A Realm Spoiled By Mankind | Robb Stark (dutch)

Chapter 21: Unambiguous True Love

Voor een moment voelt het voor Evelyn als thuis; haar lippen op de zijne, en ze verlangt alweer naar meer zodra Robb haar stevig vasthoud. Haar hart klopt in haar keel, en dan heeft ze het geen eens over wat Robb op dit moment voelt.

Maar als goed als het moment voelde, gaat er toch een schakel om in haar hoofd, dat ze begint te beseffen wat ze aan het doen is. Nee! Ze is boos op hem! Hij heeft haar verraden met een ander. Dit gaat niet zo gemakkelijk als hij denkt!

Daarom duwt ze bozig Robb van haar af, terwijl haar ademhaling snel op en neer gaat van de hevige zoen. Beide strompelen ze wat naar achter, waardoor Evelyn geschrokken naar hem kijkt en haar hoofd schud, terwijl Robb hetzelfde doet.

Ze kan nergens anders aan denken dan het beeld in haar hoofd van hem met iemand anders. Evelyn heeft Talisa nooit gekend, maar dat maakt voor haar niet uit. Het gaat erom dat zij samen met elkaar waren, en hij achter haar rug om het met iemand anders deed.

Robb mist gelijk haar warmte nu ze door Evelyn uit elkaar zijn getrokken, maar begint zich te beseffen wat hij heeft gedaan. Alsof hij van de ene vrouw naar de andere gaat, en dat is precies wat hij aan het doen is, wat in Evelyn's oren totaal niet goed klinkt. Hij heeft een domme keuze gemaakt.

"Ga terug naar haar." zegt Evelyn plots woedend en hijgend tegelijk, aangezien ze aardig lang elkaars lippen op elkaar hadden, maar spuugt de woorden zowat uit. Ze wil Talisa's naam geen eens uitspreken, en het liefst nooit meer aan haar denken.

"Ik wil niet terug naar haar." zegt Robb hopeloos, en komt langzaam naar haar toe om opnieuw voor vergiffenis te vragen, maar zij stapt eerder nog meer naar achter, wat een steek in Robb's hart lijkt te geven.

Evelyn dacht dat ze hem kon vergeven, maar Robb heeft het erger voor zichzelf en voor Evelyn gemaakt. Ze kwamen hier midden in de nacht in het bos om hun verhalen te delen, niet om het goed te maken, ook al dacht Robb dat misschien wel. Evelyn wil het goed maken, maar ze weet niet of ze dat al kan.

"Weet jij niet wat ik voor je heb gedaan?" vraagt Evelyn plotseling boos, waardoor ze langzamerhand ietsje dichterbij hem stapt, en hij juist angstig naar achter stapt. De Evelyn van een paar uur geleden lijkt ineens weer wakker te zijn, moordlustig, maar dit keer wil Evelyn deze duistere gedachten niet opnieuw hebben.

Robb kan niks anders doen dan verward kijken; hij lijkt niet te snappen wat Evelyn precies bedoelt, wat haar natuurlijk nog bozer maakt.

"Ik heb mijn leven gegeven, en dat doe ik nog steeds, voor jouw broers veiligheid, terwijl jij ergens in de wereld iemand anders aan het neuken was." zegt Evelyn kwaad, waardoor Evelyn van haar eigen woorden schrikt, maar het is de waarheid. Echter denkt Robb daar totaal anders over.

"Ik heb haar niet geneukt." zegt Robb verdedigend, maar dat lijkt voor Evelyn alsnog niet uit te maken. Het feit dat hij met haar was, zegt al genoeg.

"For gods sake Robb, je bent met haar getrouwd. Ze was jouw koningin. Verklaart dat niet alles?!" vraagt Evelyn kwaad, aangezien Robb dat nu wel kan horen aan haar stem. Ze kan niet geloven dat hij het soms niet snapt, maar misschien dringt het niet duidelijk tot hem door; er zijn teveel dingen waar hij zich nu voor moet verontschuldigen, en hij is er nog lang niet.

Beide zuchten ze het even uit, waardoor ze nog steeds tegenover elkaar staan, maar elkaar niet vasthouden of ssnkijken. Opnieuw is er veel spanning tussen de twee, en Evelyn is degene die het voortouw neemt, maar ze wilt niks liever dan het eens en voor altijd duidelijk te maken tegenover hem.