A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 34: Difficult Decisions

Evelyn kijkt angstig op zodra de conversatie tussen Jojen en de voormalige man van de Nachtwacht plotseling wordt verstoord door een andere man, die hijgend en paniekerig het hutje binnen komt gelopen, en zich meteen richt op de man die Meera wilde martelen. 

Het is alsof een wonder het groepje voor een moment heeft gered, ook al lijkt het op dit moment nog niet echt feest te zijn. De man van de Nachtwacht lijkt namelijk gerend te hebben om het nieuws te verspreiden, wat nog maar de vraag is.

"De Nachtwacht is hier." zegt hij hijgend, waardoor er een angstige blik op de man zijn gezicht verschijnt die Meera zojuist wilde martelen. Het lijkt alsof hij zich verraden voelt, aangezien ze nog steeds hun ede hebben gebroken, en nu komen de echte mannen van de Nachtwacht ze een lesje leren. Althans, dat is wat Evelyn denkt.

Bij de naam, beginnen Robb's en Bran's ogen plotseling te stralen. Ze weten niet zeker of Jon erbij is, of Sam, maar de naam komt ze natuurlijk bekend voor, aangezien ze al eerder deze mannen hebben ontmoet. Het is nog maar de vraag of er bekenden bij zitten.

Echter begint Evelyn zich nu pas te realiseren dat Jojen dus toch gelijk kan hebben, waardoor ze zo snel als ze kan snel begint te glimlachen. Jojen zag in een visioen de man zijn lichaam branden onder een donkere hemel, wat op dit moment is, dus ze weet dat de kans erin zit dat de verraders van de Nachtwacht vanavond hun dood tegemoet komen. 

Zonder dat de leider een blik werpt op het groepje die hij zojuist aan het martelen was, rennen de twee gelijk het hutje uit om te kijken wat er aan de hand is. Zonder twijfel rennen de overgebleven mannen in het hutje achter ze aan, en op dat moment is het groepje weer alleen, waardoor ze elkaar opgelucht aankijken. 

"Het is Jon." zegt Bran opgelucht, terwijl ze ondertussen chaotische geluiden buiten de hut horen, en geen idee lijken te hebben wat er precies aan de hand is. Er is geen twijfel mogelijk dat ze hier vandaag uit zullen komen, maar Meera en Evelyn hangen nog steeds met hun handen in de lucht aan de haken, en kunnen niks doen. 

"We moeten naar hem toe!" roept Bran zowat in paniek, aangezien hij nu de kans ziet liggen om Jon weer te zien. Hij kijkt hoopvol naar Robb, maar zijn broer zegt niets, dan vooruit te staren in het niets. Hij weet dat Evelyn voor een moment veilig is, anders had hij haar nog steeds bezorgd aangekeken.

"Robb?" vraagt Bran verward, waardoor Robb hem geschrokken aankijkt, en niet lijkt te weten wat hij wil zeggen. Daardoor vraagt de rest zich ook af wat er zojuist in zijn hoofd afspeelde, in plaats van actie te willen ondernemen om te ontsnappen.

"Jon denkt dat ik dood ben." zegt hij angstig, waardoor Evelyn's hart een sprongetje maakt. Hij heeft daar wel gelijk in, ook al is het de tweede keer dat ze Jon zien, en zo dichtbij dat ze zijn, is de angst groter om hem weer te zien. Wie weet wat Jon gaat doen zodra hij zijn broers weer ziet? Is het dan wel zo verstandig om hem weer te zien? 

"Robb, jij.." begint Bran, maar voordat hij zijn zin kan afmaken, word hij plotseling onderbroken door een andere man van de Nachtwacht die de hut binnenloopt met zijn zwaard in zijn hand. Het groepje kijkt hem angstig en verward aan, terwijl ze zich afvragen of het niet een andere man is die zijn eed heeft gebroken? 

"Zijn jullie hier lekker aan het feesten jongens?" vraagt hij als grapje, waardoor hij gelijk een andere indruk maakt dan de mannen die het groepje zojuist heeft gemarteld. Hij zet zijn zwaard terug in zijn riem, en met dat gedaan te hebben, lijkt hij ze niet te willen vermoorden, terwijl de man nog een snelle buiging maakt als hij Evelyn en Meera ziet. "My lady's."

"Is Jon bij je?" vraagt Bran hoopvol, zonder te willen nadenken of het wel zo verstandig was om het te vragen. Hij wil echt zijn broer terug zien, dat is voor iedereen duidelijk, maar op dit moment willen ze niemand meer vertrouwen, ook geen persoon die misschien Jon kent.