarom je een man van de Nachtwacht bent geworden, en aangezien ze in het Noorden zijn, zich gevestigd hebben in een wildling huis, kan het alleen maar iets slechts betekenen.

Als buit hebben ze Hodor aan stevige kettingen vastgemaakt buiten de keep zodat hij sowieso niet kan ontsnappen, terwijl hij door de mannen slecht wordt behandeld. De mannen pesten hem, steken af en toe met hun speren gaten in zijn lichaam terwijl ze luidruchtig lachen, ook al zit er wel een vet laagje, waardoor ze er niet zo makkelijk doorheen kunnen. 

Het gaat erom dat hij buiten aan het kreunen is van de pijn, en zich niet kan verweren, dan naar de mannen te staren die hem uitlachen. Het maakt Evelyn kwader dan ooit, en is bereid samen met Robb de mannen te vermoorden zodra ze hieruit komen, maar zo gemakkelijk gaat dat niet, en dat weten ze ook. 

Op dit moment moeten ze zich gedeisd houden, dat weet het hele groepje. Er is geen twijfel mogelijk dat, wie ook de leiding mag hebben, ze vragen gaan stellen, en er mogelijk gemarteld wordt. Deze mannen van de Nachtwacht hebben al langer hun eed gebroken, waardoor Evelyn weet dat ze alles behalve zachtaardig zullen zijn. 

De rest op dit moment hardhandig naar binnen gebracht. Vlak na de ontdekking, zijn Meera en Evelyn wakker geworden, maar beseften zich bij het wakker worden al dat het foute boel was, en er onderuit komen, kwamen ze al niet meer; dit was een moment om even op te geven.

Het zijn Evelyn, Meera en Jojen die samen voor een kampvuur hardhandig worden neergezet op hun knieën, terwijl ze plotseling tegenover een man zitten, die de drie alleen maar boos kan aankijken. Bran wordt aan de zijkant tegen een paal aangezet, waardoor hij er tegenaan kan leunen zodat hij niet omvalt, en Robb wordt naast hem gezet.

Ze houden zich allemaal gedeisd, terwijl er stiekem wel wat angst is ontstaan voor wat er komen gaat. Evelyn's hart klopt in haar keel, terwijl ze haar ademhaling snel op en neer hoort gaan. Het probleem is dat ze haar wapens nu niet bij de hand heeft, die hebben de mannen ergens anders neergelegd, en uit haar bereik. 

Daarom kan ze nu alleen richting de keep kijken waar ze zich bevind, en stiekem een blik werpen op de man die tegenover haar zit. Hij drinkt wijn, staart het groepje bijna door hun zielen heen, en door zijn kleding herkent Evelyn hem als een man van de Nachtwacht. 

Althans, een voormalige man van de Nachtwacht. Hij heeft zijn eed gebroken, aangezien de rest van de keep gevuld is met zulke mannen, terwijl ze een vrouw dichtbij zich houden alsof het een prijs is. 

Echter lijken de vrouwen angstiger te zijn dan ooit, terwijl ze niks anders kunnen doen dan stilletjes naar de groep staren vanuit de keep, wachtend op wat er gaat gebeuren, en of zij niet de dupe ergens weer van worden. Evelyn merkt meteen op dat deze vrouwen zijn geslagen, want dat zie je aan hun gezichten; dit zullen vast Craster's dochters zijn, maar waar Craster zelf is..?

Het is een totaal andere omgeving dan degene die Evelyn gewend is. Door deze reis lijkt ze steeds meer te ontdekken, maar helaas is het een gedeelte dat ze liever verborgen wil houden, in plaats van te ontdekken. Ze wil er iets aan doen, ze wil de vrouwen helpen die worden mishandeld hier, maar dat ligt niet in haar kracht.