A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 77: Changes In The Bloodline

'Je bent niet bij elke vergadering zie ik.' zegt Robb tegen Evelyn als ze samen in hun kamer zitten. Robb zit op bed, terwijl Evelyn haar haar mooi maakt. Lyanna ligt te slapen, want ze heeft net gegeten. Het klopt wat Robb zegt, want tot nu toe zijn er genoeg vergaderingen om plannen te maken, maar niet elke is groot waar iedereen bij is. Evelyn vindt ook dat ze daar niet perse bij hoeft te zijn.

Evelyn draait zich verward om. 'Ik ben er genoeg bij, maar soms weet ik niet wat voor toevoeging ik heb. Daarnaast heb ik een kind om voor te zorgen Robb.' Hij zucht even, maar snapt haar wel. Lyanna is soms teveel werk dan dat ze denken.

'Oké, jij wint, maar weet wel dat Jaime hier is.' zegt hij. Zodra Evelyn haar laatste vlecht vastmaakt, draait ze zich geschrokken om naar hem. Toch lijkt het niet zoveel met haar te doen dan dat ze dacht. Natuurlijk herkent de naam uit duizenden, en was er niet bij om het mee te maken, maar ze weet wat Jaime heeft gedaan; hij heeft haar vader vermoord.

Even schud ze haar hoofd. 'Ik heb mijn vader nooit ontmoet, dus het is lastig voor mij om te beslissing hoe ik over hem denk. Daarnaast heeft hij veel ergere dingen gedaan waar jij meer vanaf weet. Daenerys zal wel een stokje met hem steken.' zegt ze. Robb lacht even. 'Ik heb inderdaad veel met hem meegemaakt, maar ik weet ook niet hoe ik erover moet denken. Daarnaast dacht ik dat je voor iedereen een plekje had in je hart?' vraagt hij lacherig. Evelyn kijkt geïrriteerd naar hem, terwijl ze toch om hem moet lachen. Alleen die lach wordt onderbroken door Jon, die zonder te kloppen hun kamer binnenstormt.

'Evelyn!' roept hij en komt aardig boos binnen. Ze schrikt van hem en staat meteen op, waardoor Robb ook gelijk opstaat. Ze zijn beide te verward over wat er nou gebeurd. Gelukkig heeft Jon nog net niet Lyanna wakker gemaakt door zijn binnenkomst.

Zodra Jon hun ziet, lijkt hij gelijk te stoppen met boos zijn. Hij kijkt erg verward naar Evelyn, waardoor ze zonder te raden al weet wat hij heeft ontdekt. Bran heeft het hem verteld, en daarom is zijn reactie te snappen.

Evelyn stapt naar voren en slikt even. Haar handen gloeien snel paars, en ze laat de deur met haar krachten sluiten zodat niemand gaat horen wat ze nu gaan bespreken. Natuurlijk sluit ze de deur niet al te hard om Lyanna wakker te maken.

Ze kijkt naar Jon, en hij staart haar aan. Zijn blik veranderd, want hij realiseert zich nu pas hoe boos hij net was. Boos omdat hij de waarheid weet, en het moeilijk om het te laten bezinken. Hij staat namelijk voor zijn eigen bloed.

'Jij bent mijn tante?' vraagt hij verbaasd. Evelyn is opgelucht dat die woorden uit zijn mond komen, en dan knikt ze, waardoor Jon nu met een verloren blik kijkt. Hij kan het niet geloven. Ze stapt langzaam naar hem toe, en zonder dat Jon weg stapt, sluit ze hem stevig in haar armen. Door die aanraking, lijkt Evelyn ook een connectie te voelen met hem. Ze krijgt gelukkig een stevige knuffel terug.

Evelyn kan geen gedachten lezen, maar weet dat Jon het allemaal nog niet gelooft. Toch twijfelt hij niet aan zijn beste vriend, en zijn broer die eigenlijk niet zijn echte broer is bij bloed. Langzaam laat hij Evelyn los en ze kijken elkaar aan. Hij is nog steeds verward, en dat is duidelijk aan hem te zien. Ze snapt hem, want voor haar duurde het ook even voordat ze het had laten bezinken.

'Dat maakt mij de koning van de Zeven Koninkrijken?' vraagt hij, en kijkt verbaasder zodra hij het hardop zegt. Evelyn knikt. 'Je bent nooit een bastaard geweest Jon.' zegt Robb, en langzaam stapt hij naar voren zodat hij naast Evelyn staat. Jon begint het langzaam te snappen.

'Het duurde voor ons allemaal lang om het te accepteren. Ik begin het net pas te realiseren, maar Robb en ik zijn eigenlijk ook familie op een manier waar ik even niet op kan komen. Of hij een achter achter neef van mij is, ik weet het niet, en de waarheid doet pijn zodra je er achter komt.' zegt Evelyn.